درک بازار ثانویه بورس

دلایل عدم توسعه بازار اولیه در تأمین مالی شرکت ها و راهکار چالش ها

رییس هیات مدیره بورس تهران با اشاره به دلایل عدم توسعه بازار اولیه در تأمین مالی شرکت ها درباره راهکار چالش های این مسیر توضیحاتی ارائه کرد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، امیر تقی خان تجریشی به نقش و اهمیت بازارهای مالی اشاره و اعلام کرد: در هر کشور، شرکت‌های دولتی و خصوصی فراوانی فعالیت می‌کنند و بخشی از نیازهای جامعه و دیگر کشورها را تامین می‌کنند. این شرکت‌ها برای شروع، ادامه و گسترش فعالیت‌ها به حجم بالایی از منابع مالی نیاز دارند.

اغلب حجم تامین ­سرمایه برای بعضی از طرح‌های توسعه‌ای زیاد است. به گونه‌ای که یک شرکت به تنهایی قادر به تامین آن نیست. در بسیاری اوقات دولت‌ها نیز برای اجرای طرح‌های مختلف نیاز به تامین سرمایه دارند. لذا نقش و اهمیت بازارهای مالی در این شرایط پر رنگ‌تر می‌شود .

وجود بازارهای مالی فرصتی با اهمیت برای شرکت‌ها و دولت‌ها به منظور تامین منابع مالی است. در واقع هدف اصلی این بازارها تسهیل ارتباط بین عاملین دارای مازاد منابع و عاملین دارای کمبود منابع و کاهش هزینه های مبادلاتی اسن. یکی از بازارهای مهم در جهان که در تأمین مالی بنگاه ها نقش موثری درک بازار ثانویه بورس دارد بازار سرمایه است.

بازارسرمایه شامل دو بخش بازار اولیه و بازار ثانویه است و تأمین مالی در بازار اولیه امکان پذیر است. در بازار اولیه شرکت ها برای اولین بار با عرضه بخشی از سهام به عموم، منابع جهت انجام پروژه ها و طرح ها را تأمین می کنند. در بازار ثانویه تنها سهام شرکت‌های پذیرفته شده، مورد داد و ستد قرار می گیرند .

روش های تامین مالی در بازار اولیه

تامین مالی در بازار اولیه به 2 روش کلی تامین مالی مبتنی بر بدهی و تامین مالی سرمایه ای تقسیم می شود. در تامین مالی به روش بدهی، شرکت یا سازمان تامین مالی کننده براساس یکی از انواع اوراق موجود در بازار سرمایه اقدام به انتشار اوراق بدهی می کند. تامین مالی از طریق انتشار اوراق بهادار مبتنی بر عقود اسلامی از جمله اوراق مشارکت و انواع صکوک از جمله صکوک، اجاره، مرابحه، ­منفعت، رهنی، خرید دین، سلف موازی و انواع اوراق خزانه امکان­ پذیر است. در حوزه تأمین مالی سرمایه ­ای، تأمین مالی از طریق تأسیس یا عرضه بخشی از سهام شرکت یا پروژه و یا افزایش سرمایه صورت می ­گیرد . اکنون تاسیس شرکت سهامی عام با هدف سرمایه گذاری در بازار اولیه تعداد بسیار محدودی دارد.

بازار اولیه را دارای ظرفیت رشد در تامین مالی بنگاه ها

در ایران به رغم آنکه بازار سرمایه متشکل و ساختار یافته از قدمت زیادی برخوردار نیست اما با تصویب قانون توسعه ابزارها و نهادهای و تلاش های صورت گرفته و رشد شتابان بخش­ های مختلفی از بازار سرمایه در سال­ های اخیر این بازار و ظرفیت نهفته آن را برای تأمین مالی بنگاه ­های اقتصادی در کانون توجه قرار داده است. با این حال بررسی و آمار منتشره نشان می دهد کارکرد اصلی این بازار یعنی تأمین و کمک به تخصیص بهینه منابع مالی و کاهش هزینه تأمین مالی، تحت تأثیر رشد بازار ثانویه قرار گرفته و نقش بازار اولیه نسبت به بازار ثانویه بسیار کمتر از انتظار است.

در سال­ های گذشته به رغم رشد بازار سرمایه این رشد صرفًا در بخش بازار ثانویه اتفاق افتاده است. طبق آمارها، حجم اوراق و منابعی که در بازار اولیه بورس مورد معامله قرارگرفته از 22 هزار میلیارد تومان در سال 94 به 38 هزار میلیارد تومان در سال 98 رسیده یعنی 30 درصد رشد داشت. این در صورتی است که طی همین مدت حجم بازار ثانویه از 68 به 1.1 هزار هزار میلیارد تومان رسیده و رشدی 1300 درصدی داشت.

بدین ترتیب در دوره ای که بازار ثانویه با رشد قابل ملاحظه ای مواجه بوده، شرکت های پذیرفته شده در بورس نتوانستند در سطح بالایی نسبت به تأمین مالی از بازار اقدام کنند و ارزش بازار شرکت بورس از ارزش اسمی فاصله معناداری گرفته است. در واقع عملکرد بازار سرمایه در حوزه تأمین مالی به عنوان اصلی ترین کارکرد آن کاملا تحت تأثیر تحولات بخش معاملات ثانویه قرار گرفته است.

نقش کمرنگ تأمین منابع مالی در بازار سرمایه

در یک بازار مالی توسعه یافته رشد بازار ثانویه در اثر رشد عوامل مرتبط اقتصادی عموماً تبعات مثبتی برای بنگاه های اقتصادی در جهت تأمین مالی از این بازار را دارد اما به نظر می ­رسد در ایران ارتباط متناسبی بین بازار اولیه و بازار ثانویه برقرار نیست و همه تلاش ­ها معطوف به رشد بازار ثانویه شده و فرهنگ سازی در جهت تأمین منابع مالی که کارکرد اصلی بازار سرمایه است کمرنگ تر بود.

برخی از دلایل عدم توسعه بازار اولیه در تأمین مالی بنگاه­ ها

یکی از دلایل عدم توسعه بازار اولیه در تأمین مالی بنگاه­ های اقتصادی، تعدد قوانین و نهادهای تصمیم­ گیر قوانین است. عدم آشنایی مسئولین هر بخش با وظایف و ظرفیت­ های سایر بخش ­ها ، اغلب منجر به تعدد نهادهای تصمیم­ گیر و تعارض قوانین و به تبع آن پیچیده شدن مسائل و ناکار آمد شدن قوانین شده است. همچنین خلاء وجود یک قانون اصلی در این حوزه که جامع موضوعات موجود در زمینه تأمین مالی و تبیین­ کننده روش­ های طراحی و بکارگیری انواع روش­ های تامین مالی در آینده باشد محسوس است.

عدم تناسب قانون تجارت با شرایط روز بنگاه ها

قانون تجارت که ساختار حقوقی فعالیت بنگاه ­های اقتصادی را مشخص می کند مربوط به سال­ های دور پیش از انقلاب است در حالی که فضای کسب و کار در این دوره بسیار تغییر یافته و این قوانین اغلب متناسب با شرایط روز بنگاه ها نیست . وجود این قوانین دست و پاگیر و قدیمی، فرایند پذیرش شرکت ها را زمان بر و دشوار کرده به طوری که فرایند پذیرش به رغم تلاش بورس ها ممکن است چندین ماه زمان ببرد. همچنین آشنا نبودن و کمبود ابزار و شیوه های تأمین مالی متنوع در این بازار متناسب با شرایط هر یک از بنگاه ها، جذابیت این بازار برای بنگاه ها و سرمایه­ گذاران را کاهش داده است.

وی از جمله این موارد کمبود ابزارهای مالی تأمین مالی با سررسیدهای مختلف را ذکر کرد و گفت: با توجه به اینکه هر یک از بنگاه ها منابع مالی را برای نیازهای مختلفی می­ گیرند، لازم است ابزارهای مالی نیز متناسب با هریک از این نیازها تغییر کنند. گرچه برخی از ابزارها در بازار تعریف شده اند لیکن هنوز نتوانسته اند بطور گسترده مورد استفاده قرار گیرند. همچنین توسعه ابزارها برای پوشش ریسک این امکان را برای موسسات تجاری فراهم می­ کندکه با استفاده از آنها خود در مقابل تغییرات اقتصادی مصون بمانند.

به عنوان مثال نوسانات نرخ ارز و نبود ابزاری برای پوشش آن فعالیت تولیدی را با مشکل مواجه می­ کند. از طرفی فعالیت های سوداگرانه روی کالاها و دارایی ها صورت می­ گیرد در حالی که این امر ­باید بر روی ابزارهای مالی مبتنی برآنها انجام شود. به عبارت دیگر مردم برای تقاضای سوداگرانه روی ارز به جای نگهداری ارز خارجی باید اوراق مبتنی بر این ارز را مبادله و نگهداری کنند.

علاوه بر این کنترل دولت ها بر بانک ­ها و نبود شیوه جایگزین برای سرمایه­ گذاری ریسک گریز شاید از طریق کنترل نرخ بهره (در شرایط تورمی) تداوم فعالیت بانکی را امکان پذیر کند ولی در بازار سرمایه که اعمال چنین کنترل هایی سخت­ تر است این عمل منجر به ناکارآمد شدن تأمین مالی از طریق انتشار اوراق می­ شود. لذا ضروری است نرخ بهره متناسب با شرایط اقتصادی و میزان و نوع سرمایه گذاری­ ها تغییر یابد. از طرفی در بحث تأمین مالی از طریق انتشار اوراق، بنگاه ­های اقتصادی یکسان تلقی شده اند و یک بنگاه از لحاظ نرخ تأمین مالی با یک بنگاه کم ریسک تفاوت چندانی ندارد.

نقش موسسات رتبه بندی

نقش کمرنگ موسسات رتبه ­بندی منجر به عدم درک سرمایه­ گذاران از میزان ریسکی که می­ پذیرند شده و گاهاً سرمایه گذاران در حالی که برای برخی از شرکت ها ریسک زیادی قبول کرده اند، نرخ بازده متناسب دریافت نمی­ کنند. همه شرکت­ ها و پروژه­ ها دارای نرخ بازدهی و بهره ­وری یکسان نیستند و به طبع می­ توانند سرمایه گذاران را از بازده­ های متفاوتی برخوردار سازند.

همچنین یکی از نکات قابل تامل در این خصوص آن است که متداول ترین ابزار تامین مالی در این حوزه اوراق مشارکت است که بر اساس مبانی انتشار ، قرار است منافع حاصل از مشارکت را میان سرمایه­ گذار و سرمایه پذیر تقسیم کند. اما در سال های اخیر سود نهایی تمامی طرح­ های مبنای این اوراق دقیقا معادل سود علی الحساب و برابر با هر پروژه دیگری بود. شناورسازی نرخ سود تسهیلات بانکی و سود اوراق تامین مالی بر اساس نرخ های‌ بازدهی متفاوت شرکت­ ها و پروژه ­ها می تواند به پویایی بازار تامین مالی کمک کند و از همبستگی شدید نرخ اوراق و تسهیلات بکاهد.

به رغم وجود اختیارات قانونی انتشار و صدور سهام به قیمتی متفاوت از قیمت اسمی در قانون تجارت (ماده 160) و قانون مالیات های مستقیم، تقریباً تمامی افزایش سرمایه شرکت­ های پذیرفته شده در بورس و فرابورس از طریق صدور سهام به قیمت اسمی انجام می ­شود. این امر باعث شده تا در ورود سرمایه گذاران جدید به شرکت، عمده مبالغ پرداختی ( در خرید حق تقدم خرید سهام) به سهامدارانی که از حق تقدم در افزایش سرمایه ­ها استفاده نکردند، داده شده و تنها بخش اندکی ( به قیمت اسمی ) به شرکت وارد شود. این رویه قطعا در جذب منابع چندان موفق نبوده و به شرکت ها امکان جذب منابع در زمان افزایش قیمت سهام را نخواهد داد.

عدم آشنایی بنگاه های مالی از ابزارهای بازار سرمایه

یکی دیگر از مشکلات، عدم آشنایی بنگاه های مالی از ابزارهای بازار سرمایه در جهت تأمین مالی است و اغلب تأمین مالی در بازار سرمایه از طریق افزایش سرمایه و انتشار سهام که گرانترین شیوه تأمین مالی است به عنوان مطلوبترین روش مد نظر بنگاه ها قرار گرفته است. لذا فرهنگ سازی و آشنا کردن فعالان اقتصادی به موضوع تأمین مالی بصورت عام و از طریق روش ها و ابزارهای نوین بازار سرمایه بصورت خاص و تشویق استفاده از ظرفیت های قانونی موجود در تأمین مالی از بازار سرمایه می تواند راهگشا باشد.

راهکار چالش های موجود در مسیر تامین مالی بنگاه ها

در نهایت با توجه به چالش های موجود در مسیر تامین مالی بنگاه های اقتصادی به نظرمی ­رسد راهکارهایی از قبیل تجمیع تمام قوانین مرتبط با انواع تامین مالی در یک قانون جامع تحت عنوان قانون تامین مالی ، شناور سازی نرخ سود تسهیلات بانکی و سود اوراق تامین مالی بر اساس نرخ های بازدهی متفاوت شرکت ها و پروژ ها ، تأسیس و گسترش موسسات رتبه بندی اعتباری اوراق با قابلیت رتبه بندی انواع اوراق بهادار مالی، تعیین شرکت های برتر جهت انتشار اوراق بدون رکن ضامن ، توسعه ابزارهای مبتنی برسرمایه در کنار انتشار طیف وسیعی از اوراق بدهی (مانند اوراق وکالت، جعاله، منفعت، مرابحه، استصناع و. ) ، تأسیس شرکت های سهامی عام پروژه و تقویت صندوق های سرمایه گذاری بتواند به پویایی نظام تامین مالی کمک کند و در عین حال منجر به افزایش سهم تامین مالی از طریق بازار سرمایه شود.

هدف از ایجاد بازار اولیه

باید توجه کرد عدم توجه به بازار اولیه و عدم هدایت منابع به سمت بازار سرمایه، منجر به افزایش قیمت محصولات مالی در بازار ثانویه در صورت ورود بیش از حد نقدینگی می­ شود. بازار ثانویه به تنهایی مولد نیست و در صورتی که رونق بازار سرمایه به بازار اولیه منتقل شود می تواند منجر به جذب سرمایه، تولید و اشتغال شود. در واقع هدف از این بازار ایجاد رونق برای هدف اصلی بازار سرمایه که تأمین مالی بنگاه­ ها است و نباید تحت تأثیر بازار ثانویه مورد غفلت قرار گیرد.

تغییر بزرگ در انتظار بورس

بازار سرمایه در آستانه تغییری بزرگ است و به طور قطع شرایط در سال ۹۵ برای تقویت بازار اولیه و ثانویه انواع ورقه بهادار از سهام تا انواع اوراق بدهی بسیار مناسب خواهد بود. سیدروح‌الله حسینی‌مقدم، معاون بورس اوراق بهادار با بیان مطلب فوق و در گفت‌و‌گو با سنا تصریح کرد: برای پیش‌بینی بازار سال ۹۵ باید به یک نکته توجه ویژه کرد و آن اینکه تا حدود زیادی باید تحلیل «گذشته نگر» را کنار بگذاریم و براساس واقعیت‌های موجود به سال آتی نظر بیندازیم. وی با بیان اینکه شاید هنوز به طور دقیق اثرات رفع تحریم‌ها را درک نکرده باشیم و به همین دلیل احتمالا از پتانسیل‌های این اتفاق برای صنعت مطلع نباشیم، افزود: بازار سرمایه در آستانه تغییر بزرگی است که هنوز قادر به تعریف و شناخت دقیق همه ابعاد و جوانب آن نیستیم. حسینی‌مقدم اظهار داشت: از تغییرات قابل پیش‌بینی در متغیرهای اثرگذار بر بازار اوراق بهادار و همچنین کسب و کار گرفته تا اقبال دولت و بانک مرکزی به توسعه بازار سرمایه در ایران، به‌طور قطع شرایط بسیار مناسبی را برای تقویت بازار اولیه و ثانویه انواع ورقه بهادار از سهام تا انواع اوراق بدهی به وجود خواهد آورد. وی افزود: این تغییر دیدگاه در حمایت از بازار سرمایه گرچه تغییری ضروری اما کوچک است ولی برای رشد ملموس بازار سرمایه در اقتصاد ملی ایران به حد کافی اساسی است. معاون بورس اوراق بهادار‌ با اشاره به اینکه قدر مسلم همه این نیروها دایمی نیست و تصمیم‌سازان این بازار باید به دنبال بهره‌برداری مناسب و بلندمدت از آن باشند، گفت: در صورت وجود چنین نگرشی در بازار سرمایه، می‌توان امیدوار بود که این بازار با انجام نقش دقیق خود در تخصیص منابع و نقدینگی در اقتصاد کشور تاثیرگذار باشد.
تاثیر کاهش نرخ بهره بر بازار سرمایه
حسینی‌مقدم تصریح کرد: هر چند اقتصاد جهان بهترین روزهای خود را تجربه نمی‌کند اما با توجه به مثبت بودن برآیند نیروهای موثر بر بورس اوراق بهادار در کشور، می‌توان انتظار رشد متغیرهای کمی بازار را داشت. وی از جمله تاثیر این متغیرها به کاهش نرخ بهره اشاره کرد و افزود: کاهش نرخ بهره از چند جهت بر بازار اوراق بهادار ما اثر می‌گذارد: کاهش نرخ بهره موجب می‌شود تا نرخ تامین مالی بنگاه‌ها از بازار پول و سرمایه کاهش یابد و طبیعتا بر سودآوری شرکت‌های پذیرفته شده اثرگذار است. از طرفی کاهش نرخ بهره جریان نقدینگی را تا حدود زیادی به سمت بازار سرمایه تقویت خواهد کرد. حسینی‌مقدم اظهار داشت: هر چند کاهش نرخ بهره باید محسوس باشد اما با توجه به نرخ تورم مورد انتظار کاهش بیشتر نرخ بهره دور از انتظار نیست. از طرفی همچنان‌که موسسات بین‌المللی هم پیش‌بینی کردند رشد اقتصادی حدود شش درصدی برای سال ۹۵ پیش‌بینی شده که این به معنی رشد فروش و سودآوری بنگاه‌های اقتصادی است. معاون بورس اوراق بهادار ادامه داد: علاوه بر این، قطعا رشد ارزش بازار دارایی‌های مالی با سرعتی بسیار بیشتر از رشد تولید ناخالص داخلی اسمی اتفاق خواهد افتاد. اما رشد اقتصادی ۶ درصدی محتاطانه دیده شده و می‌توان با توجه به رشد بهای نفت و تاثیر آن بر بودجه عمرانی دولت و همچنین میزان سرمایه‌گذاری خارجی اعلام شده در زیر ساخت‌ها و وجود ظرفیت خالی فراوان، انتظار رشد اقتصادی دو رقمی را هم برای اقتصاد در سال ۹۵ داشت. البته لازمه این رشد اقتصادی استفاده از همه ظرفیت‌هاست.
پیش‌بینی رشد بازار بدهی
حسینی‌مقدم گفت: از مهم‌ترین اتفاقات قابل پیش‌بینی برای سال ۹۵ رشد بازار بدهی در بورس اوراق بهادار است. هم از این منظر که دولت و بانک مرکزی تمایل به توسعه بازار بدهی دارند و هم از این منظر که شرکت‌های بورسی به دنبال استفاده از اعتبار خود برای استقراض خواهند بود تا با نرخ‌های پایین‌تر از بازار سرمایه تامین مالی کنند. به گفته این مقام مسوول، خوشبختانه بازار سرمایه از منظر تنوع ابزارهای تامین مالی به سطح قابل قبولی رسیده و حال باید با معرفی آن به ناشران به توسعه بازار بدهی کمک کنیم. وی اظهار داشت: وجود این شرایط در سال ۹۵ کمک خواهد کرد تا بورس آمادگی پذیرش انواع اوراق مشارکت و صکوک دولتی را داشته باشد بنابراین پیش‌بینی می‌شود ظرفیت‌های لازم برای جذب اوراق با حجم و اندازه بزرگ در بورس اوراق بهادار فراهم باشد. از این‌رو با آمادگی کامل از دولت برای انتشار انواع اوراق دولتی مانند صکوک و مشارکت در بورس اوراق بهادار دعوت می‌کنیم.
بورس و سالی که گذشت
معاون بورس اوراق بهادار در ادامه درخصوص عوامل تاثیرگذار بر بازار در سال ۹۴ هم گفت: هر چند دولت یازدهم از ابتدای روی کار آمدن به دنبال حل مناقشه هسته‌ای برآمد اما حل این موضوع به یک ماراتن دو ساله تبدیل شد و در نهایت در ماه‌های پایانی سال بزرگ‌ترین ریسک سیاسی اثرگذار بر فضای کسب و کار و به تبع آن بر تصمیم فعالان بازار سرمایه و سرمایه‌گذاران از فضای کشور رخت بست. حسینی مقدم افزود: به همین دلیل مهم‌ترین عامل اثرگذار بر بازار سرمایه در سال ۹۴ ابهام در نهایی شدن پرونده هسته‌ای و اجرای برجام بود که در هر دوره بر جریان نقدینگی بازار اثرگذار بود. وی اظهار داشت: عامل دیگری که به شدت بر بازار اوراق بهادار اثرگذار بود، رکود حاکم بر بازار داخلی بود که موجب شد فروش و درآمد بسیاری از صنایع و شرکت‌ها به شدت کاهش یابد از صنعت فلزات اساسی و سیمان گرفته تا صنعت محصولات غذایی و خودرو از این موضوع تاثیر قابل ملاحظه‌ای پذیرفتند. به گفته حسینی‌مقدم، رکود دامنه‌دار در اقتصاد کشور که قطعا نسخه کوتاه‌مدتی برای آن وجود ندارد، موجب شد تا سودآوری شرکت‌ها نسبت به دوره قبل بیش از ۴۰ درصد کاهش را نشان دهد. این مقام مسوول در ادامه افزود: از طرفی اقتصاد وابسته به نفت کشور ما یک‌بار دیگر با کاهش شدید قیمت نفت، دچار نوسان جدی شد و با کاهش قیمت محصولات شیمیایی و پتروشیمیایی، کاهش سودآوری بزرگ‌ترین صنعت بورسی را رقم زد و فضای کم‌رونق بازار را دامن زد. وی تصریح کرد: البته باید توجه داشت در کنار کاهش قیمت نفت، تاثیر اقتصاد چین و کاهش رشد اقتصادی آن بر بازار‌های جهانی موجب کاهش قیمت فلزات اساسی و همچنین سنگ‌آهن شد که طبیعتا بخش‌های فلزات اساسی و کانی‌های فلزی را که مجموعا حدود ۲۳ درصد بازار اوراق بهادار ما را از آن خود کرده بود، دستخوش کاهش نماگرهای اساسی کند. حسینی‌مقدم اظهار داشت: شاید بتوان در سال ۹۴، سه ماهه پایانی را تا حدودی متفاوت دانست و آن هم از این منظر که تغییرات مورد انتظار سرمایه‌گذاران از برخی متغیرهای اقتصادی و سیاسی رنگ و شکل واقعیت به خود گرفت یا به واقعیت نزدیک‌تر شد. وی با بیان اینکه کاهش نرخ تورم به حدود غیرقابل تصور تک‌رقمی و به تبع آن انتظار از کاهش نرخ بهره به عنوان مهم‌ترین متغیر تاثیر گذار بر بازار سهام شرایط متفاوتی را برای فعالان بازار سرمایه رقم زد، گفت: در حوزه ثبات بخشی به بازارهای مالی و ارز هم نقش و رفتار دولت بسیار بر تحلیل سرمایه‌گذاران اثر گذاشت و اینکه نرخ ارز طی یک دوره مالی از نوسان محدودی برخوردار باشد به بررسی دقیق‌تر آینده سرمایه‌گذاری کمک شایانی می‌کند.
شفافیت پتروشیمی بعد از ۲ سال
معاون بورس اوراق بهادار سپس به موضوع پتروشیمی‌ها و نرخ خوراک آنها اشاره کرد و گفت: سال ۹۴ مهم‌ترین صنعت بورسی یعنی صنعت پتروشیمی از نبود شفافیت دو ساله تا حدودی خارج شد و برای تعیین نرخ خوراک آنها فرمولی ارایه شد که تا اندازه‌ای به فعالان این صنعت، دید مناسب‌تری برای سرمایه‌گذاری یا عدم سرمایه‌گذاری بلندمدت می‌دهد. بنابراین با توجه به ابلاغ این فرمول در ماه‌های انتهایی سال، فضای سرمایه‌گذاری در این صنعت هم تا حدودی روشن شد. وی گفت: از نظر متغیرهای کیفی بازار هم فصل آخر سال ۹۴ تا حدود زیادی متفاوت است، به نحوی که شاهد رشد نقدشوندگی سهام شرکت‌ها هستیم. حسینی‌مقدم همچنین افزود: متوسط گردش معاملات روزانه بورس به حدود پنج برابر رسید و در برخی صنایع، تا حدود دو بار، همه سهام آن شرکت‌ها دست به دست شد‌. وی در پایان اطمینان داد که وجود نقدشوندگی بالا بسیاری از معضلات بازار مانند قیمت‌های حبابی و دستکاری قیمت را تخفیف خواهد داد‌.

بازار های مالی و انواع آن

بازارهاي مالی، منابع پولی را از بازارهاي داراي وجوه اضافی به بازارهاي نیازمند به این منابع انتقال میدهند.

مشارکت کنندگان اصلی در بازارهاي مالی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:

خانوارها،بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی. مشارکت کنندگانی که سرمایه بازارهاي مالی را تامین میکنند(واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد( نامیده میشوند.خانوارها بخش اصلی این واحدها را تشکیل میدهند. مشارکت کنندگانی که براي تهیه پول وارد بازارهاي مالی میشوند، «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد « نامیده میشوند. بسیاري از «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد» براي تهیه پول اقدام به انتشار اوراق بهادار به «واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد» مینمایند.

یک ورقه بهادار، گواهی ادعاي دارنده آن نسبت به ناشر است.

تعریف بازار مالی

بازار مالی، بازاري است که در آن دارایی هاي مالی از قبیل سهام و اوراق قرضه، خرید و فروش میشوند.

در بازارهاي مالی زمانی درک بازار ثانویه بورس وجوه انتقال مییابند که یک طرف معامله، دارایی هاي مالی را خریداري میکند.

بازارهاي مالی جریان انتقال وجوه را تسهیل میکنند و بدین ترتیب امکان سرمایهگذاري خانوادهها، بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی را فراهم میسازند. این فصل درباره بازارهاي مالی و نهادهاي مالی فعال در آن بحث میکند.

نقش بازار های مالی

نخست :روابط متقابل خريدار و فروشنده در بازار مـالي، قيمـت دارايـي مبادلـه شـده را تعيين ميكند.

به عبارت ديگر، اين روابط بازده مورد انتظار دارايي مالي را تعيـين مـيكنـد.

هم چنان كه انگيزه بنگاه براي به دست آوردن وجوه به بازده مورد انتظاري كه سرمايه گذارطلب ميكند بستگي دارد، اين ويژگي بازار مالي نيز نشان ميدهد كه در هر اقتصـاد، وجـوه چگونه ميان دارايي هاي مالي مختلف تقسيم شود. اين فرآيند را قيمت يابي مينامند.

دوم:بازارهاي مالي،مكانيسمي براي سرمايه گذار فراهم ميكنند تادرزمان دلخـواه، بتواند دارايي ماليش رابه فروش رسـاند.ايـن ويژگـي بـازار را اصـطلاحاً ايجـاد نقـدينگي مينامند.

سوم: ، بازارهاي مالي موجب كاهش هزينه معاملات مي شـوند. معـاملات دو نـوع هزينـه دارند: هزينه جستجو و هزينه اطلاعات.

هزينه جستجو بيانگر هزينه هاي آشكار مثل هزينه درج آگهي، خريد يافروش وهزینه های پنهان مانند زمان صرف شده اسـت.

هزينه هاي اطلاعـات، هزينـه هاي مربوط به برآورد ويژگي هاي سرمايه گذاري يـك دارايـي مـالي اسـت.

انواع بازار های مالی

هر بازار مالی به منظور تامین نیازهاي خاص مشارکت کنندگان در آن بازار ایجاد میشود.مثلا:

برخی از مشارکت کنندگان ممکن است به سرمایه گذاري کوتاه مدت وتعدادي دیگر به سرمایه گذاري بلندمدت تمایل داشته باشند.

برخی از مشارکت کنندگان در زمان سرمایه گذاري ریسک بالایی را میپذیرند، حال آنکه برخی دیگر از ریسک پرهیز میکنند.

تعدادی از مشارکت کنندگان هنگام نیاز به پول ترجیح میدهند قرض بگیرند، درحالیکه دیگران به فروش سهام روي می آورند.

انواع بازار های مالی بر اساس سررسید و ساختار معاملات اوراق بهادار، میتوان به این شرح طبقه بندي کرد:

بازار پول و سرمایه:

معمولا بازارهاي مالی که معاملات اوراق بدهی را تسهیل میکنند بر اساس سررسید تقسیم بندي میشوند. بازارهاي مالی که جریان وجوه کوتاه مدت (با سررسید کمتر از یکسال) درک بازار ثانویه بورس را تسهیل م ینمایند، به عنوان بازارهاي پول و بازارهایی که جریان وجوه بلندمدت را تسهیل میکنند، به عنوان بازارهاي سرمایه شناخته میشوند.

بازار اولیه و ثانویه:

صرف نظر از اینکه اوراق بهادار متعلق به بازار سرمایه هستند یا بازار پول، تفکیک میان معاملات بازار اولیه و بازار ثانویه ضروري است.

بازارهاي اولیه، انتشار اوراق بهادار جدید و بازارهاي ثانویه معامله اوراق بهادار موجود را تسهیل مینمایند.

بازار های خارج از بورس یا سازمان یافته:

برخی از معاملات بازار ثانویه در چارچوب معاملات سازمان یافته یا در بازاري مشهود انجام میشوند.

دانش بازارهاي مالی، قدرت است: دانش بازارهاي مالی قدرت تصمیم گیري مالی را افزایش میدهد.

مشارکت کنندگان در بازار مالی باید تصمیم بگیرند که از کدام بازارهاي مالی استفاده کنند تا به اهداف سرمایه گذاري خود دست یابند یا سرمایه مورد نیاز خود را تامین کنند.

اوراق بهاداري که در بازارهاي مالی معامله میشوند:

اوراق بهادار را میتوان به اوراق بهادار بازار پول، اوراق بهادار بازار سرمایه یا اوراق بهادار مشتقه طبقه بندي کرد.

ابزار بازار سرمایه

1-سهام

سهام صرف نظر از شكل آن، نشاندهنده منافع مالـك در شـركت اسـت و از آنجاكـه طلب و ادعاي سهامداران در مورد دارايي هاي شركت در مرحله آخر تمام طلبها قرار دارد، منافع سهام به عنوان “منفعت باقيمانده” شناخته ميشود.

متداولترين نوع سهام، سهام عادي است.

2-اوراق قرضه (اوراق مشارکت)

اوراق قرضه اسنادي هستند كه به موجب آنها ناشر متعهـد ميشود مبالغ معيني (بهره سالانه يا سود تضمين شده) را در فاصله هاي زماني مشخص به دارنده پرداخت كند و در سررسيد اصل مبلغ را باز پرداخت كند.

اوراق قرضه يك ابـزار بـدهي بلندمـدت براي تأمين مالي است و با تعهدات مشخصي همراه است.

3-ابزار های ویژه مدیریت ریسک

علاوه بر كاركرد تأمين مالي واحد هاي تجاري، مقابله با ريسك همراه بـا سـرمايه گـذاري و بـه ويژه ريسك ناشي از نوسان هاي قيمتي از ديگر كاركرد هاي مهم بازار سرمايه اسـت.

ايـن كـاركرد بازار سرمايه، از طريق به كارگيري ابزارهايي تحت عنوان ابزارهاي مشتقه انجـام مـيشـود.

اطـلاق مشتقه به اين ابزارها به آن دليل است كه ارزش اين ابزارها براسـاس ارزش اوراق يـا دارايـي هـاي ديگر تعيين ميشود و در واقع مشتق از دارايي هاي ديگر است.

ابزار بازار پول

1- اسناد خزانه:

اسنادخزانه، اوراق بهادار كوتاه مدتي هستند كه توسط دولت منتشر ميشوند وسررسيد آنها به طورمعمول سه ماه،شش ماه ويكسال است.

اين اسناد هنگام فروش به صورت تنزيل شده (به مبلغي كمتر از مبلغ اسمي) به فروش ميرسند و در تاريخ سررسيد، دارنده آن مبلغ اسمي سند را دريافت ميكند.

2-پذیرش بانکی

پذيرش بانكي كه دستور پرداخت مبلغ معيني به حامل آن در تاريخ معيني است، از جمله قديمي ترين و كوچكترين (از نظر حجم و مبلغ)ابزارهاي بازار پول به شمار ميرود.

درهرحال اين ابزار به منظور تأمين مالي كالاهايي كه هنوز از فروشنده به خريدارمنتقل نشده است مورد استفاده قرار ميگيرد.

3-اوراق تجاری

نوعي اوراق قرضه كوتاه مدت (با سررسيد 270 روز يا كمتر) است كه توسط شركتهاي مالي و مؤسسات غيرمالي منتشر ميشود.

اوراق تجاري براي شركتهايي كه در كوتاه مدت به وجه نقد نياز دارند، ابزار مالي مؤثري محسوب ميشود.

4-گواهی سپرده

گواهي سپرده جديدترين و در عين حال مهمترين ابزار بازار پول است.

اين گواهي از اوايل دهه 1960 ميلادي مطرح شد و به دليل انعطاف پذيري، تنوع و بازار دست دوم سازمان يافته، به سرعت گسترش يافت.

بازار درک بازار ثانویه بورس بورس چیست؟ + عملکرد های بازار سهام

ما در این مقاله سعی بر این داشتیم تا برای سهولت در اطلاع از (چیستی و چرایی بازار بورس) برای افراد داخل یا خارج از ایران، پرسش و پاسخ هایی که از مجموعه مالی و مالیاتی متین شده است را برایتان (در دو بخش) دسته بندی و یکجا در اختیار شما مطالعه کننده گرامی قرار بدهیم.

بخش اول

بورس سهام چیست؟

بورس اوراق بهادار به مجموعه بازارها و مبادلاتی گفته می شود که در آن فعالیتهای منظم خرید، فروش و صدور سهام شرکتهای دولتی انجام می شود. این فعالیت های مالی از طریق مبادلات رسمی نهادینه شده یا بازارهای خارج از بورس (OTC) انجام می شود که تحت مجموعه ای از قوانین مشخص کار می کنند. در یک کشور یا منطقه می تواند چندین مکان معاملات سهام وجود داشته باشد که امکان معامله در سهام و سایر اشکال اوراق بهادار را فراهم می کند.

در حالی که هر دو اصطلاح – بورس اوراق بهادار و بورس اوراق بهادار – به جای یکدیگر استفاده می شوند، اصطلاح دوم به طور کلی زیر مجموعه اصطلاح قبلی است. اگر کسی بگوید که او در بورس اوراق بهادار معامله می کند، به این معنی است که او سهام خود را در یک (یا بیشتر) از بورس (های) سهام، که بخشی از بازار بورس اوراق بهادار است خریداری کرده و می فروشد.

بورس های سهام برجسته در ایالات متحده شامل بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) Nasdaq و بورس گزینه های هیئت مدیره شیکاگو (CBOE) هستند. این مبادلات ملی پیشرو، همراه با چندین صرافی دیگر که در این کشور فعالیت می کنند، بازار سهام ایالات متحده را تشکیل می دهند.

اگرچه این بازار بورس یا بازار سهام نامیده می شود و در درجه اول برای تجارت سهام شناخته می شود، سایر اوراق بهادار مالی – مانند صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) اوراق قرضه شرکتی و مشتقات مبتنی بر سهام، کالاها، ارزها و اوراق بهادار – نیز مورد معامله قرار می گیرند.

بازار سهام _ درک بازار سهام

در حالی که امروزه می توان تقریباً همه چیز را بصورت آنلاین خریداری کرد ، معمولاً برای هر کالایی بازار مشخصی وجود دارد. به عنوان مثال: مردم برای خرید درختان کریسمس به حومه شهر و مزارع رانندگی می کنند، برای خرید چوب و سایر مواد لازم برای مبلمان منزل و بازسازی به بازار الوار محلی مراجعه می کنند و برای تهیه مواد غذایی منظم خود به فروشگاه هایی مانند Walmart می روند.

چنین بازارهای اختصاصی به عنوان بستری عمل می کنند که خریداران و فروشندگان بی شماری با یکدیگر دیدار می کنند ، با یکدیگر تعامل و معامله می کنند. از آنجا که تعداد فعالان بازار بسیار زیاد است، از یک قیمت مناسب اطمینان حاصل می شود.

به عنوان مثال: اگر فقط یک فروشنده درختان کریسمس در کل شهر وجود داشته باشد، او این حق را دارد که هر قیمتی را که دلش می خواهد شارژ کند زیرا خریداران جایی دیگر برای رفتن ندارند. اگر تعداد فروشندگان درخت در یک بازار مشترک زیاد باشد، آنها مجبورند برای جذب خریدار با یکدیگر رقابت کنند.

با کمترین یا قیمت مناسب، خریداران را خراب انتخاب می کنند و آن را تبدیل به یک بازار عادلانه با شفافیت قیمت می کنند. حتی هنگام خرید آنلاین، خریداران قیمت های ارائه شده توسط فروشندگان مختلف در یک درگاه خرید مشابه یا در درگاه های مختلف را با یکدیگر مقایسه می کنند تا بهترین معاملات را بدست آورند و فروشندگان مختلف آنلاین را مجبور به ارائه بهترین قیمت می کنند.

بازار سهام بازار مشخصی برای معامله انواع اوراق بهادار در یک محیط کنترل شده، امن و مدیریت شده است. از آنجا که بازار سهام صدها هزار نفر از فعالان بازار را که مایل به خرید و فروش سهام هستند، گرد هم می آورد. این امر عملکرد قیمت گذاری منصفانه و شفافیت در معاملات را تضمین می کند.

در حالی که بازارهای سهام اولیه قبلاً گواهینامه های سهام فیزیکی مبتنی بر کاغذ را صادر و معامله می کردند ، بازارهای سهام مدرن امروزی با کمک رایانه به صورت الکترونیکی فعالیت می کنند.

بازار سهام چگونه کار می کند

بازار سهام چگونه کار می کند

به طور خلاصه، بازارهای سهام یک فضای امن و تنظیم شده را فراهم می کنند که در آن فعالان بازار می توانند با اعتماد به نفس با ریسک عملیاتی صفر تا پایین در سهام و سایر ابزارهای مالی واجد شرایط معامله کنند. بازارهای سهام تحت قوانین تعریف شده توسط تنظیم کننده عمل می کنند، به عنوان بازارهای اصلی و به عنوان بازارهای ثانویه عمل می کنند.

بورس اوراق بهادار به عنوان یک بازار اصلی به شرکت ها اجازه می دهد سهام خود را برای اولین بار از طریق فرآیند عرضه اولیه (IPO) منتشر و به سهام عادی بفروشند. این فعالیت به شرکت ها کمک می کند تا سرمایه لازم را از سرمایه گذاران جمع کنند. در اصل به این معنی است که یک شرکت خود را به تعدادی سهام تقسیم می کند (مثلاً 20 میلیون سهم) و بخشی از آن سهام (مثلاً 5 میلیون سهم) را با قیمت (مثلاً 10 دلار برای هر سهم) به عموم مردم می فروشد.

برای تسهیل این فرآیند، یک شرکت به بازاری نیاز دارد که بتوان این سهام را فروخت. این بازار توسط بورس تهیه می شود. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این شرکت 5 میلیون سهم را با قیمت 10 دلار برای هر سهم با موفقیت به فروش می رساند و 50 میلیون دلار بودجه جمع می کند.

سرمایه گذاران سهام شرکت را که می توانند انتظار داشته باشند برای مدت زمان دلخواه خود نگه دارند، پیش بینی افزایش قیمت سهام و درآمد بالقوه از طریق پرداخت سود سهام، می کنند. بورس اوراق بهادار به عنوان تسهیل کننده این فرآیند جمع آوری سرمایه عمل می درک بازار ثانویه بورس کند و هزینه خدمات خود را از شرکت و شرکای مالی خود دریافت می کند.

بورس اوراق بهادار به دنبال انجام اولین بار انتشار سهام IPO به نام فرآیند ثبت نام، به عنوان بستری معاملاتی عمل می کند که خرید و فروش منظم سهام ذکر شده را تسهیل می کند. این بازار ثانویه را تشکیل می دهد. بورس سهام برای هر معامله کارمزد کسب می کند که در طی فعالیت بازار ثانویه بر روی سیستم عامل آن رخ می دهد.

بورس اوراق بهادار مسئولیت اطمینان از شفافیت قیمت، نقدینگی، کشف قیمت و معاملات منصفانه را در چنین فعالیت های تجاری بر عهده دارد. از آنجا که تقریباً همه بازارهای سهام عمده در سراسر جهان اکنون به صورت الکترونیکی فعالیت می کنند.

بورس سیستم های معاملاتی را حفظ می کند که به طور کارآمد سفارشات خرید و فروش از فعالان مختلف بازار را مدیریت می کنند. آنها عملکرد تطبیق قیمت را برای تسهیل اجرای تجارت در یک نمایشگاه قیمت هم برای خریداران و هم برای فروشندگان انجام می دهند.

یک شرکت ذکر شده همچنین ممکن است سهام جدید و اضافی را از طریق پیشنهادات دیگر در مرحله بعد، مانند صدور حق یا پیشنهادات بعدی، ارائه دهد. آنها حتی ممکن است سهام خود را پس بگیرند یا از لیست خود حذف کنند. بورس اوراق بهادار چنین معاملات را تسهیل می کند.

بورس اوراق بهادار اغلب شاخص های مختلف سطح بازار و خاص را ایجاد می کند، مانند شاخص S&P 500 یا Nasdaq 100 شاخصی را برای ردیابی حرکت کل بازار فراهم می کند. روشهای دیگر شامل نوسانگر تصادفی و شاخص حرکت تصادفی است.

بورس های سهام همچنین کلیه اخبار، اطلاعیه ها و گزارش های مالی شرکت را که معمولاً در وب سایت های رسمی آنها قابل دسترسی است، نگهداری می کنند. یک بورس اوراق بهادار همچنین از فعالیتهای مختلف مرتبط با معاملات در سطح شرکت پشتیبانی می کند.

به عنوان مثال: شرکت های سودآور ممکن است با پرداخت سود سهام که معمولاً از بخشی از درآمد شرکت حاصل می شود، به سرمایه گذاران پاداش دهند. صرافی کلیه این اطلاعات را حفظ می کند و ممکن است تا حدی از پردازش آن پشتیبانی کند.

عملکردهای بازار سهام

عملکردهای بازار سهام

یک بورس اوراق بهادار اصولاً عملکردهای زیر را انجام می دهد:

معامله عادلانه در معاملات اوراق بهادار: بسته به قوانین استاندارد تقاضا و عرضه، بورس سهام باید اطمینان حاصل کند که همه فعالان علاقه مند به بازار دسترسی فوری به داده های مربوط به کلیه سفارشات خرید و فروش دارند و از این طریق به قیمت گذاری منصفانه و شفاف اوراق بهادار کمک می کنند. علاوه بر این، باید همچنین مطابقت کارآمد سفارشات خرید و فروش مناسب را انجام دهد.

به عنوان مثال: ممکن است سه خریدار وجود داشته باشد که برای خرید سهام مایکروسافت با قیمت 100، 105 و 110 دلار سفارش داده اند و ممکن است چهار فروشنده وجود داشته باشد که مایل به فروش سهام مایکروسافت با 110، 112، 115 و 120 دلار باشند.

صرافی: (از طریق سیستم های خودکار معاملاتی رایانه ای آنها) باید اطمینان حاصل کند که بهترین خرید و بهترین فروش مطابقت دارد که در این حالت 110 دلار برای مقدار معاملات تجاری است.

کشف قیمت کارآمد: بازارهای سهام باید از مکانیزم کارآمدی برای کشف قیمت پشتیبانی کنند، که به عمل تصمیم گیری در مورد قیمت مناسب اوراق بهادار اشاره دارد و معمولاً با ارزیابی عرضه و تقاضای بازار و سایر عوامل مرتبط با معاملات انجام می شود.

بگویید، یک شرکت نرم افزاری مستقر در ایالات متحده با قیمت 100 دلار معامله می کند و سرمایه بازار آن 5 میلیارد دلار است. یک خبر از این قرار است که تنظیم کننده اتحادیه اروپا 2 میلیارد دلار جریمه درک بازار ثانویه بورس به این شرکت تحمیل کرده است که اساساً به معنای از بین رفتن 40 درصد از ارزش شرکت است.

اگرچه ممکن است بازار سهام محدوده قیمت معاملات 90 و 110 دلار را بر قیمت سهام این شرکت اعمال کرده باشد، اما باید محدودیت قیمت مجاز معاملات را به طور موثری تغییر دهد تا برای تغییرات احتمالی قیمت سهام جایگزین شود، در غیر این صورت سهامداران ممکن است برای تجارت در یک نمایشگاه منصرف شوند.

نگهداری نقدینگی: در حالی که تعداد خریداران و فروشندگان برای یک ضمانت مالی خاص از کنترل بورس خارج است، باید اطمینان حاصل شود که هرکس واجد شرایط و مایل به تجارت است دسترسی فوری به سفارشات انجام می شود که باید در نمایشگاه اجرا شود

بیشتر بخوانید:

اگر این مقاله برای شما مفید و کارآمد بود، خوشحال میشویم برای افراد دیگری که به دنبال جواب سوالات خود در این مطلب میگردند، با به اشتراک گذاری این مقاله به آنها کمک کنید.

تاریخچه توسعه بازارهای سرمایه

یک‌شنبه 99/6/30 ، (اخبار رسمی): برای غلبه بر بحران نقدینگی ، اولین مبادلات در حال ایجاد است. در سال 1532 ، بورس اوراق بهادار آنتورپ تجارت اوراق قرضه تنظیم شده را آغاز کرد که شامل اوراق قرضه دولت هلند ، اوراق خصوصی صنعتگران هلند ، اوراق قرضه شهری ، اوراق تاج انگلیس و پادشاه پرتغال بود.

برای غلبه بر بحران نقدینگی ، اولین مبادلات در حال ایجاد است. در سال 1532 ، بورس اوراق بهادار آنتورپ تجارت اوراق قرضه تنظیم شده را آغاز کرد که شامل اوراق قرضه دولت هلند ، اوراق خصوصی صنعتگران هلند ، اوراق قرضه شهری ، اوراق تاج انگلیس و پادشاه پرتغال بود. اولین بورس درک بازار ثانویه بورس سهام در سال 1612 از بورس سهام آمستردام سرچشمه گرفت. به دنبال آن بورس اوراق بهادار در کونیگسببرگ (1613) ، لوبک (1614) ، فرانکفورت (1615) و لایپزیگ (1635) ، که در ابتدا منحصراً در اسکناس و ارز معامله می شد.

یکی از اولین بحران های بازار سرمایه سقوط بورس های سهام در 5 مه 1873 بود که منجر به فروش قابل توجهی در بورس سهام وین شد. سقوط قیمت ها در 9 مه 1873 (جمعه سیاه) به اوج خود رسید. این بحران به امپراتوری آلمان گسترش یافت و منجر به رکود بزرگ شد.

انواع بازار سرمایه
بازارهای سرمایه به بازارهای اولیه و ثانویه تقسیم می شوند و از نظر درجه سازمان متفاوت هستند.

انواع بازار سرمایه
در بازار اولیه ، انتشار اولیه سهام جدید و اوراق قرضه و فروش آنها به سرمایه گذاران انجام می شود . سازمانهای اصلی که به دنبال جمع آوری وجوه بلند مدت در بازارهای سرمایه اولیه هستند ، دولتها (شرکتهای ملی ، محلی یا شهری) و تجاری هستند. دولت ها فقط اوراق قرضه منتشر می کنند ؛ شرکت ها هم سهام و هم اوراق قرضه منتشر می کنند. عمده افرادی که سهام یا اوراق قرضه می خرند صندوق های بازنشستگی ، صندوق های سرمایه گذاری ، صندوق های ثروت حاکم ، بانک های سرمایه گذاری و سرمایه گذاران خصوصی هستند.

بازار ثانویه (بازار گردش) برای تجارت اوراق بهادار منتشر شده قبلی بین فعالان بازار استفاده می شود. معروف ترین بازار ثانویه بورس سهام است.

بازارهای سازمان یافته و غیر سازمان یافته
بازار سرمایه سازمان یافته با معاملات کم هزینه ، سریع و مطمئن تحت کنترل دولت مشخص می شود. بورس سهام سازمان یافته ترین بازارهای سرمایه در جهان است. بازار سرمایه سازمان یافته به بازارهای سهام و اوراق قرضه ، بازارهای انتشار و بدهی تقسیم می شود.

بازارهای سرمایه آزاد و معاملات بین بانکی سازمان دهی ضعیفی دارند و قوانین کوچکی در بازار دارند. در بازارهای غیر سازمان یافته ، معاملات بدون مشارکت مبادلات انجام می شود. چنین بازار نامیده می شوند بیش از حد ضد .

مدل های بازار سرمایه
هم در اقتصاد و هم در مدیریت بازرگانی ، سعی در مدل سازی ویژگیهای اساسی بازارهای سرمایه است. به طور خاص ، از ساختارهای نظری یک بازار سرمایه کامل و ناقص استفاده می شود.

بازار سرمایه عالی
ویژگی بارز این مدل نظری ساده بازار سرمایه کامل این است که اشیا trading تجاری در بازار همگن هستند و شفافیت کاملی در بازار وجود دارد. امکانات جذب و سرمایه گذاری بی پایان است. فعالان بازار می توانند به سرعت نسبت به تغییرات کمیت و قیمت واکنش نشان دهند زیرا تاخیر زمانی وجود ندارد. در یک بازار سرمایه عالی ، هیچ تمایزی بین حقوق صاحبان سهام و بدهی وجود ندارد ، این بدان معنی است که فقط یک نرخ بهره بازار تنها و ثابت وجود دارد.

نظریه کلاسیک بازار سرمایه
مطالعات سیستماتیک بازارهای سرمایه تنها با ظهور نظریه های درک بازار ثانویه بورس بازار سرمایه در اقتصاد آغاز شد. تئوری کلاسیک بازار سرمایه تجزیه و تحلیل می کند که چه قیمت یا بازدهی اوراق بهادار با تعادل بازار در یک بازار کامل سرمایه ایجاد می شود. بر اساس این اصل است که بین ریسک و بازده رابطه ای خطی وجود دارد ، یعنی بازدهی بیشتر فقط در ازای ریسک بالاتر حاصل می شود. این وجود یک بازار سرمایه کامل را فرض می کند.

نظریه کلاسیک بازار سرمایه توسط هری مارکوویتز در سال 1952 توسعه یافت. جیمز توبین ، در سال 1958 ، از مدل مارکوویتس برای توسعه نظریه خود در مورد تقاضای پول استفاده کرد. در همان زمان ، وی تئوری کلاسیک را با امکان سرمایه گذاری بدون ریسک گسترش داد. در سال 1964 ، ویلیام اف شارپ ریسک سرمایه گذاری ها را فقط به عنوان نوسان آماری آنها ، یعنی میزان نوسانات قیمت در بورس اوراق بهادار تعریف کرد. در سال 1965 ، جک تراینور به درک مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM) کمک کرد. یانگ موسین CAPM را در سال 1966 به اتمام رساند ، که هم اکنون مشهورترین مدل قیمت گذاری بازار سرمایه است.

اخبار رسمی هویت منتشر کننده را تایید می‌کند ولی مسئولیت صحت مطلب منتشر شده بر عهده ناشر است.