پوشش ریسک یا هج

پوشش ریسک در بیشتر اوقات موجب سودآوری نمی‌شود. بلکه یک استراتژی موفق در این زمینه، راهکاری است که از وقوع ضرر و زیان جلوگیری کند.

Hedge Mode چیست؟

Hedge Mode چیست؟

Hedge Mode چیست؟

همگام با رشد هرروزه بازار ارزهای دیجیتال، به‌عنوان یک سرمایه‌گذار باید به‌طور مداوم دنبال راه‌های حفظ سرمایه یا به حداقل رساندن ریسک سرمایه‌گداری و معاملات خود باشید. هج مود (Hedge Mode) نیز یک استراتژی برای پوشش و به حداقل رساندن ریسک است.

Hedge در زبان فارسی به معنای پوشش‌دادن و مصونیت بخشی از چیزی به‌کار می‌رود. مثلاً عبارت Hedge Fund (صندوق پوشش ریسک) نوعی ساختار سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران کلان است تا با استراتژی‌های مختلف از محل دارایی‌ خود سود کسب کنند. درواقع Hedge نوعی استراتژی کاهش و به‌عبارت بهتر پوشش ریسک سرمایه‌گذاری و هم‌چنین کسب سود در زمانی که تغییر احتمالی نامطلوب و ناگهانی در بازار ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد است.

در چه زمانی از Hedge Mode استفاده می‌کنیم؟

فرض کنید بازار صعودی است و قیمت ارزها در حال افزایش! شما نیز در این روند بازار، هولدر کوین‌های خود هستید. اما زمانی که افت بازار پیش‌بینی می‌شود، تمایل دارید حتی‌الامکان ارزهای خود را به قیمت بالاتر بفروشید. سپس در محدوده حمایت، مجدد آن‌ها را خریداری می‌نمایید. با پوشش ریسک یا هج این استراتژِی در نهایت کوین‌های بیشتر و احتمالاً سود بیشتری خواهید داشت. Hedge Mode دقیقا همین‌گونه از ضررهای بزرگ در بازار نزولی جلوگیری می‌کند.

کاربرد Hedge

جلوگیری از ضررهای بزرگ

در بازار پر از نوسان کریپتو، که نوسانات لحظه‌ای قیمت باعث افزایش ریسک از دست‌دادن یک پوزیشن می‌شود، استراتژی (Hedge Mode) می‌تواند تکنیک مناسبی برای جلوگیری یا حتی معکوس‌کردن پوزیشن و فرآیند ضرردهی باشد.

حفظ و سیو سود (Save Profit)

بیشتر در مواقعی که سود به‌دست‌آمده حاصل پامپ یک کوین باشد، استراتژی Hedge (پوشش ریسک) برای سِیو سود کسب‌شده در برابر سقوط یا اصلاح قیمت آن ارز می‌تواند کاملا کاربردی باشد. با این روش، میزان سود احتمالی قطعا کاهش پیدا می‌کند اما باز هم کسب سود کم بهتر از از‌دست‌دادن تمام دارایی‌ موجود در رمزارزها است.

معاملات Hedge

4 استراتژی Hedge Mode (هج کردن)

1) فروش قرضی (Short Selling)

در این استراتژی، تریدر بعد از اینکه طبق تحلیل تکنیکال یا … نزول قیمت ارز مورد‌نظر را پیش‌بینی کرد، آن را قرض می‌گیرد تا بفروشد. سپس در قیمت پایین‌تر همان دارایی را (ارزان‌تر) بازخرید کرده و قرض خود را پرداخت می‌کند و از اختلاف قیمت فروش و قیمت فعلی سود می‌کند.

2) معاملات آتی (Futures)

3) قراردادهای دائمی (Perpetual Swap Contract)

4) معاملات آپشن (Option Trading)

مفهوم Fully Hedged

در این حالت (Hedge Mode) در معاملات کریپتو، درواقع تریدر به‌صورت همزمان دو پوزیشن شورت و لانگ باز کرده است. معامله‌گران این کار را زمانی انجام می‌دهند که پیشبینی مسیر حرکت قیمت بسیار دشوار باشد. زمانی که تریدر مطمئن می‌شود که قیمت از این پایین‌تر نمی‌رود می‌تواند پوزیشن خود را ببندد.

پوشش ریسک چیست؟ ترفندهایی برای جبران ضررهای احتمالی

هنگامی که صحبت از سرمایه‌گذاری و بازارهای مالی می‌شود، پای ریسک نیز به میان می‌آید. در بازار سرمایه هر لحظه ممکن است با وضعیتی ریزشی و ناپایدار مواجه شویم. درست در این مواقع است که یکی از مهم‌ترین ابزارهای کاهش ریسک، یعنی استراتژی پوشش ریسک به کمک ما می‌آید. چنا‌ن‌چه این استراتژی به صورت صحیح پیاده شود، می‌تواند موجب کاهش صددرصدی ریسک شود. هرچند برای این منظور لازم است هزینه‌های اندکی هم پرداخت شود. در ادامه با جزئیات بیشتری توضیح می‌دهیم که منظور از استراتژی پوشش ریسک چیست و چه مزایا و معایبی دارد.

بیشتر بخوانید

پوشش ریسک یا هج (Hedge) چیست؟

هنگامی که عبارت پوشش ریسک یا هج (Hedge) به گوش می‌خورد، احتمالا تصور همگان بر این است که این استراتژی ابزاری را در اختیار افراد قرار می‌دهد که موجب کاهش ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری می‌شوند. اما حقیقت آن است که افرادی که از این استراتژی استفاده می‌کنند، حتی ریسک بسیار بیشتری را تقبل می‌کنند. در این روش، سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک ناشی از نوسان‌های شدید قیمتی، دست به سرمایه‌گذاری‌هایی می‌زنند که بتواند در جهت معکوس، زیان‌های ناشی از این تحرکات قیمتی را جبران کند.

در استراتژی پوشش ریسک، باید مطمئن شوید که میان دو معامله‌تان همبستگی منفی وجود دارد و یکی قادر است دیگری را پوشش دهد. طبق این تعریف، می‌توان گفت که استراتژی پوشش ریسک یک سرمایه‌گذاری ثانویه روی یک دارایی است که قیمت آن در جهتی مخالف با قیمت سرمایه‌گذاری اولیه حرکت می‌کند.

پوشش ریسک یا هج به زبان ساده، شامل سرمایه‌گذاری‌های جانبی‌ای است که با هدف کاهش ریسک‌ ناشی از تغییرات پیش‌بینی نشده قیمت‌ها انجام می‌شود.

چنان‌چه از استراتژی پوشش ریسک استفاده کنید، می‌توانید حتی در شرایط افت شدید بازار نیز نگرانی‌ بابت ضرر و زیان‌ها نداشته باشید. پوشش ریسک یا هج یک راهکار مانند استفاده از بیمه است؛ بیمه باعث نمی‌شود که از آسیب‌هایی هم‌چون سیل و زلزله جلوگیری شود اما می‌توان تدابیری اندیشید که زیان‌های ناشی از این وقایع کم‌تر شود.

در استراتژی پوشش ریسک هم مانند بیمه، شما سعی دارید زیان‌های احتمالی را به شیوه‌ای دیگر جبران کنید. به این منظور دست به یک سرمایه‌گذاری دیگر می‌زنید. یعنی اگر در سرمایه‌گذاری اولیه زیان کنید، می‌توانید این زیان را از طریق سرمایه‌گذاری دوم جبران کنید. البته باید توجه داشت که استفاده از این استراتژی نیازمند میزانی کافی از دانش فنی و ریاضی برای تحلیل سهم‌های بازار است.

ایجاد پوشش ریسک؛ چه زمانی و چگونه؟

سرمایه‌گذاران هنگامی به استراتژی پوشش ریسک روی می‌آورند که هیچ اطمینانی در خصوص بازار ندارند. فرض کنید که سهام یک شرکت نفتی را خریداری کرده‌اید. برای پوشش ریسک آن باید به سراغ صنعتی دیگر بروید که حتی در صورت افت قیمت نفت هم اثر چندانی بر پرتفوی شما نداشته باشد و بخشی از دارایی خود را روی آن سرمایه‌گذاری کنید؛ در آن سمت ماجرا اما، اگر قیمت نفت افزایش پیدا کند، سودی که به دست می‌آورید هم کاهش پیدا می‌کند. با این همه، سود کم بهتر از آن است که تمام سرمایه‌ از دست برود.

ایجاد پوشش برای ریسک سرمایه‌گذاری‌تان می‌تواند ابزار قدرتمندی باشد، اما ابزاری است که اغلب توسط سرمایه‌گذاران نادیده گرفته می‌شود. این باور غلطی است که پوشش ریسک، یک پروسه فنی برای سرمایه‌داران کله‌گنده است، هرکسی باید به دنبال کاهش ریسک خود از طریق به کار گرفتن چند استراتژی باشد.

جوزف فوگ

دو استراتژی اصلی پوشش ریسک

یکی از دو استراتژی اصلی که در بازارهایی با روند نزولی از آن‌ها استفاده می‌شود، فروش دارایی‌ها و نقد کردن آن‌هاست. به این ترتیب، سرمایه‌گذار دارایی خود را صرف خرید اوراق با درآمد ثابت می‌کند. اما در شرایطی که دارایی‌ها حجم بالایی دارند، نقد کردن این حجم زیاد ممکن است نه تنها به کاهش ریسک کمک نکند، بلکه باعث بروز رفتار هیجانی شود. به علاوه اگر دارایی‌های موجود نقد شوند، این احتمال وجود دارد که نتوان دارایی را مجددا و پس از پایان روند نزولی بازار با همان حجم و قیمت خریداری کرد. هم‌چنین در این استراتژی، هزینه‌ای برای فروش و خرید مجدد دارایی نیز باید پرداخت شود.

بیشتر بخوانید

اما استراتژی دوم در این زمینه، استفاده از قرارداد آتی، بدون نقد کردن دارایی‌های داخل سبد سهام است. در استراتژی پوشش ریسک به کمک قرارداد آتی، می‌توان در هنگامی که بازار سیری نزولی دارد، دارایی را حفظ کرد. چنان‌چه پرتفوی با سبد دارایی پایه قرارداد آتی همسبتگی مثبت داشته باشد، می‌توان با ورود به موقعیت فروش مانع از زیان‌ شد. به این ترتیب در هزینه‌های معاملاتی نیز صرفه‌جویی خواهد شد و پس از اتمام روند نزولی، می‌توان با ورود به موقعیت معکوس و بستن موقعیت فروش پیشین، به سودآوری رسید. فارغ از این‌که افراد تک‌سهم باشند یا دارای پرتفوی سهام، می‌توانند متناسب با نسبت بهینه پوشش ریسک، از این استراتژی بهره ببرند.

ریسک‌های پوشش ریسک

درست است که استراتژی پوشش ریسک برای کاهش ریسک مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما خود آن هم ریسک دارد چرا که این روش ممکن است به صورت قطعی موفقیت‌آمیز نباشد. یک سرمایه‌گذار باید پیش از انتخاب یک استراتژی پوشش ریسک، از خود بپرسد که مزایا و معایب این استراتژی برای او چیست؟ آیا استفاده از یک استراتژی خاص می‌تواند هزینه‌هایی اضافه‌ای را که به سرمایه‌گذار تحمیل شده است جبران کند؟

پوشش ریسک در بیشتر اوقات موجب سودآوری نمی‌شود. بلکه یک استراتژی موفق در این زمینه، راهکاری است که از وقوع ضرر و زیان جلوگیری کند.

صندوق پوشش ریسک چیست؟

صندوق‌های پوشش ریسک یا هج، از دهه ۵۰ میلادی فعالیت خود را در دنیا آغاز کردند. در ابتدا هدف این صندوق‌ها پوشش ریسک‌های سرمایه‌گذاری در بازارهایی با روند نزولی بود. اما هرچه زمان گذشت، فعالیت خاص این صندوق‌ها با جذب سرمایه‌های فراوانی همراه بود. به این ترتیب این صندوق‌ها رشد چشم‌گیری داشتند و اکنون در جای‌جای دنیا از آن‌ها استفاده می‌شود. صندوق پوشش ریسک را با عنوان صندوق پوششی نیز می‌شناسند.

این صندوق‌ها، گونه‌ای نهاد مالی هم‌چون شرکت‌های مدیریت سرمایه یا سرمایه‌گذاری هستند که سرمایه‌های فراوانی را جذب می‌کنند. سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها به این صورت است که پول باید تا مدت مشخصی در صندوق بماند و سرمایه‌گذار حق برداشت آن را ندارد. هنگامی که مبالغی معین در این صندوق‌ها جمع‌آوری شود، مدیران آن را در ابزارهای گوناگون مالی سرمایه‌گذاری می‌کنند. سپس در ازای سودی که به دست می‌آید، پاداش‌هایی هم‌چون حق مدیریت به دست می‌آورند. به منظور سرمایه‌گذاری در ابزارهای مالی گوناگون، لازم است که مدیران این صندوق‌ها عملکردی حرفه‌ای داشته باشند و از تکنیک‌های پیچیده ریاضی و معاملات پیشرفته استفاده کنند.

از آن‌جا که این صندوق‌ها، به دنبال ابزارهای بسیار پرریسک هستند، طبیعی است که سوددهی آن‌ها در مقایسه با سایر صندوق‌ها بیشتر است. مدیران این صندوق‌ها در پی انجام اقداماتی در راستای کاهش ریسک هستند اما هدف نخست و اصلی این صندوق‌ها، تلاش برای دریافت سود بیشتر است؛ فارغ از این‌که بازار در شرایط پررونق به سر می‌برد یا راکد است.

راهکارهای مورد استفاده در صندوق پوشش ریسک

این صندوق‌ها در ترکیب دارایی‌های خود از ابزارهای مالی متنوعی استفاده می‌کنند که همین امر تفاوت بارز آن‌ها را با سایر صندوق‌ها رقم می‌زند. یعنی آن‌چه در این صندوق‌ها بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود، در دیگر صندوق‌ها به چشم نمی‌خورد. اکنون به چند مورد از این ابزارها و راه‌کارها اشاره می‌کنیم.

بهره‌مندی از فروش استقراضی

فروش استقراضی روشی است که بر اساس آن یک فرد سهامی را از مالک آن قرض می‌گیرد. این فرد قصد دارد که سهام را در قیمت بالا بفروشد و با افت قیمت سهام، مجددا آن را خریداری می‌کند و به مالک برگرداند. چنان‌چه قیمت کم شود، مابه‌التفاوت قیمت فروش سهام و خرید سهم جدید، به عنوان سود برای فرد قرض‌گیرنده در نظر گرفته می‌شود. صندوق پوشش ریسک نیز هنگام رکود بازار از چنین ابزاری استفاده می‌کند؛ سهامی را که آن نیست قرض می‌گیرد و در بازار می‌فروشد و سپس هنگام کاهش قیمت، مجددا آن را خریداری می‌کند و به این ترتیب سود به دست می‌آورد.

سرمایه‌گذاری در ابزارهای مشتقه

یکی از رایج‌ترین شیوه‌های مورد استفاده در این صندوق‌ها، پوشش ریسک با استفاده از ابزارهای مشتقه است. ابزارهای مشتقه از جمله اوراق بهاداری به شمار می‌روند که ارزش آن‌ها با توجه به دارایی پایه مشخص می‌شود. صندوق‌ پوشش ریسک به کمک سرمایه‌گذاری در چنین ابزاری، می‌تواند روی دارایی‌های مختلفی سرمایه‌گذاری کند و از این طریق سود به دست آورد. از جمله این مشتقات می‌توان به اختیار معامله، قرارداد سوآپ، قراردادهای آتی و قراردادهای سلف اشاره کرد.

بیشتر بخوانید

پوشش ریسک به کمک متنوع‌سازی سبد سهام

درست است که به کمک ابزار مشتقه می‌توان از سرمایه‌گذاری در برابر ریسک‌های موجود حفاظت کرد اما این روش نیازمند سرمایه‌ی زیاد است. روش‌های دیگری علاوه بر مشتقات نیز وجود دارند که استفاده از آن‌ها می‌تواند در پوشش ریسک کارساز باشد. از جمله این موارد می‌توان به چیدمان متنوع سبد سهام اشاره کرد.

فرض کنید شما روی سهام شرکت «الف» سرمایه‌گذاری کرده‌اید اما به منظور پوشش ریسک، در جهت عکس روی سهام شرکت «ب» هم سرمایه‌گذاری کرده‌اید. به این ترتیب اگر سهام شرکت «الف» با افت مواجه شد، می‌توانید از محل سرمایه‌گذاری روی شرکت «ب» سود به دست آورید. اما ضمانت استراتژی پوشش ریسک چیست؟ هیچ ضمانتی در این خصوص وجود ندارد که اگر یکی از شرکت‌ها با افت مواجه شد، شرکت دیگر به سمت سودآوری حرکت کند. ممکن است در شرایطی مشابه هر دو سهام با افت قیمت مواجه شوند. یعنی ممکن است اتفاق‌هایی رخ دهد که کاملا با آن‌چه تصور می‌کردیم متفاوت است. به همین جهت روی استفاده از دانش تحلیل ریاضی بازار در این روش بسیار مورد تأکید است.

بیشتر بخوانید

آربیتراژ

آربیتراژ امکانی را ایجاد می‌کند که بتوان بر اساس آن پوشش ریسک ایجاد کرد. قیمت‌ یک دارایی در بازارهای مختلف مالی در سراسر جهان با هم متفاوت است. به این ترتیب، می‌توان از این تفاوت قیمت سود کسب کرد. مدیران صندوق‌های پوشش ریسک، به کمک تجربه و مهارت خود بازارهای مالی مختلف را با دقت پیگیری می‌کنند. به این طریق می‌توانند فرصت‌های مطلوبی را بیابند که سایرین از آن بی‌خبرند. این مسئله می‌تواند منجر به آن شود که دارایی صندوق پوشش ریسک در مسیر درستی سرمایه‌گذاری شود.

بیشتر بخوانید

سرمایه‌گذاری در اوراق بهاداری که مورد توجه عموم نیستند

در بازار بورس سهم‌های مختلفی وجود دارد که به قیمتی کمتر از ارزش ذاتی خود قیمت‌گذاری و معامله می‌شوند. صندوق پوشش ریسک با شناسایی این سهام می‌تواند دارایی‌های موجود را در این اوراق سرمایه‌گذاری کند.

سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور

ماهیت صندوق پوشش ریسک به گونه‌ای است که می‌تواند با سرمایه‌گذاری در سهام یا ابزارهای نوظهور که با رشد نوسانی همراه هستند، به سودآوری برسد.

سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی

سرمایه‌گذاری در بازار املاک، مستغلات، طلا و یا حتی مشاغل پرریسک، از جمله دیگر مواردی است که مورد توجه صندوق پوشش ریسک است.

ساختار اهرمی

صندوق پوشش ریسک می‌تواند از اهرم‌های ۱۰ برابری استفاده کند. یعنی اگر یک واحد سرمایه جذب کنند، برخی از بانک‌ها به ازای همان یک واحد، ۹ واحد وام می‌دهند. به همین ترتیب اگر اگر یک واحد از بین برود، آن‌ها ده واحد متضرر می‌شوند و بالعکس.

خطرات صندوق پوشش ریسک

درست است که صندوق پوشش ریسک سودآوری بالایی دارد اما نمی‌توان از خطرات آن غافل بود. اما خطرات صندوق پوشش ریسک چیست؟ این صندوق‌ها رویکرد متفاوتی نسبت به استراتژی کلاسیک پوشش ریسک دارند و در پی برخورداری از بیشترین سود حاصل از یک سرمایه‌گذاری در کنار جلوگیری از ریسک هستند. در راستای همین تغییر رویکردِ پوشش ریسک در این گونه صندوق‌ها، مخاطراتی به وجود می‌آید که بهتر است چند نوع از این مخاطرات را با هم مرور کنیم:

• اثر اهرم: همان‌گونه که در بخش قبل توضیح دادیم، پوشش‌دهندگان ریسک و مدیران این صندوق‌ها از بانک‌ها وام دریافت می‌کنند. آن‌ها به ازای هر یک دلار جذب سرمایه، می‌توانند ۹ دلار وام بگیرند. این اهرم ۱۰ درصدی همان‌قدر که می‌تواند سودساز باشد، به همان میزان نیز می‌تواند ضررهای بزرگ را تشدید کند و کل دارایی صندوق را به باد دهد.
• استقبال از دارایی‌های پرریسک: اساس کار این صندوق‌ها، سرمایه‌گذاری بر روی دارایی‌هایی‌ است که ریسک بالاتر و بازده بیشتری دارند. این امر می‌تواند به جای پوشش ریسک، خود به تنهایی یک تبدیل به یک ریسک شود.
• عدم شفافیت کامل:‌ استراتژی‌های معاملاتی، چیدمان سبد سهام و سایر تصمیم‌ها، از جمله مواردی است که برای سرمایه‌گذاران چندان با جزئیات اطلاع‌رسانی نمی‌شود و در بازارهای مالی، هر کجا که عدم شفافیت وجود داشته باشد، احتمال بروز ضرر و کلاه‌برداری نیز وجود خواهد داشت.
• کمبود نظارت: این ویژگی موجب می‌شود که ریسک‌های ساختاری پنهان آشکار نشوند. چرا که نظارت دقیقی بر این صندوق‌ها وجود ندارد و این مسئله موجب ایجاد مخاطراتی خواهد شد.

تفاوت صندوق پوشش ریسک و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک

تا به این‌جا دانستیم صندوق پوشش ریسک چیست و چه راهکارهایی را به منظور پوشش ریسک در نظر می‌گیرد. اگر قبلاً با صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک آشنا باشید، ممکن است به نظرتان بیاید این دو نوع صندوق مشابه هم هستند. به همین جهت لازم است به تفاوت‌ این صندوق‌ها هم اشاره کنیم.

• نخست آن‌که در صندوق پوشش ریسک، می‌توان بدون هیچ‌گونه محدودیتی از ابزارهای متنوعی استفاده کرد. اما این مسئله در صندوق‌های سرمایه‌گذاری به چشم نمی‌خورد؛ در این صندوق‌ها تنها می‌توان در دارایی‌های مالی که در اساس‌نامه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک ذکر شده است، سرمایه‌گذاری کرد.
• در بیشتر مواقع بر صندوق پوشش ریسک نظارت نمی‌کنند. اما صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک از جانب ناظران بازار مدام رصد می‌شود.
• سرمایه‌گذاری در صندوق پوشش ریسک تنها برای افراد محدودی امکان‌پذیر است چرا که نیازمند سرمایه اولیه قابل توجهی است. اما عموم مردم می‌توانند در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک وارد شوند.
• در صندوق پوشش ریسک، کارمزد ثابتی تقریبا به اندازه دو درصد از کل میزان سرمایه‌ای که به صندوق جذب شده است دریافت می‌شود. اما در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، کارمزدها با توجه به ترکیب دارایی صندوق و معمولا به اندازه درصدی از قیمت NAV صندوق است. پس مشخص است که کارمزد مدام در حال تغییر است.
• در صندوق‌های پوشش ریسک، مدیر صندوق در ضرر سرمایه‌گذاران سهیم نمی‌شود اما در صندوق‌های سرمایه‌گذاری این‌گونه نیست.

بیشتر بخوانید

جمع‌بندی

پوشش ریسک یا hedge را می‌توان هم‌چون بیمه‌نامه‌ای دانست که با استفاده از ابزارهای مالی هم‌چون ابزار مشتقه و قراردادهای آتی، دارایی را در برابر اتفاق‌های احتمالی و پیش‌بینی‌نشده محافظت می‌کند. در همین راستا نیز صندوق‌های پوشش ریسک در بسیاری از نقاط جهان به وجود آمده‌اند و افرادی که سرمایه‌های کلانی دارند، می‌توانند با بهره‌گیری از این صندوق‌ها به سودهای فراوانی دست پیدا کنند. پوشش ریسک فی نفسه به دنبال سودآوری نیست و تنها استفاده‌ی آن، جلوگیری از ضرر در موقعیت‌های حساس است. اما در صندوق‌های پوشش ریسک، با اندکی انحراف از رویکرد اصلی پوشش ریسک مواجه هستیم و بحث سودآوری در کنار کاهش ریسک نیز مطرح می‌شود زیرا مدیران این صندوق‌ها، مبلغ موجود در صندوق را در دارایی‌های متنوع و پرریسکی سرمایه‌گذاری می‌کنند و در صورت سودآوری، بازده بالایی کسب می‌کنند.

چگونه مانند یک مدیر هج فاند معامله کنیم؟

شاید این حرف تعجب‌برانگیز باشد اما تفاوت‌های زیادی بین شما و یک مدیر حرفه‌ای هج فاند (Hedge Fund) یا صندوق پوشش ریسک وجود ندارد. تنها تفاوت واقعی موجودی حساب و توانایی خودکنترلی شما است.

تمامی مدیران در بازارهای مالی از مسیری مشابه شما کارشان را آغاز کردند؛ آن‌ها درست مانند شما باید یاد می‌گرفتند که چگونه معامله‌گر موفقی شوند، به مهارت بالایی دست یابند، استراتژی خود را به‌درستی تعیین کنند و یاد بگیرند که بر احساسات خود غلبه کرده و رفتار خود را در بازار کنترل کنند. غلبه بر احساسات و کنترل رفتار احتمالا مهم‌ترین وجه تمایز یک فرد حرفه‌ای و مبتدی است.

با تجربه و زمان کافی، اگر در مدت‌زمان مناسبی بتوانید پیگیر بودن خود را حفظ کنید، درست همانند هرکس دیگری خواهید توانست جهت بازار را با اطمینان قابل قبولی حدس بزنید. اما همان‌طور که شاید همه شما هم بدانید این موارد به‌تنهایی کافی نخواهند بود. چیزی که واقعا یک فرد حرفه‌ای را از مبتدی تمایز می‌کند، توانایی او در برخورد با هر معامله به‌عنوان فرصت جدیدی برای استفاده از برتری (Edge) معاملاتی‌اش است، بدون اینکه احساسات را در آن دخیل کنند. معامله در صندوق‌های میلیون یا میلیارد دلاری مسلما آسان نبوده و برای ذهن‌های ضعیف ساخته نشده است. تنها راهی که می‌توان با موفقیت این حجم‌های عظیم را برای مشتریان با سرمایه بسیار بالا معامله کرد، داشتن کنترلی مطلق بر ذهن و رفتار در بازار است.

فقط چند صفر اضافه

توانایی تغییر طرز فکر در مورد موجودی حساب معاملاتی‌تان چیزی است که واقعاً برای موفقیت در این بازی به آن نیاز دارید. کاری که معامله‌گران حرفه‌ای صندوق‌های پوشش ریسک انجام می‌دهند این است ‌که حساب خود را همانند تابلوی امتیازی در نظر می‌گیرند که در سطح جهانی باید امتیازش را بالا ببرند. این امتیاز همان موجودی حساب است، برای آن‌ها این امتیاز فقط اعدادی روی صفحه نمایش است که هرچه تعداد صفرهای پس از دو رقم اولش بیشتر باشد، پس عملکرد آن‌ها نیز بهتر خواهد بود.

آیا می‌توانید یک معامله ۱ میلیارد دلاری را همانند یک معامله هزار دلاری مدیریت کنید؟ تنها راه دستیابی به این توانایی این است هر دو معامله را به شکل یک عدد ببینید که یکی فقط تعداد صفرهای بیشتری دارد. اگر میزان بزرگی پول در این دو معامله را به ذهن خود وارد کنید، قطعا در این بازی شکست خواهید خورد.

تنها سلاح شما به‌عنوان یک معامله‌گر خرد این است که تحت تاثیر قدرت موجودی حساب قرار نگیرید. این امر از روش‌های مختلفی قابل انجام است:

• با پولی که واقعا تحمل از دست دادن آن را ندارید معامله نکنید.
• ارزش خالص مقدار پولی را که پس از کسر بدهی باقی می‌ماند، بدانید.
• در هر معامله درصد کمی از حسابتان را ریسک کنید.
• آزمایش «خواب» راه مطمئنی است؛ اگر بتوانید با معامله باز بخوابید، پس در مسیر درستی قرار دارید.

اگر همه موارد فوق را انجام دادید، به مرحله نهایی می‌رسید. برای اینکه بتوانید مانند مدیر یک صندوق سرمایه‌گذاری معامله کنید، باید طرز فکرتان راجع به پولی که با آن معامله می‌کنید، تغییر دهید.

بر اساس تجربه تنها چیزی که از معامله با حساب شخصی اضطراب‌آورتر است، معامله با حساب شخص دیگری هست. بنابراین یک مدیر هج فاند باید بسیار خونسرد (پوشش ریسک یا هج منظم و مسلط به خویش) باشد، چراکه در غیر این صورت توانایی کسب بازدهی بالاتر از میانگین را برای مشتریانش نخواهد داشت.

اما یک مدیر هج فاند چگونه این کار را انجام می‌دهد؟

هنگامی که فرض کنید پول موجود در حساب شما تنها یک عدد است، حتی با داشتن حساب‌های معامله‌گری بسیار بزرگ هم می‌توانید احساسات را از تصمیمات معاملاتی خود حذف کنید. شما باید طرز فکر متفاوتی نسبت به پول‌ داشته باشد و آن زمان است که می‌توانید در بازار به‌گونه‌ای عمل کنید که گویی در حال معامله با یک حساب آزمایشی (Demo) هستید.

آیا تابه‌حال پیش آمده که در حساب آزمایشی با موفقیت معامله کنید اما پس از انتقال به‌ حساب واقعی در عرض یک ماه پول خود را از دست بدهید؟ علت چیست؟ خب خیلی ساده است؛ در حساب واقعی شما بجای کنترل نحوه تفکر درباره پول (همانند آنچه در حساب آزمایشی انجام دادید)، به پول اجازه می‌دهید که شما را کنترل کند. شما نباید اجازه دهید این اتفاق رخ دهد. راه‌حل این است که به موجودی حساب همانند یک عدد نگاه کنید نه چیزی بیشتر. شما باید قدرتی که به پول دادید را از آن‌ پس بگیرید، اجازه ندهید که پول کنترل شما پوشش ریسک یا هج را در دست گیرد تا درنهایت بتوانید روی موجودی حساب خود کنترل داشته باشید.

این گفته در ابتدا ممکن است همانند گفته‌هایی باشد که در سخنرانی‌های انگیزشی بیان می‌شود، مخصوصا اگر به‌تازگی ضرر سنگینی کرده باشید. اما بر اساس تجربه باید گفت که این یک واقعیت است. طرز تفکر شما در مورد موجودی حساب، مستقیما بر موفقیت یا عدم موفقیت شما در معامله‌گری تأثیر می‌گذارد.

هرچه فکر کنید همان می‌شود

مدیران سرمایه‌دار صندوق‌های پوشش ریسک نمی‌خواهند مانند آنتونی رابینز (نویسنده آمریکایی کتاب‌های موفقیت) رموز موفقیت خود را به شما توضیح دهند، اما این را بدانید که طرز فکر شما واقعا روی عملکرد معاملاتی شما تاثیر به سزایی دارد. اینکه فکر می‌کنید معامله‌گر موفقی خواهید شد یا نه احتمالا با نتیجه کار مطابقت خواهد داشت. نخستین قدم در دستیابی به هر چیزی در زندگی پوشش ریسک یا هج این است که خود را در این مسیر واقعا متقاعد کنید و به آن باور داشته باشید.

در معامله‌گری تا زمان رسیدن به موفقیت باید طوری رفتار کنید که انگار به آن رسیده‌اید، چراکه این تنها راه حفظ ثبات و انضباط در این مسیر است. آیا فکر می‌کنید که مدیر صندوقی که حساب‌های میلیون دلاری در اختیارش است هرروز پشت سیستم خود نشسته و معامله پوشش ریسک یا هج می‌کند؟ اگر شما چنین حساب‌هایی در اختیار داشتید هرروز معامله می‌کردید؟ مسلما خیر. چون هر شخصی که کمی هم بازارهای مالی آشنایی داشته باشد می‌داند که معاملات روزانه یکی از سخت‌ترین و پراسترس‌ترین راه‌های کسب سود است. به بیان ساده‌تر، سیگنال‌های سودده در معاملات روزانه آن‌قدر کافی نیستند که معامله‌گری را بهتر از قماربازی نشان دهند.

معامله‌گران در صندوق‌های پوشش ریسک باید همواره تحقیقات حجیمی انجام دهند، آن‌ها به اطلاعاتی دسترسی دارند که معامله‌گران خرد از آن‌ها محروم هستند. این معامله‌گران معمولا یک نمای کلان از رویدادها در ذهن خود ساخته و سپس در نمودار به دنبال قیمت مناسب برای ورود می‌گردند. این افراد تنها به دلیل اینکه قیمت از یک خط عبور کرد یا برگشت دائما معامله نمی‌کنند (این امر احمقانه به نظر می‌رسد و واقعا هم اینگونه است). مزیتی که شما به‌عنوان معامله‌گر خرد دارید این است که می‌توانید از روش‌هایی نظیر پرایس اکشن، عرضه و تقاضا یا حتی تحلیل فاندامنتال، رد پای پول را در نمودار پیدا کنید، رد پایی که دست چنین صندوق‌هایی را برای شما رو می‌کند. ترکیب این روش‌ها با خودکنترلی، ثبات و نظم می‌تواند موجب موفقیت شما شوند. این فرآیند تنها “دستورالعمل” موفقیت در بازار است، به ما اعتماد کرده و آن را آزمایش کنید.

چرا باید موجودی حساب خود را فراموش کنید؟

شما باید با حساب کوچک خود همانند حسابی بزرگ برخورد کنید! معامله‌گران صندوق چگونه چنین حساب‌های بزرگی را مدیریت می‌کنند؟ به‌آرامی، به‌صورت مداوم، استادانه. این همان چیزی است که ما آموزش می‌دهیم و خودمان هم بر همین اساس معامله می‌کنیم. شما باید بجای کمیت به دنبال کیفیت معاملات خود باشید. شاید تمام چیزی که به آن نیاز داشته باشید یک یا دو معامله خوب در ماه است. شما برای اینکه وارد معامله شوید یا معامله باز شما به ثمر برسد شاید مجبور شوید همانند یک تمساح روزها یا هفته‌ها منتظر بمانید. این رویکرد آهسته و هدفمند چیزی است که در بازار جواب خود را پس داده است. شما به‌عنوان معامله‌گری خرد با استفاده از روش درست و رعایت انضباط می‌توانید سودده شوید.

قرار نیست راه چندساله را یک‌شبه بروید. پس تا زمانی که واقعا به موجودی حساب‌های بالا برسید، باید موجودی پایین حساب خود را در ذهنتان جعل کنید. اگر موجودی حسابتان برای مثال ۱۰۰۰ دلار است، برای یک تا دو سال نخست تنها ۱۰-۵۰ دلار در هر معامله ریسک کنید. در این مدت اگر واقعا سودده باشید شاید این حساب دو برابر شود. این سود ۱۰۰۰ دلاری، شاید برای این مدت‌زمان چندان زیاد نباشد اما درهرصورت شما توانستید بازدهی ۱۰۰ درصدی کسب کنید. حال می‌توانید چند صفر دیگر به این ۱۰۰۰ دلار اضافه کنید و از خودتان بپرسید که آیا این مقدار برایتان پول زیادی است؟

بگذارید برای چند جمله بی‌پرده با شما صحبت کنیم …

علت شکست اغلب معامله‌گران عدم توجه به یک نکته بسیار ساده است …

اینکه تا نتوانید یک حساب پوشش ریسک یا هج کوچک را در مدت‌زمانی قابل‌توجه با موفقیت مدیریت کنید، هرگز نخواهید توانست یک حساب بزرگ را مدیریت کنید. بنابراین اندازه حساب مهم نیست.

مواردی که مهم هستند:

• توانایی شما برای رعایت نظم و انضباط در معاملات
• توانایی شما برای تداوم در روند معاملاتی
• رسیدن به مرحله استادی در روشی ساده و درعین‌حال کارآمد، نظیر پرایس اکشن
• معامله در تایم فریم‌های بالا نظیر روزانه
• تعداد معاملات کم
• مدیریت سرمایه

نتیجه‌گیری

چه رویایی که در پس ذهن شما است؟ معامله در سواحل آزاد و درآمد هزاران دلاری در هر هفته؟ آن هم بدون تحمل ترافیک و حرف‌های یک رئیس عوضی؟ این رویا را رها نکنید. در رسیدن به آن حتی تردید هم نکنید. اگر حتی یک نفر هم توانسته باشد که به این رویا برسد، پس شما هم می‌توانید.

چیزی که واقعا باید به آن باور داشته باشید این است که معامله‌گری یک بازی تماما ذهنی است. به همین دلیل است که ما در مدرسه معامله‌گری فقط تحلیل تکنیکال را به شما آموزش نمی‌دهیم، هدف ما آموزش انواع روش‌های تحلیل فاندامنتال است. هرچند تحلیل تکنیکال هم در بین آموزش‌های ما قرار داشته و اهمیت بالایی هم دارد، اما در روند آموزشی مدرسه نحوه یادگیری و زمان اجرای دانسته‌ها اولویت بالاتری دارند.

چیزی که مدیران صندوق پوشش ریسک به‌صورت غریزی یا با آزمون‌وخطا آموخته‌اند، این است که سخت‌ترین قسمت معامله‌گری ورود به معامله نیست. سخت‌ترین قسمت، نحوه واکنش به اتفاقات بعد از ورود است. اینکه چگونه احساسات، افکار، ترس و طمع خود را مدیریت می‌کنید.

ما بخش مهمی از زندگی خود را در کنار بازارهای مالی گذرانده‌ایم، رک و پوست‌کنده معامله و سرمایه‌گذاری در متن شب روز ما جای دارد. دروسی که در این سایت و دوره آموزشی به اعضا ارائه می‌شود به معنای واقعی کلمه انگیزه اصلی ما برای ادامه مسیر است. از به اشتراک‌گذاری تجربیات و احساساتمان در طول روز با اعضا واقعا خوشحال هستیم. احساس عدم نیاز به “هرروز سرکار رفتن” یا جواب پس ندادن به کسی که اهمیتی به شما نمی‌دهد، احساس اینکه از خانه، مسافرت، جنگل و دریا بتوانید پول دربیاورید، همگی را تجربه کردیم و می‌خواهیم شما نیز همین احساس را داشته باشید. این امر تنها از طریق تغییر نگرش شما نسبت به موجودی حسابتان امکان‌پذیر است، به یاد داشته باشید که شما قدرت کنترل رفتار و عکس‌العمل را، در درون خود دارید، تنها کاری که باید بکنید پیدا کردن آن‌ها است، آنجاست که دیگر در مسیر درستی قدم خواهید گذاشت.

مفهوم ریسک

این محتوا از مصاحبه آقای نیما آزادی با دکتر سماواتی که در تاریخ 14 اسفند در لایو اینستاگرام برگزار شد برداشت شده است.

ریسک در ادبیات استاندارد مالی به 2 شکل تعریف می شود:

در تعریف اول، ریسک یعنی انحراف از اهداف یا بهتر است بگوییم انحراف نامطلوب از اهداف. در مفهوم کلان تر، هر عاملی که فرآیند خلق ارزش را به خطر بیندازد یا دچار نوسان کند ریسک نامیده می‌شود. پس ما اگر سرمایه گذاری را یک فرآیند بدانیم، فرآیندی که از مرحله تصمیم گیری شروع شده، سپس مرحله برنامه ریزی، اجرا، بازبینی و . که یک فرایند دائمی هست، هر عاملی که این فرآیند را دچار اخلال کند (مثلا می خواهیم طراحی پورتفو انجام بدهیم، نمیدانیم در سال آینده نرخ تسعیر ارز را چند در نظر بگیریم یا نرخ های جهانی در چه محدوده ای خواهند بود) ریسک نامیده می شود.

در این تعاریفی که عنوان شد یک کلید واژه وجود دارد به نام هدف. سرمایه گذارانی که هدفشان در بازاهای مالی مشخص نباشد نمی توانند مدیریت ریسک موفقی داشته باشند. البته هدف به این معنا نیست که مثلا بخواهیم 200% در یک سال آینده بازدهی کسب کنیم یا زیان یک سال گذشته را در یک ماه جبران کنیم. منظور، این اهداف نیست. هدف گذاری باید بر اساس صفات شخص، توانایی تحلیل شخص، ویژگی های آن بازار و ویژگی های آن شخص باشد. وقتی برای اهدافمان " باید " تعیین می کنیم، این " باید " باعث میشود از نظر ذهنی و روحی دچار استرس شویم و ریسک را برای خودمان افزایش دهیم.

بین دو سرمایه گذار که اهداف متفاوتی دارند، شخصی که با این هدف وارد بازار می شود که 6 ماهه سود بالایی کسب کند و به اصطلاح، بار خودش را ببندد با کسی که برای یک بازده دو برابری نسبت به تورم در یک بازه 3 ساله هدف گذاری کرده، تعریف و ابعاد ریسک بسیار متفاوت است.

افراد از نظر ریسک پذیری در 3 دسته بندی تعریف می شوند:

1) افرادی که خنثی به ریسک هستند (ریسک متوسط)
2) افرادی که ریسک پذیری بالا دارند (ریسک پذیر)
3) افرادی که ریسک پذیری پایین دارند (ریسک گریز)

بر اساس یک پژوهش و بررسی حدود 4000 ریسک پروفایل، میانگین ریسک ایرانی ها در محدوده مایل به ریسک گریز است. دلیل این موضوع، ریسک های زیادی هست که در کشور و در محیط به ما تحمیل میشود. ولی در عمل، نوع معاملات ما به صورتی هست که به دلیل عدم شناخت این ریسک ها، بسیار پر ریسک یا بهتره بگوییم بد ریسک رفتار می کنیم.

ابزارهای کنترل ریسک

ابزارهای مشتقه در بازارهای مالی دنیا ایجاد شدند برای اینکه افرادی که نسبت به ریسک حساس هستند یا می خواهند نوسانات ریسکشان را مدیریت کنند از این ابزارها استفاده کنند. ابزارهایی همچون هج کردن یا پوشش ریسک، اوراق اختیار معامله (آپشن)، اوراق فیوچر (قراردادهای آتی) و.

یکی از بخش های مهم ابزارهای مدیریت ریسک، داشتن استراتژی سرمایه گذاری و استراتژی معاملاتی است که با همدیگر متفاوت هستند:

1) استراتژی سرمایه گذاری
ما باید بدانیم به چه دلیل و برای چه چشم اندازی و چه افق زمانی سرمایه گذاری می کنیم و اینها را به عنوان اهداف ریسک تعریف کنیم که به آن سند چشم انداز سرمایه گذاری یا بیانیه سیاست سرمایه گذاری می گویند و برای هر فردی که وارد این بازار می شود ضروری است.

2) استراتژی معاملاتی
باید به معامله گری و ترید به عنوان یک شغل و با یک دید جدی نگاه کرد. قطعا کسی که درگیر کار و شغل دیگری هست و بخواهد هر زمان وقت آزاد پیدا کرد یک ترید انجام دهد، نتیجه خوبی نخواهد گرفت و خودش را در معرض ریسک بالایی قرار می دهد. افرادی که قصد دارند در این زمینه موفق باشند و ریسک معاملاتشان را پایین بیاورند باید حتما معامله گری را جدی بگیرند و برای معاملاتشان استراتژی داشته باشند.

به عنوان مثال، در مرحله پورتفولیو سلکشن یا چینش سبد، ابتدا به سراغ صورت های مالی شرکت می رویم، بعد جریان نقدینگی شرکت را بررسی می کنیم، سپس پیشبینی سودآوری سال آینده شرکت، چشم انداز رشد شرکت، قیمت های جهانی مرتبط با شرکت، تورم و . را بررسی می کنیم، اگر ارزنده بود، با توجه به استراتژی زمانی خود (کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت) سهم را وارد واچ لیست می کنیم. سپس با استفاده از ابزارهای تکنیکالی، نقطه ورود مناسب را پیدا می کنیم و اقدام به خرید سهم می کنیم. این همان استراتژی ترید است.

مسئله مهم بعدی شخصی سازی پورتفو هست. هیچ گاه نباید از روی پورتفوی کسی که سالها موفق بوده کپی کرد. ممکن است این پورتفو برای شما بازدهی که برای اون شخص داشته را نداشته باشد. چون بر اساس استراتژی و شرایط شخصی اون فرد چیده شده است و ممکن است شرایط و استراتژی شما متفاوت باشد، در نتیجه بازدهی پورتفوی شما هم متفاوت با پورتفوی آن شخص خواهد بود.

موارد دیگری هم اگر بخواهیم در رابطه با مدیریت ریسک نام ببریم، یکی بحث میانگین کم کردن هست که برای بازاری مثل بازار بورس ایران اصلا مناسب نیست و در حال حاضر با روش اشتباهی دارد مورد استفاده قرار میگیرد و فقط درصد ریسک و مقدار زیان را بیشتر می کند. این بحث در بازارهای پوزیشن بیس کاربرد دارد. مورد بعدی هم بحث جا ماندگی از بازار هست که اساسا اشتباه است. بازار هیچ گاه متوقف نمیشود و همیشه فرصت برای ورود میدهد. این ذهنیت جا ماندن از بازار باعث میشود تمرکزمان را از دست بدهیم و بدون توجه به استراتژی معاملاتی مان و با عجله و بدون بررسی به سهمی که نباید وارد شویم. در نتیجه ریسک را برای خودمان بالا میبریم. از طرف دیگر این ذهنیت که "بازار حرکت کرده ولی این سهم هنوز حرکتی نکرده و جا مانده از بازار، پس ارزنده هست و مناسب خرید هست" اشتباه است. جا ماندن از بازار لزوما نشان دهنده ارزندگی آن سهم نیست. پس نباید دلیلی برای ورود ما به آن سهم باشد.

از لینک زیر میتوانید داکیومنت هایی که دکتر سماواتی در پایان لایو معرفی کردند را دانلود کنید.

هج کردن چیست و چه کاربردی دارد؟

هج کردن یا (hedging) در واقع به معنای خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی های دیگر است. یکی از راه کارهای اساسی و مفید که برای کاهش میزان ریسک در معاملات فارکس مناسب است هج کردن است. هج به معنی پوشش دهی ریسک یکی از استراتژی های ارزشمند یرای سرمایه گذاری و مدیریت نقدینگی است. این شیوه می تواند در تمامی بازارهای مالی کمک کننده باشد، در واقع از آن می توان به عنوان یک بیمه برای مقابله با جنبه های مختلف مالی استفاده نمود.

مفهوم هج کردن چیست؟

هج کردن یا پوشش ریسک یک استراتژی مدیریت ریسک است که در آن سرمایه گذاران و تریدرها از ابزارهای مالی برای مقابله با خطرات و ریسک‌ بازارهای مالی استفاده می‌کنند. این استراتژی با معاملات مشتقه، آپشن و فیوچرز کار می‌کند. آپشن و فیوچرز به توسعه استراتژی‌های سرمایه گذاری برای ضرر و زیان کمتر و سود مناسب کمک می‌کنند. از آنجایی که این استراتژی ریسک را کاهش می‌دهد، شما می‌توانید از سرمایه گذاری خود سود بیشتری کسب کنید. به همین دلیل همواره پیشنهاد می‌شود برای سرمایه گذاری‌های بلند مدت از این استراتژی استفاده کنید. به صورت کلی هج کردن به حالتی گفته می‌شود که تریدر بر روی دو احتمال متضاد در بازار، به صورت همزمان پوزیشن معاملاتی می‌گیرد. برای مثال، تریدر به طور همزمان بر روی نماد معاملاتی EUR/USD هم خرید و هم فروش می‌کند.

برای مثال:

بیایید نحوه عملکرد پوشش ریسک را با ذکر یک مثال مرور کنیم.

در بازار فارکس اگر جفت ارز EUR/USD را خریدید(BUY کردید) و در این معامله ضرر کردید؛ برای هج کردن باید در این معامله پوزیشن SELL باز کنید. همچنین می‌توانید با توجه به همبستگی جفت ارزها در سایر جفت ارزها مثل USD/JPY پوزیشن BUY بگیرید. همچنین پوزیشن SELL بر روی GBP/USD نیز می تواند انتخاب خوبی باشد.

توجه کنید که مثالها در مورد جفت ارزهایی بود که در دسته جفت ارزهای اصلی قرار می گیرند. این جفت ارزها روزانه میانگین جابجایی قیمت، مشخصی دارند و برای اینکه بتوانید ریسک معامله ضررده را کم کنید معامله دوم هم باید از بین جفت ارزهای اصلی باشد تا سرعت حرکتی نسبتا برابر با جفت ارز اول داشته باشد.

مساله ارزش پیپ و حجم پوزیشن موضوع بسیار مهم دیگری است که باید آن را هم در انتخاب جفت ارز معامله دوم در نظر بگیرید. هجینگ به خودی خود فرآیند پر ریسکی است که استفاده از آن نیازمند توجه به نکات مهمی است.

اصلی ترین عامل در استراتژی معاملاتی هجینگ تشخیص صحیح روند است. باید مراقب بود که جفت ارزهای معاملاتی دارای همبستگی مناسب باشد.

انواع مختلف هج کردن

هجینگ به طور کلی به سه نوع تقسیم می‌شود که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با معامله بر روی کالاها، ارزها یا اوراق بهادار مختلف سود کسب کنند. این سه دسته عبارتند از:

• قرارداد فوروارد: این قرارداد توافق نامه‌ای غیر استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد فوروارد شامل قراردادهای مختلفی مانند قراردادهای مبادله‌ای برای ارزها، کالاها و غیره است.
• قرارداد فیوچرز: یک قرارداد استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ خاص و مقدار استاندارد توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد آتی شامل قراردادهای مختلف مانند کالاها، قراردادهای آینده ارزها و غیره است.
• بازارهای پول: یکی از اجزای اصلی بازارهای مالی است که در آن وام‌های کوتاه مدت، استقراض، خرید و فروش با سررسید یک سال یا کمتر انجام می‌شود. این موضوع شامل اشکال مختلفی از فعالیت‌های مالی ارزها، عملیات بازار پول برای بهره، فراخوان سهام است که در آن‌ها وام‌های کوتاه مدت، استقراض، فروش و وام با سررسید یک سال یا بیشتر اتفاق می‌افتد.

هجینگ یا پوشش ریسک چه مزایایی دارد؟

1-مدیریت ریسک:

مدیریت ریسک اصلی‌ترین مزیت هج کردن در بازارهای مالی است. بازارهای مالی دارای ریسک‌های مالی مختلفی از جمله تغییر در ارزها، ارزش دارایی‌ها، عوامل اقتصادی و سیاسی است. بنابراین، سرمایه گذاری پوششی، سود شما را حفظ کرده و از سرمایه شما در برابر ریسک‌های بازار مالی محافظت می‌کند.

2-نقدینگی بالا:

سرمایه گذاری‌هایی که در آنها از پوشش ریسک استفاده می‌شود نقدینگی و سود مارجین بیشتری نسبت به سایر استراتژی‌های سرمایه گذاری دارد. زیرا این استراتژی امکان سرمایه گذاری در چند دارایی مالی را به شما داده و نقدینگی را افزایش می‌دهد. نقدینگی با کاهش مشکلات مالی افزایش پیدا می‌کند.

3-هزینه مارجین کمتر:

سرمایه گذاری‌هایی که در آنها از پوشش ریسک استفاده می‌شود مکانیزم قیمت انعطاف‌پذیری را به سرمایه گذاران ارائه می‌دهند. در پوشش ریسک، در مقایسه با سایر استراتژی‌های سرمایه‌گذاری، به هزینه مارجین کمتری نیاز دارید. در این حالت حتی اگر قیمت‌ها به طور مداوم در حال کاهش باشند، می‌توانید با قربانی کردن مارجین کمتر، از سرمایه خود در برابر ریسک محافظت کنید.

4-دسترسی به صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF):

علاوه بر دارایی‌های مالی رایج، پوشش ریسک همچنین به سرمایه گذاری در صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله نیز کمک می‌کند. صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله مانند صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک است اما سودآوری بالا و ریسک پایین را ارائه می‌دهد. سرمایه گذاری‌هایی که در آنها از پوشش ریسک استفاده می‌شود، از سرمایه شما در برابر تورم، ریسک نرخ ارز و سایر محدودیت‌های مالی محافظت می‌کند.

کلام پایانی:

هجینگ روش مهمی است که سرمایه گذاران می توانند برای محافظت از سرمایه گذاری های خود در برابر تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده در بازارهای مالی از آن استفاده کنند.

پوشش ریسک در بین سرمایه گذاران جهانی محبوبیت پیدا کرده است. اگردر صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله، فارکس یا سایر بازارهای مالی سرمایه گذاری می‌کنید، هج کردن به حفاظت از سرمایه در برابر ریسک‌های بازار ‌کمک می‌کند.

به زبان ساده، هج کردن به منظور کاهش ریسک سرمایه گذاری به خصوص در معاملات فارکس توسط مدیران صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله، تریدرها و شرکت‌ها استفاده می‌شود. این استراتژی نه تنها ریسک را کاهش می‌دهد؛ بلکه همچنین فرصت‌های کوتاه مدت و بلند مدت مختلفی را در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهد. بنابراین اگر می‌خواهید در یک دارایی مالی سرمایه گذاری کنید؛ باید از پوشش ریسک استفاده کنید.