معاملات OTC چیست؟

صرافی ارز دیجیتال چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

صرافی ارز دیجیتال بستری برای معاملات رمزارزها با ارز رایج کشور و یا ارزهای دیجیتال دیگر است. این صرافی‌ها عموما خدمات خود را به صورت آنلاین ارائه داده و از این رو، در قالب سایت و یا اپلیکیشن در دسترس کاربران قرار می‎گیرند. پس به طور کلی، کاربران می‎توانند با ثبت نام و احراز هویت در صرافی‌های ارز دیجیتال، در قبال پول فیات و یا رمزارز، به خرید ارز دیجیتال مورد نظر بپردازند.

چگونه در یک صرافی ارز دیجیتال ثبت نام کنم؟

از آنجایی که بیشتر اکسچنج‌های رمزارز آنلاین هستند، به منظور معامله ارز دیجیتال، نیازی به مراجعه به صرافی نیست . به طور کلی صرافی‌های رمزارز به دو شکل کار می‎کنن.

انواع صرافی ارز دیجیتال چیست؟

صرافی p2p: طرف معامله شما صرافی نیست و این بستر تنها واسطه‌ای بین معامله گران است.

صرافی OTC: شما با خود صرافی معامله می‎کنید.

از طرف دیگر صرافی‎های ارز دیجیتال به دو دسته متمرکز و غیر متمرکز هم تقسیم می‎شوند.

صرافی متمرکز چیست؟

صرافی متمرکز، بستری است که توسط یک نهاد و یا یک شرکت خاص اداره می‏شود. به دلیل جوان بودن بازار ارزهای دیجیتال، متمرکز بودن صرافی‌های رمزارز، تاحدودی امنیت بیشتری را، به خصوص برای تازه واردان به ارمغان می‎آورد. با این حال یکی از ایراداتی که به این دسته از صرافی‎ها گرفته‌می‏شود این است که مدل فعالیت آن‌ها با ماهیت بازار رمزارزها تداخل دارد.

صرافی غیرمتمرکز چیست؟

صرافی غیرمتمرکز نوع دیگری از صرافی ارز دیجیتال است که به احتمال زیاد در سال‌های آینده بخش بزرگی از بازار کریپتوکارنسی را در دست خواهد گرفت. مهم‌ترین چیزی که یک صرافی غیرمتمرکز و متمرکز را از یکدیگر متمایز می‌کند نحوه مدیریت و کنترل رمزارزها است. در این صرافی‌ها با کمک بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند ، تبدیل دارایی‌ها به ‌صورت مستقیم از طریق کیف پول شخصی هر‌فرد انجام می‌شود.
این بدان معنی است که کاربر وارد سایت صرافی‌ غیرمتمرکز می‌شود، کیف پول خود را به صرافی متصل می‌کند و مستقیم از داخل کیف پول خود ارز را به یک قرارداد هوشمند ارسال می‌کند تا معامله انجام شود و سپس از همان قرارداد هوشمند ارز جدید خود را دریافت می‌کند.

بهترین راه انتخاب یک صرافی ارز دیجیتال چیست؟

باتوجه به رتبه بندی صرافی‌های ارز دیجیتال، در این بخش ویژگی‌های یک صرافی ارز دیجیتال امن و مطمئن و همچنین نحوه انتخاب بهترین صرافی ارز دیجیتال خارجی را مورد بررسی قرار خواهیم داد:

امنیت:

میزان امنیت و اعتبار یک صرافیارز دیجیتال از ویژگی های بسیار مهم در انتخاب آن‌ها به شمار می‎رود. زیرا در صورتی که یک صرافی از امنیت یا اعتبار خوبی برخوردار نباشد امکان از دست دادن دارایی دیجیتال کاربران بالا می رود.

بیمه دارایی کاربران:

ارائه جبران خسارات احتمالی وارده به سرمایه گذاران بازار ارزهای دیجیتال یکی دیگر از ویژگی های مهمی است که کاربران در هنگام انتخاب صرافی های ارز دیجیتال ایرانی و خارجی باید مورد توجه قرار دهند.

میران کارمزد دریافتی توسط صرافی:

میزان کارمزدی که صرافی ها برای ارائه خدمات خود دریافت می کنند بر اساس کیفیت خدمات ارائه شده متفاوت‌بوده از این رو میزان هزینه کارمزد یکی از نکاتی است که کاربران باید در هنگام انتخاب یک صرافی ارز دیجیتال، به آن دقت‌کنند.

تنوع ارزهای دیجیتال:

صرافی های مختلف دارایی ها و رمز ارز های متفاوتی را با توجه به نوع فعالیت و خدمات ارائه شده خود تحت پوشش قرار می دهند بنابر این لازم است تا کاربران در هنگام انتخاب صرافی به دارایی ها و ارز‌های دیجیتال تحت پوشش آن توجه کامل داشته‌باشد.

بهترین صرافی ارز دیجیتال ایرانی

خرید و فروش انواع رمزارزهای شبکه BSC با کارمزد انتقال 80 سنت، یکی از مزیت‌های پلت فرم معاملاتی موربیت نسبت به همکاران است. پلتفرم موربیت با در دست داشتن فول نود شبکه BSC، تمامی امکانات این بلاکچین را برای کاربران ایرانی به ارمغان آورده‌است و از این رو، می‎تواند یکی از بهترین جایگزین‌ها برای صرافی بایننس باشد.

• کیف پول اختصاصی و مدیریت دارایی

• پشتیبانی از شبکه لایتنینگ

• پشتیبانی و مشاوره رایگان

• دعوت از دوستان و کسب درآمد

• اپلیکیشن موبایل موربیت

چگونه در صرافی موربیت احراز هویت کنم؟

به منظور احراز هویت در پلتفرم معاملاتی موربیت، به سایت morbit.trade مراجعه کرده و پس از وارد کردن اطلاعات ثبت نام، گزینه احراز هویت را انتخاب کنید.
در معاملات OTC چیست؟ صورت وجود هرگونه مشکل در این روند با شماره 02191004243 تماس حاصل کنید.

تفاوت صرافی‌های OTC و P2P در خرید و فروش تتر!

اختصاصی کوین‌گراف؛ تفاوت انواع صرافی مفهومی است که اغلب کاربران را به خطا می‌اندازد. خصوصاً که این مفاهیم در مورد صرافی‌های ایرانی در خرید و فروش تتر دارای تفاوت‌های بیشتری نیز می‌شوند. در این مقاله قصد داریم شما را با دو نوع از معمول‌ترین صرافی‌های ارزدیجیتال فعال در کشور آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

کلماتی مانند صرافی OTC و P2P برای اغلب کاربران ارزدیجیتال آشناست. خصوصاً در تابلوهای مقایسه قیمت، معمولاً دو فهرست مجزا از نرخ این دو نوع صرافی ارائه می‌شود. نکته جالب‌تر اینجاست که اتفاقاً در اکثر مواقع تفاوت قیمت قابل توجهی هم بین این دو نوع صرافی به چشم می‌خورد. اما واقعاً تفاوت بین این دو مدل صرافی چیست؟ و کدام صرافی برای تبادلات تتر مناسب‌تر است؟

صرافی OTC چیست؟

کلمه OTC مخفف عبارت Over-the-counter (روی پیشخوان) است. همانطور که از معنای این عبارت پیداست، در این نوع صرافی‌ها مبادلات به صورت سنتی و چیزی شبیه به صرافی‌های نقدی چهارراه استانبول انجام می‌شود! تعجب نکنید، در صرافی‌های ارزدیجیتال OTC با یک یا چند سرمایه‌گذار طرف هستید که تتر را از ذخیره خود به نرخ لحظه‌ای به شما می‌فروشند و در مبادلات برعکس، از جیب خود به شما پرداخت ریالی انجام می‌دهند، دقیقاً مانند صرافی‌های نقدی.

تعیین کننده قیمت در این نوع صرافی‌ها خودشان و رقابت بازار هستند و اغلب برای امن نگه داشتن خود از نوسانات ساعتی، بین قیمت فروش و خریدشان تفاوت ناچیزی در نظر می‌گیرند. اما چیزی که در صرافی‌های OTC معامله می‌شود رمزارز واقعیست، به این معنا که تتر خریداری شده توسط مشتری بلافاصله تسویه شده و کارمزد و تشریفات خاصی برای دریافت آن در نظر گرفته نمی‌شود. به طور خلاصه می‌توان مزیت صرافی‌های OTC را سرعت و راحتی در معامله و عیب آنها را تفاوت بیشتر در نرخ خرید و فروش برشمرد. همچنین از نمونه‌های شناخته شده صرافی‌های OTC می‌توان به تترگراف، دپارتمان معاملات کوین‌گراف اشاره کرد.

صرافی P2P چیست؟

کلمه P2P مخفف عبارت peer-to-peer (نظیر به نظیر) است. به این معنا که دو کاربر مختلف (یکی فروشنده و یکی خریدار)، به صورت مستقیم و بدون واسطه با هم به مبادله می‌پردازند. در این نوع صرافی‌ها، سازمان فقط نقش واسطه را داشته و کاربران خود تعیین کننده قیمت هستند. در این میان از بین هزاران درخواست خرید و فروش، آنانی که درخواست قیمت مشابهی دارند، با هم طرف معامله شده و صرافی کارمزدی بابت این وساطت از طرفین دریافت می‌کند.

علیرغم جذاب بودن مسئله تعیین قیمت توسط خود کاربر، در این محیط‌ها عرضه و تقاضا نقش بسیار پررنگی دارد و بر خلاف تصور امکان معامله با قیمتی متفاوت از روند بازار وجود ندارد. کاربر باید برای یافتن قیمتی مناسب درخواست خود را ثبت کند و تا رسیدن قیمت بازار به محدوده دلخواهش منتظر بماند. سپس با به ثمر رسیدن معامله و کسر کارمزد وساطت، رمزارز (یا ریال در صورت فروش) به حساب کیف پول کاربر در صرافی شارژ شده و مجدداً با پرداخت کارمزد برداشت می‌تواند آن را برداشت کند. به طور خلاصه می‌توان مزیت صرافی‌های P2P را انعطاف‌پذیری در نرخ و عیبشان را پیچیدگی و گرانی کارمزد عنوان کرد. همچنین از نمونه‌های شناخته شده صرافی‌های P2P می‌توان به بازار معاملاتی نوبیتکس اشاره کرد.

و اما کدام مورد برای خرید و فروش تتر مناسب‌تر است؟

انتخاب صرافی مناسب بیش از هر چیزی به انتظار کاربر بستگی دارد. بسیاری قصد دارند پس از خرید تتر، آن را در اولین فرصت با قیمت بالاتری بفروشند و عبارتی دیگر سفته بازی کنند. طبیعتاً برای چنین کاربرانی صرافی‌های P2P محیط مناسبی است، چراکه کارمزدی برای برداشت پرداخت نمی‌کنند و بلافاصله وارد معامله بعدی می‌شوند. اما برای کاربری که قصد دارد پس از خرید تتر بلافاصه آن را دریافت کرده و وارد ترید شود، قطعاً صرافی‌های OTC مورد بهتری است. چراکه نرخ به ظاهر کمتر صرافی‌های P2P با توجه به کارمزدهای بالا و سرعت عمل پایین، صرفاً به کابوسی برای این دسته از کاربران تبدیل خواهد شد.

بازار خارج از بورس (Over-the-counter market)

بازار خارج از بورس یا Over-the-counter market بازاری بدون مکان فیزیکی مرکزی است. در این بازار شرکت‌کنندگان با همدیگر از طرق مختلف مانند تلفن، ایمیل و سامانه‌های الکترونیکی معامله می‌کنند.

بازار خارج از بورس از ابتدای سال‌های دهه هفتاد میلادی، درکشورهای صنعتی مدرن پا به عرصه وجود نهاد و جالب اینکه، حجم معاملات انجام شده در این بازارها در بسیاری از موارد بسیار گسترده‌تر از بورس‌های معمولی بود.

برخی تفاوت‌های این بازار با بازار بورس عبارتند از:

همانطور که از نام آنها برمی آید، بازار خارج از بورس هیچ مکان فیزیکی متمرکز و خاصی ندارد که داد و ستدکنندگان یا متخصصین همچون بورس‌های کلاسیک گردهم آیند.

قوانین استاندارد اقلام مورد مبادله در بازار خارج از بورس انعطاف پذیر می باشند یعنی قوانین معمولا ناشی از توافق طرفین می باشد.

ساعات کار بازار خارج از بورس (over-the-counter market) از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار است.

بورس رسمی برای فعالان در این بازار مزایایی از قبیل شفافیت قیمت ها و کاهش ریسک را به دنبال دارد. در صورتی که در بازارهای خارج از بورس با توجه به اینکه شرایط معاملات با نظر طرفین قرارداد تعیین می گردد، این شرایط به صورت کامل وجود ندارد.

سطح فعلی امکانات الکترونیکی، انجام معاملات ۲۴ ساعته را امکان پذیر می نماید که بدون شک در مقایسه با یک بورس، مزیت عمده ای محسوب شده و برای داد و ستدکنندگان از قاره های مختلف نیز، شکل تفاوتهای سازمانی بین المللی را از بین می برد.

در برخی موارد به کارگزاران در بازارهای خارج از بورس «کارگزار معامله گر» می گویند، چرا که او می تواند اقلام معاملاتی را به حساب و مخاطره خود، خرید و فروش کند (معامله گر) و یا اینکه به عنوان نماینده، اقلام معاملاتی را به حساب و مخاطره دیگران بخرد یا بفروشد و وقتی به عنوان نمایندگی فعالیت می کند، در قبال خدمات ارائه شده، برای خرید یا فروش اوراق بهادار یا سایر اقلام از مشتریان خود، حق العمل یا کمیسیون (کارمزد) دریافت می کند.

شخص یا مؤسسه، صرف نظر از اینکه حق العمل دریافت می کند یا نه، چنانچه سفارشات را به حساب و مخاطره دیگران انجام دهد، به عنوان نمایندگی عمل کرده است.

کارگزار معامله گر روی اقلامی که مشتری قصد خرید آن را دارد، در مورد سفارشات به یکی از سه طریق زیر عمل می کند:

در صورتی که «کارگزار معامله گر» روی اوراق بهادار یا کالایی که مشتری قصد خرید یا فروش آن را دارد، وظیفه بازارسازی (مارکت میکینگ) را عهده دار باشد می تواند آن آیتم را از موجودی خود به مشتری بفروشد یا از او بخرد.

ممکن است «کارگزار معامله گر» سفارشی را دریافت کند که برای آن آیتم بازارسازی نمی کند، در این صورت او می تواند بعنوان نماینده مشتری عمل کرده و آن آیتم را از معامله گر دیگری که روی آن بازارسازی می کند و یا شخصی که صاحب آیتم بوده و قصد فروش آن را دارد، خریداری کند و یا به او بفروشد.

وقتی «کارگزار معامله گر» سفارشی را دریافت می کند، می تواند آن اوراق بهادار یا کالا یا ارز را از معامله گر دیگری که روی آن بازارسازی می کند و یا شخصی که صاحب آن آیتم می باشد، به حساب خود خریداری کرده و سپس به مشتری خود بفروشد.

همچنین از زاویه دیگری می توان گفت معاملات بازار خارج از بورس نوعی معامله جایگزین است که به شبکه معامله گرانی که به طور حضوری با یکدیگر ملاقات نمی کنند و یا از طریق تلفن و کامپیوتر با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، اطلاق می شود.

معاملات مذکور اغلب بین مؤسسات مالی انجام می شود، همچنین می تواند به عنوان ابزارهای رایج میان بازارسازان تلقی گردد. تمام سخنان معامله گران پشت تلفن ضبط می شود تا چنانچه اختلافی بین معامله گران رخ دهد، به آن استناد شود. خریدار و فروشنده می توانند نحوه قراردادهای معامله شده در بازارهای خارج از بورس (OTC) را به دلخواه خود درآورند، بنابراین نیازی نیست شرایط قرارداد عینا مشابه آنچه در بورس عمل می شود، تعیین گردد.

در دنیا سه نوع بازار خارج از بورس وجود دارد:

۱ بازار معاملات سنتی:

دراین بازار معامله گران به عنوان بازارساز، قیمت خرید و فروش خود را اعلام می کنند. معامله گران قیمت های خود را پیشنهاد داده و قیمت قابل اجرا از طریق تلفن مذاکره شده یا برخی اوقات از طریق سایت های اینترنتی اعلام می شود. این گونه معاملات، معامله دوطرفه نامیده می شود، چرا که دوطرف معامله از قیمتی که در یک مقطع زمانی توسط تلفن ارائه می شود، مطلع می گردند.

۲ بازار معاملاتی الکترونیکی:

این بازار تقریبا شبیه معاملات الکترونیکی در بورس است؛ اما به این دلیل بازار خارج از بورس خوانده می شود که از استاندارد کمتری برخوردار بوده و فاقد قرارداد طراحی شده و معاملات مشتقه شفاف است.

۳ بازار معاملاتی بهینه:

بازار معاملاتی اخیر ترکیبی از دو بازار پیشین بوده و معامله گر براساس آنها به معاملات الکترونیکی می پردازد. معامله گر قیمت خرید و فروش خود را انحصارا به اطلاع فعالان بازار می رساند. معامله گر در این شکل معامله به عنوان طرف معامله در هر قرارداد عمل می کند. بنابراین نصف ریسک اعتباری (نوسانات منفی در قیمت) در بازار به او برمی گردد.

اصطلاحات

۱ وجه تضمین اولیه: وجهی است که از طرفین قرارداد آتی برای جلوگیری از امتناع از انجام قرارداد آتی، در قالب شرط ضمن عقد، دریافت می شود که میزان آن در مشخصات هر قرارداد آتی تعیین می شود. در طول دوره قرارداد (حتی درصورت تغییر در قیمت سهم پایه) این مبلغ ثابت باقی می ماند.

در بورس تهران وجه تضمین اولیه ۲۰درصد ارزش قرارداد با قیمت پایه اولین روز معاملاتی است که اهرمی ۵برابری را ایجاد می کند. البته این نسبت در طول دوره قرارداد به علت ثابت بودن وجه تضمین و متغیر بودن قیمت، دستخوش تغییر شده و می تواند درجه اهرم را کاهش یا افزایش دهد.

۲ حداقل وجه تضمین: درصدی از وجه تضمین اولیه است که کاهش موجودی حساب عملیاتی به معاملات OTC چیست؟ کمتر از این نسبت، منجر به صدور اخطاریه افزایش وجه تضمین می شود. این حداقل وجه در بورس تهران ۶۰درصد وجه تضمین اولیه را شامل می شود.

۳ موقعیت تعهدی خرید/ فروش: موقعیت تعهدی است که مشتری با اتخاذ آن، متعهد به خرید/ فروش سهم پایه در سررسید قرارداد با قیمت توافق شده می شود.

۴ موقعیت تعهدی باز: موقعیت تعهدی است که مشتری نسبت به ایفای تعهدات موضوع آن همچنان ملتزم است.

۵ تسویه فیزیکی: تسویه نهایی قرارداد آتی از طریق انتقال سهم پایه از کد فروشنده به خریدار و پرداخت ارزش بازار قرارداد آتی توسط خریدار در سررسید انجام می شود.

۶ تسویه نقدی: تسویه نهایی قرارداد آتی به طور نقدی براساس آخرین قیمت تسویه روزانه بازار آتی که منجر به سقوط تعهدات طرفین می شود. این نوع تسویه در انتهای دوره قرارداد و در صورت نکول یک طرف قرارداد و یا درصورت بسته بودن نماد معاملاتی در سررسید اتفاق می افتد.

۷ نکول: ایفا نکردن تعهد در سررسید توسط فروشنده یا خریدار.

مزایای بازار آتی

۱ به دلیل ویژگی اهرمی، با سرمایه کمتر (نسبت به بازار سهام) می توان سود بیشتری کسب کرد. امکان سرمایه گذاری حدود ۵ برابر نسبت به آورده نقدی در بازار آتی سهام فراهم است. (این ویژگی علاوه بر افزایش بازده، ریسک معاملات آتی را نیز به همین نسبت افزایش می دهد.)

۲ برای اتخاذ موقعیت فروش، نیازی به در اختیار داشتن سهم پایه قرارداد نیست و سرمایه گذار می تواند براساس پیش بینی های خود اقدام به فروش کند. این ویژگی امکان کسب سود در بازاری با روند نزولی از طریق ایجاد موقعیت فروش را فراهم می کند.

۳ سود یا زیان قراردادهای آتی به طور روزانه محاسبه شده و به حساب کارگزار واریز می شود و مشتری اجازه استفاده از آن را دارد و برخلاف بازار سهام که شناسایی سود منوط به فروش سهم است، در بازار آتی برای شناسایی سود لزومی به بستن معاملات OTC چیست؟ موقعیت و خروج از بازار نیست.

۴ طی دوره قرارداد مشتری می تواند درصورت تغییر در پیش بینی خود، موقعیت باز خود را از طریق معامله معکوس (فروش در مقابل موقعیت بازخرید و برعکس)، ببندد و از بازار خارج شود و لزومی به نگه داشتن موقعیت تا سررسید قرارداد وجود ندارد.

۵ سرمایه گذرانی که افق سرمایه گذاری بلندمدت دارند می توانند از این بازار برای پوشش ریسک ناشی از نوسانات قیمت سهم، استفاده کنند.

۶ به دلیل نقش کارگزار و اتاق پایاپای، ریسک اعتباری این قراردادها اندک است.

کارمزد و جرایم

کارمزد ایجاد موقعیت خرید مشابه کارمزد بازار نقد است، معادل ۰۰۴۹۶،۰ از ارزش قرار داد.

کارمزد ایجاد موقعیت فروش مشابه کارمزد بازار نقد است اما از آنجایی که در قرارداد آتی طی دوره سهمی جابه جا نمی شود مالیات به آن تعلق نمی گیرد، معادل ۰۰۵۴۴،۰ از ارزش قرارداد.

کارمزد تسویه در صورت ورود قرارداد به دوره تسویه و تحویل اخذ می شود (حتی در صورت تحویل ندادن سهم) معادل ۰۰۵،۰ از ارزش قرارداد با قیمت تسویه روز آخر معاملاتی در بازار آتی است.

در صورت نقل و انتقال سهم معادل ۰۰۵،۰ از ارزش قرارداد بابت مالیات از طرف فروشنده دریافت می شود در صورت ایفا نشدن تعهد از طرف یکی از طرفین قرارداد معادل ۰۱،۰ ارزش قرارداد از طرف نکول کننده دریافت و به طرف مقابل تعلق می گیرد و در صورت نکول از دو طرف قرارداد هیچ جریمه ای اخذ نمی شود.

برای ورود به بازار از کجا شروع کنیم

۱ مراجعه حضوری مشتری به دفتر کارگزاری و پر کردن فرم های مربوطه توسط مشتری (شامل قرارداد مشتری کارگزار، بیانیه ریسک و درخواست انتقال کد) و… تعریف کد بازار نقد در سامانه معاملاتی بازار آتی توسط کارگزار.

۲ واریز مبلغ وجه تضمین اولیه به حساب کارگزار (برخلاف بازار نقد که واریز پول سه روز پس از انجام معامله انجام می شود در بازار آتی بابت سفارشی که در سیستم ثبت می شود مبلغ مورد نظر در حساب مسدود می شود) و وارد کردن سفارش به سیستم توسط کارگزار و انجام معامله.

۳ حساب مشتری براساس قیمت های تسویه به طور روزانه تعدیل می شود برای مثال در صورت داشتن موقعیت باز خرید و افزایش در قیمت تسویه به اندازه تغییر قیمت به حساب اضافه و در صورت داشتن موقعیت باز فروش و افزایش در قیمت تسویه این تغییر از حساب کسر می شود.

۴ در صورت تمایل مشتری قادر خواهد بود از طریق اتخاذ موقعیت معکوس از بازار خارج شود. یعنی در صورتی که مشتری سهم X را به قیمت ۵۰۰۰ ریال در بازار خریده باشد و همان سهم را در همان سررسید به قیمت ۶۰۰۰ ریال بفروشد موقعیت باز خرید در مقابل موقعیت باز معاملات OTC چیست؟ فروش خنثی می شود و سود مشتری معادل ۱۰۰۰ ریال (بدون در نظر گرفتن کارمزد) به حساب واریز می شود.

۵ در صورت باز بودن موقعیت تا پایان آخرین روز معاملاتی وارد دوره تسویه و تحویل می شویم. ورود به این دوره به معنی پرداخت نیم درصد ارزش قرارداد به عنوان کارمزد تسویه است. دارنده موقعیت فروش تا پایان آخرین روز معاملاتی (روز قبل از تسویه و تحویل) باید سهم مربوطه را در کد معاملاتی خود داشته باشد

. لزومی به اعلام تحویل از طرف فروشنده نیست و در صورت وجود سهم شرکت سپرده گذاری به طور خودکار این انتقال را انجام می دهد، در غیر این صورت نکول کرده است و باید یک درصد ارزش قرارداد را به عنوان جریمه نکول به خریدار بپردازد.

دارنده موقعیت خرید تا ساعت ۱۲ روز تسویه و تحویل فرصت دارد تا وجه قرارداد را براساس آخرین قیمت تسویه به حساب واریز کند، در غیر این صورت نکول کرده است و باید یک درصد ارزش قرارداد را به عنوان جریمه نکول به فروشنده بپردازد.

در صورت ایفای تعهدات، در پایان روز تسویه و تحویل وجه به حساب کارگزار فروشنده واریز و سهم مربوطه به کد خریدار تخصیص داده می شود. در صورت نکول از جانب دو طرف هیچ خسارتی پرداخت نمی شود

این اصطلاح در واژه‌نامه جامع بورسینس منتشر شده است.سایر اصطلاحات و واژه‌های اقتصادی و مالی را ببینید .

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

انواع صرافیهای ارز دیجیتال را بشناسید. صرافی OTC با P2P چه تفاوتی دارد؟

در سال‌های اخیر شاهد رشد انواع صرافی‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال بوده‌ایم که هرکدام از آن‌ها به نحوی بازار خود را پیدا کردند. از انواع این صرافی‌ها می‌توان مدل‌های p2p و otc را نام برد.

در سال‌های اخیر شاهد رشد انواع صرافی‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال بوده‌ایم که هرکدام از آن‌ها به نحوی بازار خود را پیدا کردند. از انواع این صرافی‌ها می‌توان مدل‌های p2p و otc را نام برد. صرافی‌هایی مانند coinbase، binance و kraken هرکدام به نوعی سعی داشته‌اند خدمات خود را در هر دوحالت ارائه دهند.

در این مطلب به تفاوت صرافی‌های p2p و otc و مزایا و معایب هرکدام می‌پردازیم.

صرافی P2P چیست؟

p2p مخفف peer-to-peer به معنی همتا به همتا است. P2Pرا با یک مثال توضیح می‌دهیم: فرض کنید شما تصمیم دارید بیت کوین خود را بفروشید و شخص دیگر قصد خرید بیت کوین دارد. در صورتی که بستری وجود داشته باشد که شمای فروشنده را به خریدار متصل کند، به این بستر یک بستر p2p می‌گویند. مانند معاملات املاک و بنگاه‌های مسکن که افراد خریدار و فروشنده را به هم متصل می‌کنند.

به زبان ساده‌تر زمانی که خریدار و فروشنده مستقیما با یکدیگر در ارتباط باشند ما با یک بستر p2p طرف هستیم.

از پلتفرم‌های p2p می‌توان به صرافی بایننس binance اشاره کرد. اما بسترهای p2p فقط در حوزه کریپتوکارنسی و ارزهای دیجیتال نیستند. برای مثال سایت eBay یا سایت دیوار به نوعی بستر p2p هستند.

صرافی OTC چیست؟

OTC مخفف over the counter به معنای روی پیشخوان است. در این نوع از صرافی‌ها، هم خریدار و هم فروشنده مستقیما با صرافی طرف هستند. فرض کنید شما خریدار ارز دیجیتال تتر باشید. در قدم اول وارد سایت صرافی می‌شوید. مقدار تتری که نیاز دارید را وارد می‌کنید. مبلغ را می‌پردازید و سپس تتر را با همان قیمت در کیف پول خود دریافت می‌کنید.

صرافی‌های متعددی وجود دارند که خدمات خود را به صورت otc ارائه می‌دهند برای مثال coinbase و binance lite. در ایران می‌توان به صرافی پول نو و bit24 اشاره کرد.

تفاوت صرافی p2p و otc چیست؟

p2p و otc هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در واقع بهتر است بگوییم هر کدام کاربردهای ویژه‌ای دارند که در شرایط مختلف به کار می‌آیند.

مزایای صرافی OTC

خرید و فروش سریع: در صرافی otc به این دلیل که صرافی از دارایی و موجودی خودش معامله می‌کند نیازی به معطل ماندن کاربر برای تایید سفارشش وجود ندارد. صرافی بلافاصله پس از دریافت درخواست مشتری، معامله او را انجام می‌دهد.

قیمت به روز: قیمت در صرافی‌های OTC مطابق با قیمت‌های جهانی است و طبق اردر مشتری قیمت‌ها تعیین نمی‌شوند. خرید و فروش‌ها با قیمت‌هایی که ثانیه‌ای به‌روز می‌شوند انجام می‌گیرند.

امنیت: صرافی‌های OTC خرید مشتری را به کیف پول شخصی او واریز می‌کنند و دارایی کاربر را در صرافی نگه نمی‌دارند. این کار موجب می‌شود در صورتی که اتفاقی برای صرافی بیفتد (هک، بسته شدن، مسائل حقوقی و قضایی و. ) کاربر متضرر نشود چون دارایی‌اش دست صرافی نیست و در کیف پول خودش است.

ثبات قیمت: در صرافی‌های OTC عمق بازار تعیین کننده قیمت نیست. شما هر تعداد از ارز دیجیتال موردن نظرتان بخرید تغییری در قیمت آن ارز ایجاد نمی‌کنید ولی در صرافی‌های معاملاتی اگر عمق بازار کم باشد شما با یک قیمت ثابت نمی‌توانید خرید و فروش کنید چون خرید و فروش شما روی قیمت بازار آن صرافی تاثیر می‌گذارد.

معایب صرافی OTC

نامناسب برای تریدرها: افرادی که زیاد ترید می‌کنند و مدام در حال خرید و فروش هستند کار با صرافی OTC را ترجیح نمی‌دهند چون باید گس فی زیادی بابت انتقال مداوم از کیف پول شخصی‌شان به صرافی‌ها بدهند. آن‌ها ترجیح می‌دهند دارایی‌هایشان در کیف پول صرافی بماند و از همانجا معاملات را انجام دهند.

سختی کار برای مبتدی‌ها: افرادی که کار با کیف پول‌های نرم افزاری یا سخت افزاری را بلد نیستند شاید در انتقال یا خرید و فروش ارزها با کیف پول دچار مشکل شوند و اشتباهاتی مرتکب شوند. برای افراد خیلی مبتدی کار با صرافی OTC آسان نیست.

مزایای صرافی P2P

مناسب برای تریدرها: از آنجایی که صرافی‌های معاملاتی از کیف پول داخلی برای انجام تراکنش‌های کاربران استفاده می‌کنند هزینه تراکنش برای تریدرهایی که می‌خواهند بلافاصله خرید و فروش کنند کمتر است.

مناسب برای مبتدی‌ها: افرادی که اطلاعات زیادی از ارزهای دیجیتال و شبکه‌های مختلف ندارند می‌توانند به راحتی از صرافی‌های P2P استفاده کنند. البته در این صورت باید ریسک‌های این نوع صرافی‌ها را هم بپذیرند و مبالغ زیاد را در کیف پول صرافی نگه ندارند.

معایب صرافی P2P

امنیت کم: چنانچه مشکلی قضایی برای صرافی پیش بیاید یا دچار حمله هکرها شود دارایی کاربران به خطر می‌افتد. نمونه‌هایی از هک صرافی‌های معتبر خارجی در گوشه و کنار خبرها منتشر می‌شود که باید در این زمینه احتیاط کرد.

بی‌ثباتی قیمت: اگر عمق بازار یک صرافی کم باشد خرید با مبالغ بالا می‌تواند روی قیمت آن ارز تاثیر بگذارد و فاصله قیمت خرید و فروش یک ارز در آن صرافی با قیمت جهانی دچار تفاوت زیاد و ضرر خریداران و فروشندگان شود.

تفاوت با قیمت جهانی: از آنجایی که قیمت خرید و فروش را مشتریان در اردرگذاری‌ها مشخص می‌کنند، این قیمت ممکن است با قیمت استاندارد جهانی متفاوت باشد.

سرعت کم تراکنش: ممکن است گاهی زمان زیادی برای قبول درخواست خرید یا فروش با قیمت تعیین شده از سوی کاربران صرف شود و کسی درخواست‌ها را نپذیرد و این در بازاری که ثانیه‌ها ارزشمندند نکته منفی است.

با توجه به این معایب و مزایا می‌توانید بهترین صرافی ارز دیجیتال را انتخاب کنید. می‌توانید از هر دو نوع این صرافی‌ها در مواقع مختلف استفاده کنید.مثلا مبالغ زیاد خرید را از صرافی OTC انجام دهید و در کیف پول شخصی هودل کنید و برای تریدهای خرد و کوچک به سراغ صرافی‌های P2P بروید. در هر صورت کار با کیف پول ارز دیجیتال را یاد بگیرید چرا که برای ورود حرفه‌ای تر به این بازار به آن نیاز خواهید داشت.

این مطلب، یک خبر آگهی بوده و پایگاه خبری افکارنیوز در محتوای آن هیچ نظری ندارد.

معاملات اسپات چیست؟

راه‌های کسب درآمد از بازار ارزهای دیجیتال بسیار متنوع است. ترید و معامله رمز ارزها یکی از روش‌های رایج در کسب ثروت از بازار ارزهای رمزنگاری شده است. برای انجام معامله و ترید در این بازار نیز راه‌های بسیاری وجود دارد که رایج‌ترین آن، معاملات اسپات یا Spot Trading است.عموما این نوع معاملات در مقابل معاملات فیوچر یا Futures Trading قرار می‌گیرد که در این مقاله این مفهوم معاملاتی را توضیح می‌دهیم.

آموزش ارزهای دیجیتال با مدرک سازمان فنی و حرفه‌ای

اسپات تریدینگ یا Spot Trading چیست؟

پیش از پرداختن به نحوه انجام معاملات در این روش، ابتدا معنی این عبارت را توضیح می‌دهیم. Spot به معامله‌ای اطلاق می‌شود که تحویل کالایی که خریداری و یا فروخته شده، در زمان انجام معامله صورت می‌گیرد. رکن اساسی یک معامله اسپات، تحویل فوری کالای مورد معامله است. Trading نیز به معنی معامله، ترید و مبادله کالاست. پس اسپات تریدینگ به معاملاتی گفته می‌شود که کالای مورد معامله، در زمان معامله میان خریدار و فروشنده رد و بدل شود؛ مثلا در یک معامله اسپات بیت کوین در زمان ترید، بیت کوین از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. این نوع معاملات را می‌توان نقطه مقابل معاملات آتی یا فیوچرز بیت کوین در نظر گرفت. در معاملات آتی، کالای مورد مبادله، در آینده و در تاریخی که در قرارداد قید شده میان خریدار و فروشنده رد و بدل می‌شود.

آموزش پرایس اکشن با بهترین نقاط ورودی و خروجی، برای ارتباط بیشتر به لینک مراجعه نمایید

قیمت اسپات چیست؟

ممکن است با عبارت Spot Price مواجه شده باشید. در برخی متون معمولا از این عبارت برای بیان قیمت یک دارایی استفاده می‌شود؛ برای مثال قیمت اسپات بیت کوین ۱۳,۴۰۰ دلار است. احتمالا مفهوم این عبارت را حدس می‌زنید؛ قیمت اسپات بیت کوین یعنی اگر فردی بخواهد در همین لحظه این رمز ارز را خریداری کند، باید مبلغ ۱۳,۴۰۰ دلار را بپردازد. قیمت اسپات توسط تک تک معامله‌گران بیت کوین یا هر دارایی دیگر تعیین می‌شود و مدام در حال تغییر است.

آموزش فارکس با جدیدترین تکنیک‌ها از صفر تا 100

بازار اسپات چیست؟

spot Market یا بازار اسپات که عموما به آن بازار فیزیکی physical markets یا بازار نقدی cash markets گفته می‌شود، بازاری است که امکان خرید و فروش بیت کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال در آن به صورت لحظه‌ای فراهم است. در این بازار، به صورت واقعی بیت کوین معامله شده و مقدار BTC از کیف پول فروشنده به کیف پول خریدار یا از حساب معاملاتی منتقل می‌شود. برای مثال تمامی صرافی‌های ارز دیجیتال ایران، جزو دسته بازارهای اسپات قرار می‌گیرند اما بازار بورس کالای شیکاگو یا CME، Bakt و صرافی Bitmex چنین بازاری نداشته و تنها معاملات آتی بیت کوین در آنها صورت می‌گیرد. صرافی بایننس هم بازار اسپات و هم بازار آتی را برای معامله بیت کوین ارائه می‌دهد.

آموزش متاورس به صورت کامل و جذاب با معرفی و آموزش بازی

محدودیت‌های معامله در بازار اسپات

همان‌طور که گفتیم بازارهای اسپات، بازارهایی مطمئن و قابل اعتماد هستند که افراد با استراتژی‌های ساده نیز می‌توانند به سود دست یابند. اما به هر حال محدودیت‌های این بازار برای معامله‌گران حرفه‌ای می‌تواند دلسرد کننده باشد. مهم‌ترین محدودیت که در واقع تفاوت اصلی بازار معامله اسپات با بازارهای آتی نیز به شمار می‌رود، امکان انجام معامله شورت و معامله فیوچرز (Futures) است. بازارهای آتی در واقع بازارهایی دو طرفه‌ هستند. این بدین معناست که افراد علاوه‌ بر انجام معامله در جهت رشد قیمت، در صورت امکان ریزش قیمت نیز می‌توانید با ایجاد یک قرارداد براساس نزول قیمت در آینده بازار هم سود قابل توجهی به دست آورند.

از سمت دیگر احتمالاً سرمایه افراد برای معامله کردن در بازارهای ارز دیجیتال محدود است. با اینکه در معامله اسپات شما محدود به استفاده از همان میزان سرمایه اولیه خود هستید، اما در در بازارهای مارجین این امکان برای شما فراهم شده که نسبتی از موجودی حساب خود را به عنوان وجه الضمان، نزد صرافی گرو بگذارد و تا چند برابر موجودی حساب خود، از منابع مالی صرافی وام بگیرید. بنابراین میزان سود بیشتری را در معامله کسب خواهید کرد و بعد از انجام معامله بایستی سرمایه قرض گرفته را به بازار برگردانید. هرچند افراد در هر دو این موارد باید توجه کنند که در صورت تحلیل اشتباه بازار، ضررشان نیز به همان نسبت بالاتر خواهد رفت. با تمام این معایب و محدودیت‌ها بازار معامله اسپات یکی از بهترین بسترها برای افراد تازه وارد به بازارهای ارز دیجیتال است. جالب است بدانید معامله‌گران حرفه‌ای در بازارهایی همچون سهام و فارکس سابقه طولانی معامله در این بازارهای مشتقه را دارند. اما تجربه استفاده از این معاملات برای سرمایه‌گذاران ارز دیجیتال تجربه تازه‌ای است.

آموزش مدیریت سرمایه با معرفی استراتژی‌های جذاب

معاملات با واسطه یا بی‌ واسطه چیست؟

معاملات اسپات فقط به یک شکل محدود نمی‌شود. در حالی که بیشتر افراد در صرافی‌ها این شکل از معاملات را انجام می‌دهند، شما می‌توانید دارایی‌های خود را بدون نیاز به شخص ثالث و مستقیما با دیگران معامله کنید. همانطور که گفتیم این خرید و فروش­ها به عنوان معاملات بدون واسطه یا خارج از صرافی (OTC) نیز شناخته می‌شوند.

معاملات بدون واسطه

معاملات بدون واسطه (Over-the-counter) گاهی اوقات به عنوان معاملات خارج از صرافی شناخته می‌شود. در این مدل، دارایی‌ها به طور مستقیم بین خریداران و فروشندگان معامله می‌شود. معاملات اسپات در بازار بدون واسطه از روش‌های ارتباطی متعددی برای سازماندهی خود از جمله تلفن و پیام فوری استفاده می‌کند. مهم‌ترین مزیت معاملات OTC این است که شما دیگر نیاز به ثبت سفارش در اورد بوک ندارید.

کانال سیگنال ارز دیجیتال با دادن سیگنال‌های جذاب جهت سود دلاری

تفاوت معاملات اسپات و فیوچرز

معاملات اسپات (Spot trade) که با عناوینی همچون معامله نقدی یا معامله نقطه‌ای هم شناخته می‌شوند، از جمله معاملاتی هستند که علی‌رغم شباهت، تفاوت‌های متعددی با معاملات آتی دارند. از مفهوم معامله اسپات (Spot) در بازارهای سرمایه‌گذاری دیگر مثل بازار فارکس هم استفاده می‌شود.

به طور کلی، در یک معامله اسپات، کالا یا ارز دیجیتال مورد توافق، پس از تاریخ تعیین‌شده، از نقطه‌ای به نقطه مقابل به صورت آنی منتقل می‌شود؛ این در حالی است که در یک معامله فیوچرز، پس از انقضای تاریخ مورد توافق، ارز دیجیتال مورد توافق در همان لحظه منتقل نمی‌شود و باید مورد مبادله خریدار و فروشنده واقع شود. در معاملات OTC چیست؟ این بخش از مقاله به تفاوت‌های اساسی بین معامله اسپات و معامله فیوچرز خواهیم پرداخت.

آموزش برنامه نویسی پایتون، بدون هیچ پیش نیازی پایتون کار حرفه‌ای شوید

معاملات اسپات و معاملات مارجین چه تفاوتی دارند؟

امکان انجام معاملات مارجین (Margin Trading) در برخی از بازارهای اسپات وجود دارد. همان‌طور که قبلا اشاره کردیم، معاملات نقدی مستلزم آن است که بلافاصله دارایی را خریداری کرده و تحویل بگیرید. در مقابل، معاملات مارجین به شما امکان می‌دهد وجوهی را با بهره از شخص ثالث قرض کنید. این کار به شما اجازه می‌دهد تا معاملات بزرگ‌تری انجام دهید و پتانسیل کسب سودهای قابل توجهی را داشته باشید. با این حال، زیان‌های احتمالی را نیز افزایش می‌دهد. بنابراین در هنگام انجام معاملات مارجین باید مراقب باشید که تمام سرمایه اولیه خود را از دست ندهید. معامله مارجین شرط بندی بر روی قیمت یک دارایی با استفاده از پول قرض گرفته شده و با هدف افزایش سود است.

آموزش اینستاگرام به صورت ویدئویی و جذاب

مزایا و معایب بازارهای اسپات

هر نوع معامله و استراتژی معاملاتی که از استفاده می‌کنید، مزایا و معایب خود را دارد. درک این موارد به شما کمک می­کند تا با کاهش ریسک بتوانید با اطمینان بیشتری معامله کنید. معاملات نقدی یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای انجام معاملات است، اما همچنان دارای نقاط قوت و ضعف است.

آموزش لایو ترید، در کلاس علاوه بر یادگیری لایو ترید کنید و پول کلاس در بیارید

مزایای بازارهای نقدی

1. قیمت­‌ها شفاف بوده و تنها متکی به عرضه و تقاضا در بازار است. این جنبه در تضاد با بازار آتی (Futures) است که اغلب دارای چندین قیمت مرجع است. به عنوان مثال، قیمت در بازار آتی بایننس از داد‌ه‌های دیگری مانند نرخ سرمایه، شاخص قیمت و مبنای میانگین متحرک (MA) مشتق شده است. در برخی از بازارهای سنتی، قیمت ممکن است تحت تأثیر نرخ بهره قرار گیرد.
2. انجام معاملات اسپات به دلیل قوانین ساده، پاداش‌ها و خطرات آن آسان است. وقتی ۵۰۰ دلار در بازار نقدی سرمایه گذاری می‌کنید، می‌توانید ریسک خود را به راحتی بر اساس قیمت خرید و قیمت فعلی دارایی محاسبه کنید.
3. می‌توانید سفارش خود را ثبت کرده و دیگر به آن فکر نکنید! برخلاف معاملات مشتقه و مارجین، در معاملات نقدی نیازی به نگرانی در مورد لیکوئید شدن یا دریافت مارجین نیستید. هر زمان که بخواهید می‌توانید وارد معامله شده یا از آن خارج شوید. همچنین نیازی به بررسی استراتژی سرمایه‌گذاری خود ندارید، مگر اینکه بخواهید معاملات کوتاه مدت انجام دهید.

معایب بازارهای نقدی

1. بسته به آنچه که معامله می‌کنید، بازارهای نقدی می‌توانند دارایی‌هایی را در اختیار شما بگذارند که نگهداری آن‌ها می‌تواند ناخوشایند باشد. کالاها شاید بهترین نمونه باشند. اگر نفت خام را به شکل نقدی خریداری کنید، باید دارایی را به صورت فیزیکی تحویل بگیرید. در مورد ارزهای دیجیتال، نگه داشتن توکن‌ها و سکه‌ها به شما این مسئولیت را می‌دهد که آنها را ایمن و مطمئن نگه دارید.
2. سود بالقوه در معاملات نقدی بسیار کمتر از معاملات آتی یا مارجین است. شما می‌توانید از همان مقدار سرمایه برای ترید در موقعیت­های بهتر استفاده کنید.

اصطلاح اوردر بوک در بازار اسپات تریدینگ

اُردر بوک (Order Book) لیست سفارش‌های خرید و فروش یک دارایی می‌باشد که به ‌واسطه تک‌تک افراد در آن صرافی یا بازار ارائه شده است. برای توضیح این مفهوم در بازارهای مالی، فرض کنید افرادی که قصد خرید بیت‌کوین دارند، سفارش خرید خود را در یک صرافی ثبت می‌نمایند.

در زمان تنظیم سفارش، قاعدتاً هر یک از آنها قیمت پیشنهادی خود و مقدار BTC که قصد خرید آن را دارند ثبت می‌کنند. در طرف دیگر بازار، اشخاصی حضور دارند که قصد فروش بیت‌کوین‌های خود را با قیمت مشخص دارند.

مجموعه این افراد، خریداران و فروشندگان بیت‌کوین می‌باشند. صرافی، تمامی سفارش‌های خرید و فروش افراد را در یک لیست در اختیار افراد قرار می‌دهد. به این لیست خریداران و فروشندگان اردر بوک یا دفتر ثبت سفارش‌ها گفته می‌شود.

این دفتر سفارش‌ها هر لحظه در حال تغییر است و دلیل آن این است که به‌ محض اینکه خریدار و فروشنده‌ای بر روی یک قیمت توافق کنند، معامله توسط صرافی انجام می‌شود و BTC از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. پس به طور کلی هر اوردر بوک از دو بخش خریداران و فروشندگان تشکیل شده است. عموماً سفارش‌های خریداران با رنگ سبز و سفارش‌های فروشندگان با رنگ قرمز نمایش داده می‌شود.

نحوه اولویت‌ بندی سفارش‌ها در اردر بوک

همان‌طور که اشاره شد، Order Book محل نمایش تمام سفارش‌های خرید و فروش یک دارایی است. این امکان وجود دارد که صدها و هزاران سفارش خرید و فروش در روز یا هفته … ثبت شود؛ سؤال مطرح شده این است که صرافی‌ها با چه اولویتی این سفارش‌ها را معرض نمایش قرار می‌دهند؟ کدام سفارش‌ها در بالاتر در این لیست قرار می‌گیرد و کدام سفارش در ردیف‌های پایین‌تری جای می‌گیرند؟

فرض کنید که قصد شما فروش بیت کوین است. طبیعتا شما ترجیح می­دهید که بیت کوین‌های خود را با بالاترین قیمت ممکن به فروش برسانید. از آن طرف، شخصی که قصد خرید BTC را دارد، عموما ترجیح می‌دهد با پایین‌ترین قیمت این رمز ارز را خریداری نماید.

صرافی‌ها همین سفارشات یا در واقع ترجیح خریداران و فروشندگان را در اردر بوک لیست می‌کنند. در قسمت فروشندگان، سفارش­هایی که پایین‌ترین قیمت را در میان سایر فروشندگان به ثبت رسانده­اند، در بالای لیست قرار می‌گیرند و جز اولین سفارش­های فروش در آن Order Book خواهند بود.

در قسمت خریداران برعکس عمل می­شود، سفارش­هایی که بالاترین قیمت را در میان خریدارن پیشنهاد داده­اند در بالای لیست قرار می‌گیرند و جز اولین سفارش­های خرید در آن اردر بوک خواهند بود. به طور کلی، اولین سفارش فروش در اردر بوک، بالاترین قیمت ممکن است که فرد خریدار می‌تواند آن دارایی را خرید نماید و اولین سفارش خرید در Order book، پایین‌ترین قیمتی است که فرد فروشنده می‌تواند آن دارایی را بفروشد.