ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارز رمز پایه دارد؟
اگر بخواهیم ارز فیات را به ساده ترین شکل ممکن تعریف کنیم باید بگوییم ارزی است بدون پشتوانه که اعتبار خود را از دولت ها و عرضه و تقاضای مردم دریافت می کند. دلار و ریال دو نمونه از ارز های فیات هستند اما چرا ارز های فیات به وجود آمدند و اولین Fiat Currency ها چه بودند؟
قبل از ارز های فیات
اگر از دوران مبادلات کالا به کالا بگذریم، به دورانی خواهیم رسید که مردم برای پرداخت هزینه های خود از سکه هایی از جنس طلا، نقره و یا سایر فلزات ارزشمند استفاده می کردند. استاندارد طلا و یا سیستم پولی با پشتوانه طلا به قرن ها پیش باز می گردد. مردم با ضرب سکه هایی از این جنس، به داد و ستد می پرداختند. بعد ها اسکناس رواج پیدا کرد. تمامی پول ها در این زمان بر مبنای طلا بودند. پشتوانه تمام این پول ها فلز ارزشمند طلا بود. منظور از پشتوانه به زبان ساده یعنی معادل اسکناسی که در دست دارید می توانید طلا دریافت کنید. مثلا دولت ایران تعیین می کند که هر اونس طلا قیمتی 500 هزار ریال دارد، به این واسطه مشخص شده است که ارزش ریال یک پانصد هزارم یک اونس طلاست.
چین اولین کشوری بود که تصمیم گرفت پول بدون پشتوانه طلا ایجاد کند. هرچند در قرن 13 ارائه این سیستم پولی موجب شد امپراطوری حاکم بر چین در آن دوران سقوط کند. اما بعد از رکود اقتصادی بریتانیا تصمیم گرفت طلا را از سیستم خود حذف کند. پس از بریتانیا باقی کشور ها نیز کم کم از سیستم پول بدون پشتوانه استقبال کردند. هر چند که در ابتدا در برخی کشور ها با شکست هایی مواجه می شد. این گونه بود که ارز های فیات به وجود آمدند.
ارز فیات چیست؟
ارز فیات ارزی است که توسط دولت یک کشور توزیع می شود. دولت اعلام می کند که این ارز، پول رایج برای پرداخت است، اما این ارز با هیچ کالایی مثل طلا، پشتیبانی نمی شود. منظور اینکه معادل دلار های آمریکا بانکی طلا نگهداری نمی کند!
ارزش این پول از ارتباط عرضه و تقاضا و ایمان مردم به آن پول تامین می شود، و به خاطر ارتباط آن با دولت است که ارزش آن همواره حفظ می شود. دلار آمریکا نمونه ای از ارز فیات است. این پول توسط هیچ نوع کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، و ارزش آن تماما به دولت آمریکا بستگی دارد. البته این ارزش، از طریق روش مدیریت اقتصاد توسط دولت آمریکا نشات می گیرد و همواره در حال تغییر است. این جا است که در هنگام تبدیل یک ارز فیات به یک پول دیگر، نرخ تبدیل ارز به میان می آید. با این که ارز فیات می تواند کارآمد باشد، اما همین تفکر بی ارزش بودن که در پس آن هست، در نظر افرادی که محتاط هستند خوش نمی آید.
اما این تنها نکته منفی در خصوص پول های فیات نیست که این ارز را زیر سوال می برد.
معایب پول های فیات
قبل از اینکه معایب Fiat را برشمریم، باید واژه نقدینگی آشنا شوید. نقدینگی از واژه نقد گرفته شده است. پول نقد همان پولی است که شما می توانید با آن مبادله کنید. نقدینگی واژه ای عمومی تر است.
نقدینگی به درجه نقد شوندگی دارایی های مختلف در قیمت مشخص اطلاق می شود. مثلا فرض کنید شما برای خرید یک خانه به یک میلیارد پول نیاز دارید اما فقط 800 میلیون پول در بانک دارید. برای 200 میلیون باقی مانده شما باید ماشین خود را بفروشید. در این مثال اگر شما در نهایت یک میلیارد پول برای خرید خانه دارید اما سرعت تامین این دارایی متفاوت است. به زمانی که طول می کشد دارایی شما به پول نقد تبدیل شود، درجه ارز فیات چیست؟ نقدشوندگی گفته می شود.
چک ها نیز نوعی پول نقد محسوب می شوند. چرا که شما با داشتن یک چک روز، می توانید به بانک مراجعه کنید و پول نقد دریافت کنید.
به طور کلی به مجموعه پول شامل سپردههای بخش غیر دولتی نزد بانک ها و اسکناس و سکه ها در دست اشخاص و شبه پول شامل سپردههای سرمایه گذاری مدت دار، سپرده های قرض الحسنه پس انداز و سپرده های متفرقه نقدینگی گفته میشود.
حال ارتباط نقدینگی با پول فیات چیست؟
پیشتر گفتیم این دولت ها هستند که ارزش یک پول را تعیین می کنند. میزان چاپ پول نیز در اختیار دولت هاست. زمانی که پول نقد به مقدار زیادی وجود داشته باشد، قدرت خرید مردم بالا می رود و این موضوع سبب می شود که کالا ها به قیمتی بیشتر از ارزش واقعی خود به فروش برسند. زمانی که سطح پایه ای کالایی افزایش غیر متناسبی را داشته باشد، تورم بالا شکل می گیرد.
از این رو یکی از خطراتی که ارز های فیات در صورت کنترل نکردن درست دولت ها، به وجود می آورند، تورم است.
اگر یک دولت فاسد به چاپ ارز فیات چیست؟ پول ادامه دهد، و اگر مدیریت آن ها نیز ضعیف باشد، تورم بالا به سرعت فراگیر شده و ارز را نابود می کند. از آن جایی که هیچ کالایی از این ارز پشتیبانی نمی کند و یا محدودیتی برای عرضه آن نیست، به سادگی می تواند از کنترل خارج شود، و این موضوع یکی از دلایل و مشکلات اصلی است که برای مقابله با آن، ارزهای رمز پایه ایجاد شدند.
فواید پول های فیات
با این وجود، پول فیات مزایایی نیز دارد. این که این نوع پول به طلا وابسته نیست، باعث می شود کنترل کردن آن آسان تر باشد، و در نتیجه از وقوع فاجعه جلوگیری شود. برای مثال دولت ایالات متحده آمریکا می تواند با کنترل ارزش دلار آمریکا، از اتفاقات و رویدادهای مصیبت بار جلوگیری نماید، مانند رکود اقتصادی سال 2008 که در پی سقوط ارزش پول به وجود آمده بود.
از آن جایی که ارزش قابل تبدیل دلار آمریکا ثابت است، در مقایسه با ارزی که ارزش آن مدام در حال تغییر و بالا و پایین رفتن است، کار را برای اهداف تجاری و ذخیره سازی نیز آسان تر می کند.
ارز فیات در مقایسه با ارز رمز پایه
ارز های دیجیتال دارای شباهت ها و تفاوت هایی با پول های رایج هستند. یکی از شباهت های این دو ارز، نبود پشتوانه فیزیکی برای هر دو است. اما در مقایسه با ارز های فیات عمومیت بهتری دارند. به این معنا که شما با خرید بیت کوین در ایران می توانید در تمام دنیا با آن معامله کنید و نیاز به تغییر ارز با تغییر مرز های جغرافیایی نیست.
رمز ارز ها امنیت بیشتری نسبت به سایر دارایی ها دارند. و از همه مهم تر آنکه تورم ارز های دیجیتال را تهدید نمی کند و این ارز ها را به یک پایگاه امن برای ذخیره دارایی ها تبدیل می کند.
آیا ارزهای رمز پایه می توانند جایگزین پول فیات شوند؟
این موضوع به نظر ممکن و شدنی می آید، و در حقیقت هم اکنون دولت هایی نیز در پی معرفی ارز رمز پایه خودشان هستند.برای این که یک ارز رمز پایه متمرکز بتواند جایگزین ارزهای فیات شود، در قدم اول باید قابل اعتماد بودن خودش را اثبات کند، همچنین احتمالا آن نیز باید یک دارایی وابسته باشد تا بتواند از ارز فیات چیست؟ پس وظایف دلار آمریکا برآمده و باز هم دارای مزایای رمز نگاری باشد.
آینده ارز فیات
به نظر می رسد که در دولت های آینده، بحث معرفی ارزهای رمز پایه داغ تر شود؛ ارزهای فیات جدید که دیجیتال باشند. ایجاد یک ارز غیر متمرکز بعید به نظر می رسد، اما یک سکه رمز گذاری شده که توسط دولت ایجاد شده باشد، می تواند توانایی ردیابی بسیار خوبی را به لطف بلاکچین ارائه دهد.
در آن زمان احتمالا پول کاغذی حذف خواهد شد، اما اصول فیات باقی می مانند، تا کنترل کامل بر همه چیز وجود داشته باشد. البته ارزهای رمز پایه سنتی نیز همانند همیشه به خوبی در کنار آن ها عمل خواهند کرد. این موضوع چگونه بر نحوه انجام تجارت در دنیا تاثیر می گذارد؟ برای پاسخ به این سوال باید منتظر باشیم.
تفاوت ارز دیجیتال و فیات
همانطور که جهان به سمت جامعه بدون پول نقد حرکت میکند، سیستم پرداخت اطراف ما در حال تبدیل شدن به یک اقتصاد دیجیتال است. در حال حاضر، تنها درصد کمی از پول جهانی به شکل فیزیکی ارز بیان میشود، و اکثر پولها به صورت الکترونیکی از طریق برنامههای پرداخت آنلاین یا با استفاده از کارتهای نقدی مبادله میشوند. علیرغم این واقعیت که جامعه امروزی در آستانه تبدیل شدن به یک اقتصاد پیشرفته است، تنها درصد کمی از مردم تفاوت ارز دیجیتال و فیات را میدانند.
این روزها اغلب کلماتی مانند «کریپتوکارنسی و بیت کوین» را میشنویم، زیرا این کلمات و اخبار مربوط به آنها در دنیای مالی سر و صدای زیادی برپا کرده است.
کلمه “ارز فیات” به پول صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد که یک مناقصه قانونی است که توسط دولت صادر کننده آن به جای یک کالای ملموس حمایت میشود. ارز دیجیتال یک وسیله مبادله دیجیتال است که به دلیل استفاده از تکنیکهای رمزگذاری کاملاً ایمن است. ارزهای دیجیتال با ارزهای سنتی فیات تفاوت اساسی دارند. با ارز فیات چیست؟ این حال، شما همچنان میتوانید آنها را مانند هر کالای دیگری بخرید و بفروشید.
- هر دو را میتوان برای پرداخت و به عنوان ذخیره ارزش استفاده کرد.
- هر دو به اعتماد گسترده مصرف کننده تکیه میکنند تا به عنوان وسیله مبادله عمل کنند.
- ارز فیات توسط بانکها و دولتها (مرکزی) صادر و کنترل می شود.
- ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ تولید و توزیع میشود و توسط یک مرجع متمرکز کنترل نمی شود.
- ارز دیجیتال قابل اعتماد است زیرا ضد دستکاری است و نمیتوان آن را دو بار خرج کرد.
- تراکنش بیت کوین را نمیتوان معکوس کرد، لغو کرد و یا پس گرفت.
خلاصه ای از تفاوت ارز دیجیتال و فیات: هر شکل موثر پول باید به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش و واحد حساب عمل کند. هم ارز فیات و هم ارز دیجیتال این ابزار را ارائه میدهند، اما از چند جهت کلیدی متفاوت هستند. ارز فیات یک ارز قانونی است که ارزش آن به یک ارز دولتی مانند دلار آمریکا مرتبط است، در حالی که ارز دیجیتال یک دارایی دیجیتال است که ارزش خود را از بلاکچین اصلی خود به دست میآورد. صدور و مدیریت ارزهای فیات توسط بانکهای مرکزی دیکته میشود، در حالی که پروتکلهای بلاکچین، کدها و جوامع بر ارزهای دیجیتال حاکم هستند. توزیع فیات به واسطهها نیاز دارد، در حالی که ارز دیجیتال به شبکههای توزیعشده و غیر متمرکز برای فعال کردن تراکنشهای «بی اعتماد» متکی است.
آنچه در این مقاله میخوانید
ارز دیجیتال چیست؟
بر خلاف ارزهای معمولی، ارز دیجیتال رمزگذاری شده و غیر متمرکز است که به هیچ دولت یا بانک مرکزی مرتبط یا تنظیم نشده است و مبتنی بر فناوری بلاکچین است که یک چارچوب دفتر کل توزیع شده است. بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده است که توسط شبکهای از رایانهها مدیریت میشود که یک کپی دقیق از پایگاه داده را نگهداری میکند و سوابق آن را با اجماع بر اساس ریاضیات محض به روز میکند.
برخی از ارزهای دیجیتال محبوب بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، ریپل و دش هستند. این ارزهای دیجیتال مورد حمایت هیچ دولتی نیستند و برای خرید و فروش آنها به هیچ واسطه ای نیاز نداریم.
آنها توسط شبکههای همتا به همتا از رایانههای رایگان و منبع باز مدیریت میشوند. بیت کوین اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز بود که خلاقیت عمومی را ثبت کرد و در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو – مخترع ناشناس – راهاندازی شد.
ارزهای دیجیتال زیرمجموعه ارزهای مجازی قرار میگیرند. آنها در ابتدا برای ارائه یک روش پرداخت جایگزین برای تراکنشهای آنلاین توسعه یافته بودند. با این حال، ارزهای دیجیتال هنوز به طور کلی توسط شرکتها و مشتریان پذیرفته نشدهاند، و در واقع آنقدر غیر قابل اعتماد هستند که به عنوان روشهای پرداخت مورد استفاده قرار گیرند.
ارز فیات چیست؟
ارز فیات ممکن است به شکل پول فیزیکی باشد یا به صورت الکترونیکی ارائه شود، به عنوان مثال با اعتبار بانکی. عرضه توسط دولت کنترل میشود و شما میتوانید از آن برای پرداخت مالیات خود استفاده کنید. ارز فیات شامل ارز کاغذی، اسکناس، سکه و غیره است که دارای ذخیره ارزش بوده و به عنوان وسیلهای برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار میگیرد.
نقش بانکهای مرکزی در اقتصاد از زمان معرفی ارز فیات گسترش یافته است، زیرا آنها اکنون چاپ ارز را تنظیم میکنند. قدرت عرضه و تقاضای مصرف کننده، ارزش پولی را تعیین میکند. پوند، دلار آمریکا، یورو، ین و روپیه برخی از ارزهای اصلی جهانی هستند.
تفاوتهای عمده ارز دیجیتال و فیات
یکی از اشکال وام دادن ارز، مشروعیت و ثبات بیشتر به فناوری بلاکچین، استیبل کوینها هستند. استیبل کوین یک ارز دیجیتال است که به ارزش یک دارایی در دنیای واقعی گره خورده است. در حالی که بسیاری از استیبل کوینها به دلار آمریکا متصل میشوند، در تئوری، استیبل کوینها را میتوان به داراییهای دیگر مانند طلا یا سایر کالاها متصل کرد. در واقع، این امر به نهادهایی که مایل به انجام معاملات در داراییهای شناخته شده هستند اجازه میدهد تا هرگز زنجیره بلوکی را ترک نکنند.
در حالی که بعید است که ارز دیجیتال به زودی جایگزین دلار آمریکا شود، در حال حاضر صنایع زیادی وجود دارند که آن را به عنوان نوعی پرداخت پذیرفتهاند. بسیاری از استارت آپها در فناوری بلاکچین به دلیل هزینه و مزایای سرعت، اولین پذیرندگان رمزارز برای پرداختهای B2B بودهاند. علاوه بر این، برای معاملات بین المللی نیازی به تبدیل ارز وجود ندارد.
تفاوت ارز دیجیتال و فیات: آیا ارز دیجیتال و فیات یکسان هستند؟
هم بله و هم خیر !
رمزارزها تا آنجایی که امکان مبادله بین دو طرف را فراهم میکنند و به عنوان یک ذخیره ارزش عمل می کنند، پول هستند. با این حال، آنها همچنین ویژگیهایی را ارائه می دهند که سیستم پولی سنتی در حال حاضر قادر به ارائه آنها نیست: ارزهای دیجیتال میتوانند توسط هر کسی، در هر کجا، در هر زمان در سراسر جهان و بدون نیاز به بانک یا دولت خرج و دریافت شوند. این انقلابیترین جنبه ارزهای دیجیتال است.
علاوه بر این، ارز فیات اساساً معادل بدهی است. وقتی یک بانک مرکزی اسکناس منتشر میکند، به طور همزمان درصدی از بدهی دولت شما را به عنوان مصرف کننده منتشر میکند. ممکن است منطقی بپرسید این چگونه است؟ به این فکر کنید که مثلا اتحادیه اروپا و ایالات متحده چگونه پول ایجاد میکنند.
ارز فیات به این دلیل دارای ارزش است که یک دولت آن را پول قانونی اعلام میکند – این پول ارزش ذاتی ندارد.
بیشتر پولی که یک دولت ایجاد میکند زمانی است که وام گرفته میشود. بانکها زمانی پول ایجاد میکنند که مردم پول وام میگیرند. دلار آمریکا را در نظر بگیرید: اگر وام گرفته نمیشد، احتمالاً دلاری نیز در گردش نبود. به عبارت ارز فیات چیست؟ ارز فیات چیست؟ دیگر، بدون بدهی مصرفکنندگان به بانکها، دلار آمریکا در دنیا وجود نخواهد داشت.
در حالی که به نظر میرسد ارز فیات بخش عمدهای از ارزش خود را از بدهی به دست میآورد، این مورد در مورد بیت کوین صدق نمیکند. بیت کوین ارزش ذاتی فراتر از اعتماد جامعه خود دارد. بیت کوین به سیستمی از بدهیها تکیه نمیکند، ارزش آن به میزان موثر بودن آن به عنوان یک وسیله مبادله خلاصه میشود.
بیت کوین شکل جدیدی از اعتماد را برای سیستم پولی جهانی آینده ما ایجاد کرده است. سیستم پشت بیت کوین کاملاً شفاف و مبتنی بر ریاضیات و اجماع واقعی کاربران روزمره است. با در نظر گرفتن همه اینها، کدام گزینه برای آینده ما بهتر است؟ بیت کوین یا فیات؟
تفاوت ارز دیجیتال و فیات: آیا ارز دیجیتال میتواند جایگزین ارز فیات شود؟
در حال حاضر بحثهای زیادی پیرامون آینده ارزهای فیات وجود دارد و بسیاری اظهار داشتند که انتظار دارند در سالهای آینده جای خود را به ارزهای دیجیتال بدهند، در حالی که دیگران مخالف هستند و میگویند که کریپتو و فیات همزمان با حرکت رو به جلو، وجود خواهند داشت. ارائه مزایای مختلف برای کاربران ارز فیات چیست؟ و کسب و کارها به طور یکسان.
برای بسیاری، یکی از بزرگترین خطرات پول فیات این واقعیت است که میتواند بسیار مستعد تورم باشد، که در صورت وقوع سقوط یا افزایش شدید، میتواند ثروت و ارزش کلی موسسات را به شدت تغییر دهد. در صورت نیاز، دولتهای محلی میتوانند شروع به افزایش مقدار پول تولیدی در هر زمان کنند – این امر ارزش پول را به شدت کاهش میدهد و میتواند منجر به بیثباتی در اقتصاد به شکل ابرتورم شود.
از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، عرضه محدودی دارند که در طول زمان تغییر نخواهد کرد – این بدان معناست که ارزش بیت کوین ممکن است با محبوبیت بیشتر افزایش یابد، اما با تولید انبوه رقیق نخواهد شد. به همین دلیل، متوجه خواهید شد که بسیاری از مردم در حال حاضر از حفظ بیت کوین خود با هدف کسب سود با افزایش ارزش خوشحال هستند.
شباهت ارز دیجیتال و فیات چیست؟
هر دوی این اشکال ارز تا حد زیادی ارزش خود را از پذیرش گستردهای که در سراسر جهان دارند به دست میآورند. پذیرش بیشتر به معنای اعتبار بیشتر است. آنها همچنین قابل تقسیم هستند – همانطور که یک روپیه را میتوان به 100 پایز تقسیم کرد، 1 بیت کوین را میتوان به 0.00000001 بیت کوین تقسیم کرد. مانند ارز فیات، از کوینهای کریپتو می توان برای پرداخت خدمات یا خرید محصولات استفاده کرد. آنها همچنین میتوانند به عنوان یک هدیه برای ذخیره ارزش استفاده شوند.
نتیجه گیری
در دنیای مدرن که تراکنشها خودکار میشوند و از اشکال سنتی ارزهای ثابت کمتر از گذشته استفاده میشود، ممکن است فرد در تفاوتهای بین پول فیات و ارز دیجیتال گیج شود.
با این حال، هر دوی این شکلهای ارز دارای ویژگیهای مشابهی هستند، مانند ارزهای قانونی که دارای ارزش تجاری هستند، کمک به مصرفکنندگان برای خرید انواع کالاها و خدمات، تعیین ارزش پولی آنها توسط نیروهای تقاضا و عرضه و سایر موارد مالی/تجاری، میتواند در مبادلات و غیره معامله شود. با این حال، این مقاله در مورد عدم شباهت این ارزها به یکدیگر صحبت میکند، زیرا هر یک از آنها دارای تفاوتهایی هستند که به مخاطب کمک میکند تا به راحتی بین این دو ارز تمایز قائل شود.
به علاوه، این مقاله نشان میدهد که چگونه اشکال رمزنگاری ارز یک پدیده در سراسر جهان است، در مورد اینکه چگونه ارزهای فیات در سراسر جهان به عنوان یک وسیله سنتی مبادله شناخته میشوند، و همچنین مزایا و معایب هر نوع ارز. با این حال، اگرچه ارزهای دیجیتال در جامعه مدرن ترجیح قابل توجهتری نسبت به ارزهای فیات دارند، به نظر میرسد که اشکال رمزنگاری ارزها به اندازه کافی برای کنترل روشهای مرسوم پرداخت فعلی، کاملاً پیشرفته نیستند.
تاریخچه ارز فیات
اگر بخواهیم به اولین استفاده از ارز فیات اشاره کنیم باید بگوییم که در قرن 11 استفاده از پول بی پشتوانه در چین شروع شد؛ سلسله ی مینگ و یوان از این پول استفاده می کردند اما سلسله ی سونگ جز اولین افرادی بودند که از پول کاغذی استفاده می کردند که این پول دارای ارزشی ثابت نسبت به نقره و طلا بود که این موضوع باعث به وجود آمدن تورم می شد، این روند در کشورهای مختلف با استفاده از ارزش های مختلف مورد استفاده قرار می گرفت به گونه ای که در کانادا برای مدتی از پوست خز به جای پول استفاده می شد و…. سر انجام پول کاغذی در کانادا یا همان فرانسه نو بسیار بی ارزش شد و از نقره و طلا به عنوان پول استفاده می شد براساس قرار دادی که در سال 1763 بسته شد دولت فرانسه قبول کرد که این پول های کاغذی را با طلا معاوضه کند اما چون فرانسه ورشکته بود این پول ها در سال 1771 بی ارزش شدند به گونه ای که آلمان هم در سال 1923 میلادی از پول به عنوان کاغذ دیواری استفاده می کردند که این موضوع بی ارزش بودن پول را می رساند.
ارز فیات چه ارزی است؟
مزایای ارز فیات چیست؟
قطعا هر پدیده ای که به وجود می آید اهداف خاصی را دنبال می کند و در عین حال دارای ویژگی های مختلفی است که برخی از این ویژگی ها به عنوان مزایای آن در نظر گرفته می شوند و برخی دیگر به عنوان معایب آن. در ادامه شما را با برخی از مزیت های ارز فیات آشنا خواهیم کرد:
- ایجاد و تولید ارز فیات یا همان پول فیات نسبت به تولید پول کالایی خیلی به صرفه تر است.
- ارزهای فیات در کشورهای زیادی مورد استفاده قرار می گیرد به همین خاطر باعث می شود تا ارز فیات چیست؟ ارز فیات چیست؟ از آن بتوان در مبادلات تجاری استفاده کرد.
- ارز فیات نیازی به نگهداری و نظارت و … ندارد.
معایب ارز فیات چیست؟
باید این نکته را پذیرفت که هر چیزی در کنار تمام نکته های مثبت و مزیتی که دارد دارای معایبی نیز می باشد در ادامه شما را با برخی از معایب ارز فیات آشنا می کنیم:
- ارزهای فیات هیچ گونه ارزش ذاتی ندارند که این موضوع ممکن است عواقب بدی را به دنبال داشته باشد خطراتی چون سقوط سیستم اقتصادی یک کشور.
- استفاده از ارزهای فیات در گذشته دارای سابقه ی خوب و روشنی را ندارد.
البته باید خاطر نشان کرد که ارزهای فیات منتقدان بسیاری دارد که هر یک در خصوص مزایا و معایب آن نظر های متفاوتی را دارند که ما در این بخش تنها برخی از آن ها را برای شما شرح دادیم.
ارز دیجیتال چیست؟
ارزهای دیجیتال پدیده ای تقریبا نو ظهور در اقتصاد کشور های مختلف در سراسر جهان هستند؛ ارزهای دیجیتال به عبارت ساده تر نوعی پول غیر فیزیکی هستند که به صورت غیر حضوری در سراسر جهان مورد معامله و مبادله قرار می گیرند؛ در حال حاضر آن ها در صرافی آنلاین ارز دیجیتال مورد معامله قرار می گیرند .
وجه اشتراک ارز فیات با ارز دیجیتال چیست؟
شباهت اصلی این دو در این است که هم ارز فیات و هم ارز دیجیتال هر دو هیچ پشتوانه ی فیزیکی را ندارند؛ البته این موضوع در خصوص تمام ارزهای دیجیتال صدق نمی کند چرا که رمزارزی مانند تتر که قیمت آن همیشه نسبت به یک دلار آمریکا ثابت است، دارای پشتوانه ی دلار است.
ارز فیات چه ارزی است؟
تفاوت ارز فیات با ارز دیجیتال چیست؟
خیلی طبیعی است که این دو با یک دیگر تفاوت داشته باشند زیرا هر یک برای هدف مختلفی به وجود آمده اند؛ یکی از تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال این است که ارز دیجیتال ماهیت غیر متمرکزی دارد یعنی تحت کنترل هیچ سازمان و نهاد خاصی نیست اما ارز فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود؛ تراکنش ها در بازار ارزهای دیجیتال برگشت ناپذیر است و هیچ محدودیت فیزیکی ندارند اما ارزهای فیات این گونه نیستند.
آینده ی ارز فیات چگونه خواهد بود؟
اگر تاکنون به مقالاتی در خصوص ارزهای دیجیتال و آینده ی آن ها مراجعه کرده باشید و آن ها را مورد مطالعه و بررسی قرار داده باشید قطعا با این جمله روبه رو شده اید که آینده ی ارزهای دیجیتال به طور کامل واضح نیست و نمی توان پیش بینی دقیقی را برای آن ارائه داد؛ حالا در خصوص ارزهای فیات همان تقریبا به همین صورت است یعنی به طور کلی در خصوص آینده ی سیستم های ارزی نمی توان با قطعیت نظر داد.
اما با مشاهده ی پیشینه ی ارزهای فیات به این نکته می توان پی برد که آن ها در طول این مدت مورد آسیب های مختلفی قرار گرفته اند که قطعا این موضوع بیانگر آسیب پذیر بود ارزهای فیات یا به عبارتی یکی از ضعف های آن می باشد؛ همین موضوع یکی از دلایلی بود که باعث می شد که افراد به سمت سرمایه گذاری و استفاده از ارزهای دیجیتال روی بیاورند. درست است که استفاده از ارزهای دیجیتال و کار کردن با آن ها هم ریسک ها و خطرات مخصوص به خود را دارد اما تاکنون توانسته در همین مدت زمان کمی که از ظهورش می گذرد جایگاه خوبی را در بین کاربران و سرمایه گذاران به دست بیاورد؛ ارز دیجیتال بیت کوین یکی از رمزارزهای محبوب و معروف در این بازار است که تاکنون توانسته مسیر خوبی را طی بنماید که این موضوع باعث شده تا بسیاری از تحلیل گران این عرصه آینده ی روشنی را برای آن تخمین بزنند؛ اما به هر حال این گذر زمان است که می تواند درست یا غلط بودن این پیش بینی ها و تخمین ها را فاش سازد.
ارز فیات چه ارزی است؟
نتیجه گیری
ارزهای فیات پول های بدون پشتوانه ای مانند دلار هستند که ارزش آن ها توسط دولتی که آن را چاپ می کند تعیین می شود؛ با ظهور ارزهای دیجیتالی چون بیت کوین و اتریوم و… اندکی نگاه های افراد به ارزهای فیات تغیر پیدا کرد چرا که رمزارزها می توانستند خدماتی بسیار گسترده تر ارزهای فیات ارائه بدهند و یا به عبارت محدودیت های ارز فیات را نداشتند حتی به گونه ای که بسیار از تحلیلگران بر این باورند که در آینده ای نه چندان دور ارزهای دیجیتال می توانند جایگزین ارزهای فیات شوند.
پول یا ارز فیات (fiat currency) چیست؟
ارز فیات، پولی است که از طرف دولت ها پشتیبانی میشود و پشتوانه آن فلزات گرانبها مانند نقره و طلا نیستند. درواقع دولت ها آن را چاپ کرده و پشتیبانی میکنند.
ارزش ارزهای فیات براساس میزان عرضه و تقاضای آنها در بازار جهانی و اعتبار دولت ها مشخص میشود. بیشتر ارزهای امروزی ، مانند یورو، دلار آمریکا و سایر ارزهای معتبر جهانی از نوع فیات هستند.
حال که با تعریف اولیه آن آشنا شدیم، در ادامه این مقاله از سرمایه سازی به بررسی نحوه عملکرد و سایر ویژگی های آن میپردازیم.
تاریخچه ارز فیات
پول فیات در قرن دهم، عمدتا در سلسله های یوان، تانگ، سونگ و مینگ از چین سرچشمه گرفت.در سلسله تانگ (907-618) تقاضای زیادی برای ارز فلزی وجود داشت، که بیش از میزان عرضه فلزات گرانبها بود.
اما مردم به استفاده از اسکناس اعتباری آشنا بودند و به راحتی تکه های کاغذ یا پیش نویس کاغذی معادل با ارزش فلز را قبول میکردند. غرب از قرن هجدهم شروع به استفاده از پول کاغذی کرد.
مستعمرات آمریكا، فرانسه و كنگره قارهای شروع به صدور اسناد اعتباری كردند، كه برای پرداخت ها استفاده میشد.
دولت های استانی یادداشت هایی را صادر کردند، که دارندگان آنها برای پرداخت مالیات به مقامات استفاده میکردند. البته صدور بیش از حد این اسناد موجب ایجاد تورم و در نتیجه بحث بر سر ماهیت آنها شد.
در طول جنگ ها، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره، به ارزهای فیات متوسل شدند. به عنوان مثال، دولت فدرال ایالات متحده، در طول جنگ داخلی آمریكا از نوعی پول فیات استفاده کرد، كه از آن با عنوان “Greenbacks” یاد میشود.
دولت در این جنگ چاپ پول با پشتوانه طلا و نقره را متوقف کرد. در سال 1971، رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، یک سری اقدامات اقتصادی از جمله لغو تبدیل مستقیم دلار به طلا به دلیل کاهش ذخایر طلا را ارائه داد. پس از آن بیشتر کشورها به استفاده از ارز فیات روی آوردند.
ارز فیات چگونه کار میکند؟
ارزش پول فیات یا از طرف دولت ها مشخص شده و در یک سطح مشخص نگهداری میشود، یا اینکه دو طرف یک معامله بر سر ارزش آن توافق میکنند.
با مطالعه تاریخ میبینیم که دولت ها براساس کالای ارزشمندی مانند طلا، سکه ضرب میکردند، یا معادل میزان مورد نظر خود از آن کالا، پول کاغذی چاپ میکردند.
از آنجا که پول فیات به ذخایر فیزیکی، مانند ذخایر ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، در نتیجه تورم بیش از حد، ارزش خود را از دست میدهد. حتی اگر مردم اعتماد خود را نسبت به پول فیات یک کشور از دست بدهند، آن ارز از ارزش ساقط خواهد شد.
درمورد ارزهای با پشتوانه چنین نیست. تصور کنید پشتوانه ارز یک کشور طلا باشد. از طلا برای ساخت جواهرات و سکه استفاده میشود و همیشه تقاضا برای آن وجود دارد. به همین دلیل ارزش خود و درنتیجه ارزش ارز مبتنی بر آن حفظ میشود.
مزایای ارز فیات
ارز فیات اگر انتظاراتی که یک کشور از واحد پول خود دارند برآورده کند، میتواند منبع مالی خوبی باشد. ارزهای فیات در قرن بیستم تا حدودی مورد توجه قرار گرفت زیرا؛ دولت ها و بانک های مرکزی تلاش کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات چرخه تجارت مصون کنند.
از آنجا که پول فیات مانند طلا، منبع کمیاب یا ثابتی ندارد، بانک های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند، که به آنها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند تأمین اعتبار، نقدینگی و تنظیم نرخ بهره را میدهد.
به دلیل قانونی بودن این ارزها در نقاط مختلف جهان، استفاده از آن برای ایجاد رونق اقتصادی بسیار دیده میشود. برای مثال شرکت هایی که مونتاژ تلفن همراه انجام میدهند.
تصور کنید شرکت سامسونگ که یک شرکت کره ای است، در کشور چین کالای خود را مونتاژ میکند. با وجود ارزهای فیات پرداختی های این شرکت به کارمندان خارجی خود به راحتی صورت میگیرد.
معایب ارز فیات
ارزهای فیات منبع نامحدود دارند، بنابراین در ایجاد حباب نقش دارند. در کنار این مسئله، برخی بحران های مالی نیز به این شک که بانک ها به اندازه کافی در تنظیم نرخ عرضه و تقاضا توانایی ندارند، دامن زده است.
به همین دلیل این باور که پول با پشتوانه ثبات بیشتری دارد، در بین بسیاری به قوت خود باقی است. کشوری که بی ثباتی سیاسی را تجربه میکند، به احتمال زیاد دارای ارز ضعیف و تورم قیمت کالاها خواهد بود، که خرید محصولات را برای مردم دشوار میکند.
درواقع یک ارز فیات زمانی ارزش دارد که عموم مردم آن را به عنوان وسیله ای خوب برای تأمین نیازها ببینند و از طرف دولت نیز پشتیبانی شود.
نمونه هایی از ارز فیات
در حال حاضر تعداد کشورهایی که از ارز با پشتوانه استفاده میکنند بسیار کم است. بیشتر ارزهای جهان فیات هستند. معروفترین این ارزها، پوند استرلینگ، دلار آمریکا و یورو است.ازجمله کشورهایی که از ارز فیات استفاده میکنند میتوان به چین، فرانسه و آمریکا شاره کرد.
مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال
ارز دیجیتال جدیدترین شکل پول است. همگی میدانیم که ارزهای دیجتالی نیز مانند فیات هیچ پشتوانه باارزشی ندارند و این تنها شباهت این دو ارز با یکدیگر است.اگر بخواهیم ارز فیات و دیجیتال را با هم مقایسه کنیم، تفاوت های بسیاری بین این دو خواهیم دید.
ارزهای دیجیتالی به دلیل حذف دولت ها و بانک ها از سیستم مالی ابداع شدند.درواقع هدف این است که هیچکس نتواند دارایی دیگری را کنترل کند. این دقیقا برعکس اتفاقی است که ارز فیات رقم میزند. ارز فیات زیر نظر مستقیم دولت ها و بانک ها عرضه میشود.
مورد بعدی تفاوت در ارزش گذاری است. ارز دیجیتال براساس نرخ سختی استخراج ، عرضه و تقاضا و میزان باقیمانده آن قیمت گذاری میشود. اما در ارزش گذاری ارز فیات، عرضه و تقاضا، اعتبار و شرایط سیاسی و اقتصادی دولت ها مؤثر است.
در حال حاضر نوسان زیاد بازار ارزهای دیجیتالی موجب شده است تا افراد زیادی برای سرمایه گذاری وارد آن شوند. با وجودی که بازار فارکس امکان سرمایه گذاری روی ارزهای فیات را برآورده کرده است، نوسان کم آن سودآوری کمتری به دنبال دارد.
تراکنش هایی که با ارز دیجیتال انجام میشوند، برگشت ناپذیرند.حاصل این تراکنش ها خانه های جدید در بلاک چین است، به همین دلیل نمیتوان آن را به حالت قبل برگرداند. در مقابل تراکنش هایی که با ارز فیات انجام میشوند، قابل بازگشت است.
سخن پایانی
ارز فیات در حال حاضر در دنیا بسیار استفاده میشود. بیشتر ارزهای اساسی که هر روز نام آنها را میشنویم، از نوع فیات هستند. این ارزها به دلیل اینکه با پشتیبانی دولت ها عرضه میشوند، محدودیت های ارز با پشتوانه کالاهای قیمتی را ندارند.
به هر حال از ابتدای ابداع پول در جوامع بشری مشکلات مالی و اقتصادی وجود داشته است. ارز فیات نیز با وجود مزایایی که دارد، خالی از عیب نیست.تا به امروز بشر استفاده از انواع مختلف ارز را تجربه کرده است و پس از این نیز تحولاتی رخ خواهد داد.
پول فیات چیست؟ تاریخچه | معایب و مزایا
پول فیات نوعی ارز است که توسط دولت به عنوان ارز یا پول قانونی اعلام می شود اما ارزش ذاتی یا ثابتی ندارد و هیچ دارایی مشهودی مانند طلا یا نقره آن را پشتیبانی نمی کند. ارزش ارز فیات توسط دولت صادرکننده پول تضمین می شود و دولت می تواند عرضه پول در گردش را در واکنش به نوسانات اقتصادی کنترل کند.
ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده به جای ارزش کالایی که پشتوانه آن است به دست می آید. اکثر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای ثابتی از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهانی هستند.
درک فیات پول
پول فیات نوعی ارز است که ارز قانونی اعلام می شود. این شامل پول در گردش مانند پول کاغذی یا سکه می شود. پول فیات به جای یک کالای فیزیکی یا ابزار مالی، توسط دولت یک کشور حمایت می شود. این بدان معناست که اکثر ارزهای سکه و کاغذی که در سراسر جهان استفاده می شوند، پول فیات هستند. این شامل دلار آمریکا، پوند انگلیس، روپیه هند و یورو می شود.
انجمن پولی آمریکا این توضیح را درباره معنای فیات در رابطه با سیستم های پولی ارائه می دهد:
کلمه "fiat" در اصل لاتین است و به دستور خودسرانه ای اطلاق می شود که توسط یک دولت یا سایر شخصیت های معتبر صادر می شود. وقتی برای پول کاغذی به کار می رود، ارز فیات به این مفهوم ترسناک اشاره دارد که دلار ما فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت می گوید ارزش دارد.
بنابراین ارزهای فیات فقط به این دلیل ارزش دارند که دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ فایده ای برای تثبیت پول به خودی خود وجود ندارد. ارزش پول فیات عمدتاً مبتنی بر ایمان عمومی ارز فیات چیست؟ به صادرکننده ارز است که معمولاً دولت یا بانک مرکزی آن کشور است.
از آنجایی که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند ذخیره ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، خطر از دست دادن ارزش آن به دلیل تورم یا حتی بی ارزش شدن در صورت تورم فوق العاده را دارد. در برخی از بدترین موارد ابر تورم، مانند مجارستان بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نرخ تورم می تواند در یک روز دو برابر شود.
علاوه بر این، اگر مردم اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، پول دیگر ارزشی نخواهد داشت. این بسیار متفاوت از ارزی است که برای مثال طلا پشتوانه آن است. به دلیل تقاضا برای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین در ساخت وسایل الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوافضا، ارزش ذاتی دارد.
پول فیات در مقابل پول کالایی
ارز فیات که به عنوان پول فیات نیز شناخته می شود، نقطه مقابل پول کالایی است. تفاوت بین پول واقعی و پول کالایی به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. از نظر تاریخی، پول کالایی دارای ارزش ذاتی است که از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره، ناشی می شود. در مقابل، پول فیات ارزش ذاتی ندارد - این اساساً یک وعده از سوی یک دولت یا بانک مرکزی است مبنی بر اینکه ارز قابل مبادله با ارزش آن در کالا است.
تاریخچه فیات پول
در طول تاریخ، پول کاغذی و اسکناس به طور سنتی به عنوان وعده پرداخت مقدار مشخصی از فلز گرانبها، معمولاً نقره یا طلا، به حامل عمل می کردند. ارزهای قاره ای صادر شده در طول انقلاب آمریکا، اسکناس های صادر شده در طول انقلاب فرانسه، "پول سبز" دوره جنگ داخلی آمریکا، و علائم کاغذی منتشر شده در آلمان در اوایل دهه 1920 نمونه های تاریخی پول های فیات هستند. این اپیزودها نشان دهنده انحرافات از استاندارد طلا یا سیستم های دو فلزی بود که از اوایل قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم حاکم بود. بر اساس سیستم برتون وودز پس از جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره بین المللی با پشتوانه طلا به ارزش ثابت 35 دلار در هر اونس عمل می کرد.
در اواخر قرن بیستم، حفظ طلا با نرخ ثابت برای ایالات متحده غیرممکن شده بود و در اوت 1971، رئیس جمهور ایالات متحده ریچارد ام. نیکسون اعلام کرد که «به طور موقت تبدیل دلار به طلا یا سایر دارایی های ذخیره را تعلیق می کند». در واقع، این حرکت پایان سیستم برتون وودز و آخرین بقایای استاندارد طلا را نشان داد. در عرض دو سال، اکثر ارزهای اصلی بر اساس تقاضای بازار، ارزش خود را در برابر یکدیگر افزایش و کاهش دادند. بر اساس تئوری کمی تورم، انتشار بیش از حد پول فیات می تواند منجر به کاهش ارزش آن شود.
مزایا و معایب یک ارز فیات
مزایای یک ارز فیات
از آنجایی که پول فیات یک منبع کمیاب یا ثابت - مانند طلا - نیست، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.
برخلاف ارزهای کالایی که ممکن است با کشف معدن طلای جدید تحت تأثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت ارز مربوطه تنظیم و کنترل می شود.
معایب یک ارز فیات
از آنجایی که به یک دارایی مشهود وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست و مقررات مالی مسئولانه توسط دولت بستگی دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم و حتی تورم شدید یک ارز فیات شود.
علاوه بر این، فرصت بیشتری برای حباب های ارز فیات وجود دارد - چرخه اقتصادی که در آن افزایش سریع قیمت قبل از کاهش سریع قیمت وجود دارد.
افزایش شیوع حباب ها به این دلیل است که ارزهای فیات تقریباً عرضه نامحدودی دارند که به این معنی است که تسهیل کمی یک گزینه برای دولت ها است. در حالی که احتمالاً محرکی برای اقتصاد است، تسهیل کمی میتواند باعث افزایش نرخ تورم نیز شود. این می تواند بر هر چیزی از قیمت مسکن گرفته تا سطح بدهی ملی تأثیر بگذارد که به نوبه خود می تواند بر بازارهای مالی اثرگذار باشد.
دیدگاه شما