چطور باید هج کنیم ؟

داروی داکسی سایکلین

چگونه بهترین جفت ارز را برای معامله انتخاب کنیم؟

در ابتدای بحث انتخاب بهترین جفت ارز ها برای معامله در فارکس، تعریفی از مفهوم جفت ارز (Currency Pair) و تفاوت ماهیت معامله بر روی این ارزها و سهام می پردازیم.

جفت ارز چیست؟

در بازار مالی فارکس جهت تبادل ارزها، همواره ارزش یک ارز در مقابل ارز دیگری سنجیده می شود به همین دلیل مفهوم جفت ارز به وجود آمده است. شما در این بازار همیشه ارزش دلار آمریکا را در مقابل یک ارز دیگر می بینید و به تنهایی معنایی ندارد. مثلا دلار آمریکا در مقابل ین ژاپن دارای ارزش ۱۰۸.۲۳ است یعنی هر دلار آمریکا ۱۰۸.۲۳ برابر ین ژاپن ارزش دارد (به معنای دیگر برای خرید هر دلار آمریکا باید ۱۰۸.۲۳ ین ژاپن بپردازید.)

تفاوت جفت ارز و سهام

با توجه به معرفی قسمت قبلی، می توان مفهوم دو سویه بودن بازار را توضیح داد. چون با جفت ارزها سر و کار داریم در نتیجه بالا رفتن ارزش یک سمت این ارز باعث پایین آمدن ارزش طرف مقابل می شود. مانند مثال قسمت قبلی، اگر دلار آمریکا قوی شود در نتیجه ین ژاپن تضعیف می شود و بلعکس. در نتیجه نیازی نیست ما همواره از بالا رفتن ارزش یک سمت سود ببریم بلکه می توانیم از پایین آمدن ارزش طرف مقابل نیز سود ببریم. در این نوع بازار بر خلاف بازار سهام و بورس که فقط با بالا رفتن ارزش سهام یک شرکت سود می برید و تنها گزینه خرید وجود دارد، در این بازار دو گزینه خرید و فروش وجود دارد که خرید برای خریدن طرف اول و فروش جهت خرید طرف دوم یا همان فروش طرف اول است. در نتیجه چه نمودار قیمت به بالا برود چه پایین شما می توانید با پیش بینی مسیر حرکت سود کنید در ثورتی که در سهام فقط با بالا رفتن نمودار قیمتی سود می کنید.

انواع ارز ها

در این بخش به بررسی انواع جفت ارزها و معرفی آن ها می پردازیم تا مفهوم کامل شود و بتوانیم در بخش آخر بهترین ارزها را برای معامله انتخاب کنیم.

جفت ارز های اصلی (Major Currency)

۴ جفت ارز زیر را جفت ارز های اصلی می نامند و بیشترین حجم معاملات در بازار مالی فارکس بر روی این ارزها انجام می شود.

• EUR/USD (مقدار برابری ارزش یورو در مقابل دلار)
• GBP/USD (مقدار برابری ارزش پوند در مقابل دلار)
• USD/CHF (مقدار برابری ارزش دلار در مقابل فرانک سویس)
• USD/JPY (مقدار برابری ارزش دلار در مقابل ین ژاپن)

در لیست بالا، یورو به دلار دارای بیشترین حجم معاملات است و ارز اصلی در این بازار شناخته می شود. همانطور که متوجه شده اید دلار آمریکا در بین ارز های دیگر بیشترین حجم معاملات را دارد.

جفت ارز های فرعی (Cross Rate)

جفت ارز هایی که در هیچ سمت آن دلار آمریکا (USD) وجود نداشته باشد را جفت ارز متقاطع یا فرعی می گویند. به دلیل حجم معملات بالا بر روی دلار و همانطور که در قسمت قبل گفته شد، در نتیجه عدم وجود دلار در طرفین آن را تبدیل به ارز فرعی می کند و طبیعتا معاملات کمتری بر روی این موارد انجام می شود.

میزان حرکت و تغییر قیمت در ارزها

برای انتخاب بهترین جفت ارز برای معامله در بازار فارکس ۲ نکته مهم وجود دارد. اول اینکه جزو ارزهای اصلی باشد زیرا دارای حجم معاملات بالاتری هستند و دوم اینکه میزان تحرکات و تغییر قیمت روزانه بیسار مهم است. اگر ارزی دارای معاملات کمی باشد و نمودار قیمتی آن خیلی بالا یا پایین نرود در نتیجه سود زیادی برای شما ندارد. هرچه تغییرات قیمت روزانه یک ارز بیشتر باشد فرصت های معاملاتی در نتیجه سود بیشتری برای شما دارد. شناسایی جفت ارزهای مناسب یکی از مباحث دوره الفبای فارکس است.

برای مشاهده بیشترین تغییرات قیمت در ارزها می توانید از ابزار های مختلفی استفاده کنید. تعدادی از این ابزار ها بر روی نرم افزار معاملاتی شما اضافه می شود و تعدادی دیگر به صورت آنلاین در دسترس هستند. برای سادگی کار و شروع بر روی این مفهوم شما می توانید از سایت معتبر OANDA استفاده کنید تا این میزان تغییرات را به درصد و به پیپ مشاهده کنید.

درمان قطعی آرتروز گردن: تغذیه، دارو، پشتی و بریس گردن، فیزیوتراپی

آرتروز گردن یا اسپوندیلوز گردنی نوعی اختلال دژنراتیو غیر التهابی ستون فقرات گردنی است که با تخریب تدریجی غضروف و تشکیل استخوان جدید ایجاد می‌شود. این عارضه، علت شایع درد در ناحیه گردن است. آرتروز گردن به دلایل مختلف در مفصل رخ می‌دهد. از جمله‌ی این دلایل می‌توان به سن، ضربه، عفونت، آرتریت روماتوئید و وضعیت بد بدن اشاره کرد. برخی دیگر از علل آرتروز گردن شامل چاقی، عوامل هورمونی و ژنتیکی است. معمولاً آرتروز گردن در گروه سنی میانسال یا مسن اتفاق می‌افتد.

بیمار مبتلا به آرتروز از احساس سفتی، درد، کاهش دامنه حرکتی گردن، گزگز و بی حسی دست‌ها رنج می‌برد. روش‌های مختلف درمانی می‌توانند علائم ناشی از آرتروز را تسکین دهند. مسکن های خاصی مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و شل کننده عضلات باعث کاهش درد می‌شوند. درمان فیزیوتراپی (استفاده از مدالیته‌ها) و درمان ورزشی به تسکین درد نیز کمک می‌کند. اصلاح رژیم غذایی برای بیماران مبتلا به آرتروز نیز توصیه می‌شود. رژیم غذایی باید غنی از کلسیم و ویتامین D برای تقویت استخوان‌ها و عضلات باشد. جراحی در صورت درد شدید ناشی از فشرده سازی عصب توصیه می‌شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی درمان قطعی آرتروز گردن و یا رزرو نوبت در مطب دکتر حیدریان می‌توانید با شماره تلفن‌های 02188866619 – 02188866639 تماس حاصل فرمایید.

چه عواملی باعث آرتروز گردن می‌شوند؟

در ستون فقرات، وقتی دیسک آسیب میبیند و کم آب می‌شود، آرتروز رخ می‌دهد. در کودکان و بزرگسالان، محتوای آب دیسک‌ها زیاد است. هرچه پیرتر می‌شویم، دیسک‌های ما خشک و ضعیف‌تر می‌شوند. این مشکل باعث اختلال از دست دادن ارتفاع فضای دیسک می‌شود.

از آنجا که مفاصل فاست فشار بیشتری را تجربه می‌کنند، شروع به تحلیل رفتن و ایجاد آرتروز می‌کنند. غضروف‌هایی که مفاصل را می‌پوشاند و از آنها محافظت می‌کنند، دچار فرسودگی و سایش می‌شوند. اگر غضروف کاملاً فرسوده شود، می‌تواند باعث ساییدگی استخوان روی استخوان شود. برای جبران غضروف از دست رفته، بدن شما ممکن است با رشد استخوان جدید در مفاصل فاست برای کمک به حمایت از مهره ها واکنش نشان می‌دهد. با گذشت زمان، این رشد بیش از حد استخوان – که استخوان خار نامیده می‌شود ممکن است فضای عبور اعصاب را تنگ کند.

عوامل خطر چیست؟

عوامل مختلفی وجود دارد که خطر ابتلا به آرتروز گردن را افزایش می‌دهد. موارد زیر با بیشتر خطرهای گردن درد و آرتروز گردن در ارتباط است:

• ژنتیک – اگر خانواده شما سابقه گردن درد یا آرتروز دارند
• سیگار کشیدن – به وضوح با افزایش درد گردن ارتباط دارد
• شغل – برخی مشاغل، با حرکت گردن زیاد و کار دارد
• بهداشت روانی – افسردگی و اضطراب
• آسیب‌ها- تروما – تصادف با ماشین یا آسیب دیدگی هنگام کار

علائم آرتروز گردن چیست؟

درد ناشی از آرتروز گردن ممکن است خفیف تا شدید باشد. گاهی اوقات با نگاه کردن به بالا یا پایین برای مدت طولانی، یا با فعالیت‌هایی مانند رانندگی یا خواندن کتاب، این وضعیت بدتر می‌شود. همچنین با استراحت یا دراز کشیدن احساس بهتری دارید.

علائم همچنین شامل موارد زیر است:

• درد و سفتی گردن (ممکن است با فعالیت بدتر باشد)
• بی حسی و ضعف در بازوها، دست‌ها و انگشتان
• مشکل در راه رفتن، از دست دادن تعادل، یا ضعف در دست یا پاها
• اسپاسم عضلات در گردن و شانه‌ها
• سردرد
• صدادادن مفصل گردن و یا تق تق گردن پس ازحرکت دادن آن

تشخیص پزشک

تعیین منشا درد برای توصیه درمان مناسب و توانبخشی ضروری است. بنابراین، برای تعیین علت درد گردن، یک معاینه کامل لازم است. پزشک، شرح حال کاملی از مشکلاتی را که با گردنتان متحمل می‌شوید، از شما می‌پرسد. او ممکن است از شما در مورد سایر بیماری‌ها یا آسیب هایی که به گردن شما وارد شده است، سوال کند. سوالات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• از چه زمانی گردن شما درد گرفت؟
• آیا قبلاً اینگونه صدمه دیده است؟
• هنگامی که گردن شما درد می‌کند، چند بار و برای چه مدت درد می‌کند؟
• آیا چیزی آن را بهتر یا بدتر می‌کند؟
• آیا تا به حال تصادف کرده‌اید یا از ناحیه گردن آسیب دیده‌اید؟
• آیا تاکنون برای گردن درد خود معالجه شده اید؟

یک معاینه کامل بدنی شامل گردن، شانه‌ها، بازوها و اغلب پاها نیز می‌شود. قدرت عضلات، احساس لمس، رفلکس، جریان خون، انعطاف پذیری گردن و بازوها و همچنین راه رفتن شما ممکن است بررسی شود. پزشک ممکن است گردن و شانه‌های شما را فشار دهد و نقاط تحریک کننده (حساس) یا تورم غدد را مشاهده کند.

چه تست‌های دیگر برای تشخیص آرتروز گزدن لازم است انجام دهم؟

تست‌های تشخیصی برای آرتروز گردن شامل:

• اشعه ایکس – این تصاویر به عنوان اولین مرحله در تصویربرداری از ستون فقرات انجام می‌شوند. اشعه ایکس تغییرات پیری مانند از دست دادن ارتفاع دیسک یا خار استخوان را نشان می‌دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)–این مطالعه می‌تواند تصاویر بهتری از بافت‌های نرم مانند عضلات، دیسک‌ها، اعصاب و نخاع ایجاد کند.
• اسکن توموگرافی کامپیوتری – این مطالعه تخصصی اشعه ایکس امکان ارزیابی دقیق استخوان و کانال نخاعی را فراهم می‌کند.
• میلوگرافی – این مطالعه خاص با اشعه ایکس شامل تزریق ماده رنگی یا ماده حاجب به کانال نخاع است. این امکان را برای ارزیابی دقیق کانال نخاعی و ریشه‌های عصبی فراهم می‌کند.
• الکترومیوگرافی (EMG) – ممکن است نوار عصب و عضله توسط پزشک دیگری انجام شود تا آسیب عصب مشخص شود.

آرتروز گردن چگونه درمان می‌شود؟

بسته به تشخیص پزشک و شدت علائم، یکی از چندین گزینه درمانی ممکن است برای آرتروز گردن توصیه شود. تمام این گزینه‌ها قبل از تصمیم گیری نهایی با شما در میان گذاشته می‌شوند:

درمان‌های اولیه

تا زمان مراجعه به پزشک و تشدید نشدن درد دانستی‌های زیر در درمان و کاهش علائم آرتروز گردن تا حد زیادی می‌تواند موثر باشد:

• فعال باشید – استراحت طولانی مدت، باعث سفت شدن گردن می‌شود که ممکن است این خود، علائم را تشدید ‌کند.
• برنامه ورزشی داشته باشید – این مهمترین قسمت از توانبخشی است. درمانگر به شما آموزش می‌دهد که با کدام تمرینات شروع کنید، چه موقع تمرینات دیگر را اضافه کنید و همچنین چگونه تمرینات پیشرفته را انجام دهید.
• کیسه‌های حرارتی – استفاده از یک کمپرس گرم ممکن است در کمک به ماهیچه‌ها برای شل شدن، تقویت جریان خون در ناحیه‌ی آسیب دیده و تسکین درد مفید باشد.
• وضعیتصحیح بدن– وضعیت خوب و درست بدن، عضلات ستون فقرات را قادر می‌سازد تا به عنوان یک ساختار حمایت کننده عمل کرده و فشار روی مفاصل ستون فقرات را کاهش دهد.
• ارگونومی – اطمینان حاصل کنید که وضعیت قرار گرفتن شما روی صندلی‌ مناسب است و تشک شما به اندازه کافی از ستون فقرات پشتیبانی می‌کند.
• بالش محکم – به نظر می‌رسد بالش محکم هنگام خواب به برخی از افراد کمک می‌کند اما ممکن است درد را در برخی از افراد تشدید کند.

رژیم غذایی

رژیم خاصی برای تسکین درد در آرتروز گردن وجود ندارد. اما برخی از مواد غذایی‌ها، استخوان‌ها را تقویت می‌کند، و می‌تواند از اسپوندیلوز جلوگیری کند. این موارد شامل:

اسیدهای چرب امگا 3

اسیدهای چرب امگا 3 باعث کاهش مواد شیمیایی التهابی در بدن می‌شود. تعداد کمی از مواد غذایی غنی از امگا 3 عبارتند از:

• روغن جگر ماهی
چطور باید هج کنیم ؟
• ماهی قزل آلا
• سبزیجات برگ سبز
• دانه‌های کتان

کلسیم

مصرف کلسیم مهم است زیرا ساییدگی و فرسایش غضروف در آرتروز گردن رخ می‌دهد. نیاز روزانه به کلسیم 1000-1500 میلی گرم در روز است. تعداد کمی از مواد غذایی غنی از کلسیم هستند:

• شیر
• پنیر
• پنیر چدار
• توفو یا پنیر سویا
• دانه‌های آفتابگردان

ویتامین D

جذب کلسیم از خون به استخوان‌ها مهم است. در برخی از کشورها کمبود ویتامین D بسیار شایع است. این ممکن است منجر به ضعف در عضلات و باعث فشار بیشتر به مهره وارد شود، در نتیجه احتمال آرتروز گزدن افزایش می‌یابد. مصرف روزانه ویتامین D باید 400-800 IU در روز باشد. نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است. برخی از مواد غذایی غنی از ویتامین D هستند

• زرده تخم مرغ
• قارچ
• توفو یا پنیر سویا
• آب پرتقال غنی شده
• جو دوسر
• غلات غنی شده
• شیر سویا

منیزیم

منیزیم در سلامت اسکلت بدن مهم است. مواد غذایی غنی از منیزیم :

رژیم ضد التهاب

رژیم ضد التهاب، به مبارزه با التهاب ناشی از آرتروز گزدن کمک می‌کند. مواد غذایی غنی از خواص ضد التهابی عبارتند از:

داروها

چندین دارو ممکن است در طول مرحله اول درمان آرتروز گردن برای رفع درد و التهاب استفاده شود.

• استامینوفن. درد خفیف اغلب با استامینوفن برطرف می‌شود.
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) :داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن که اغلب با استامینوفن تجویز می‌شوند، داروهای خط اول درد گردن محسوب می‌شوند. آنها هر دو درد و تورم را برطرف می‌کنند و بسته به مشکل خاص ممکن است برای چند هفته تجویز شوند. اگر منع مصرف جدی NSAIDs داشته باشید، یا درد شما به خوبی کنترل نشده باشد، انواع دیگر داروهای ضد درد را می‌توان در نظر گرفت.
• شل کننده‌های عضله. در موارد اسپاسم عضلانی دردناک می‌توان از داروهایی مانند سیکلوبنزاپرین یا کاریزوپرولول نیز استفاده کرد.
• تزریقات مبتنی بر استروئید. بسیاری از بیماران تسکین درد کوتاه مدت ناشی از تزریق استروئید را پیدا می‌کنند. انواع مختلفی از این تزریق‌ها به طور معمول انجام می‌شود. متداول ترین روش‌های درد گردن شامل بلاک اپیدورال و تزریق مفصل فاست در ستون فقرات گردنی است.

فیزیوتراپی

درمان فیزیوتراپی یک درمان مهم برای آرتروز گردن است. برای تسکین درد باید با فیزیوتراپیست چطور باید هج کنیم ؟ مشورت کرد. فیزیوتراپی شامل درمان با روش‌های مختلف است. این شامل:

• ماساژ – شامل انواع تکنیک‌ها و با فشار کافی از طریق بافت سطحی برای رسیدن به ساختارهای عمیق انجام می‌شود. این درمان برای افزایش جریان خون، کاهش تورم، کاهش اسپاسم عضلات و بهبود ترمیم طبیعی بافت استفاده می‌شود.
• تحرک – یک روش دستی است که در آن مفاصل و بافت‌های نرم توسط فیزیوتراپیست به آرامی جابجا می‌شوند تا محدوده طبیعی را بازیابی کنند، سطوح مفصل را روان کنند و درد را تسکین دهند.
• درمان دستی یا کایروپراکتیک – این روش برای از بین بردن چسبندگی، رفع انسداد مفصل و بازیابی حرکت کامل بدون درد استفاده می‌شود. در طول این درمان ممکن است صدا مانند گرفتن قولنج ایجاد شود.
• درمان التراسونیک – انتقال امواج صوتی از طریق بافت‌ها باعث تحریک واکنش های شیمیایی بدن و در نتیجه روند بهبودی می‌شود، همانطور که تکان دادن یک لوله آزمایشگاهی در آزمایشگاه سرعت واکنش شیمیایی را افزایش می‌دهد.
• درمان تداخلی – جریان الکتریکی کوچکی را به بافت‌ها وارد می کند و می‌تواند در فرکانس‌های مختلف برای اثرات مختلف درمانی مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال. تسکین درد، تحریک عضله یا عصب، جریان خون را تقویت کرده و التهاب را کاهش می‌دهد.
• طب سوزنی – یک روش شرقی برای وارد کردن سوزن به پوست برای افزایش یا کاهش جریان انرژی برای تسکین درد و بهبود آن است.

تمرینات کششی آرتروز گردن

برای پیشگیری از آرتروز گردن، بیمار مبتلا باید روزانه ورزش‌های گردن انجام دهد. تمرینات گردن عبارتند از:

• ورزش ایزومتریک: کف دست خود را در جلوی سر قرار دهید و سر را روی دست فشار دهید، بدون اینکه گردن را حرکت دهید. این حرکت را برای 5 ثانیه نگه دارید و سپس رها کنید. این ورش را 10 بار تکرار کنید. همان کار را با نگه داشتن دست در پشت سر تکرار کنید. پس از این دست‌ها را در سمت راست گردن و سپس در سمت چپ گردن نگه دارید.
• پایین آوردن چانه؛ سرو گردن خود را به پایین بیاورید تا گوش‌ها با شانه‌ها همسو باشد. در پشت عضلات گردن احساس کشش می‌کنید. این موقعیت را برای 5 ثانیه نگه دارید و 10 بار تکرار کنید.
• کشش قفسه سینه ؛ هر دو دست خود را در کناره‌های در نگه دارید و بدن را کمی به جلو حرکت دهید تا کشش را احساس کنید. دست‌ها باید در زاویه 90 درجه باشند. آن را به مدت 10 ثانیه نگه دارید. 5-6 بار تکرار کنید.
• حرکت کششی گردن: گردن را در سمت راست خم کنید. دست راست خود را روی سر نگه دارید و سعی کنید گردن را بیشتر خم کنید تا احساس کشیدگی در سمت چپ را داشته باشید. صندلی را با دست چپ بگیرید. این کار را در سمت دیگر تکرار کنید. کشش را به مدت 10-15 ثانیه حفظ کنید. 5-6 بار تکرار کنید.
• بالا آوردن شانه: شانه را به سمت بالا بالا ببرید. آن را برای 5 ثانیه نگه دارید و 10 بار تکرار کنید.
• عقب دادن شانه: سعی کنید شانه‌ها را به عقب برسانید. آن را برای 5 ثانیه نگه دارید و 10 بار تکرار کنید.

درمان جراحی

همیشه جراحی گزینه‌ی مناسبی برای افرادی که آرتروز گردن و گردن درد دارند مناسب نیست. جراحی مخصوص بیمارانی است که فقط درد شدیدی دارند و درد آن‌ها با درمان‌های دیگر تسکین نیافته است. روش‌های مختلفی برای جراحی آرتروز گردن وجود دارد. باید با جراح ستون فقرات مشورت کرد. برخی از روش‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

کمک به هچ جوجه و شکستن تخم

کمک به خروج جوجه از تخم در زمان هچ

رویه جوجه کشی از تخم های نطفه دار به طریق مصنوعی و با استفاده از دستگاه جوجه کشی بسیار حساس میباشد. در حین جوجه کشی از پرنده های مختلف ممکن است شرایط مختلفی برای تخم ها و جوجه ها پیش آید و باعث تلف شدن آنها شود. یکی از این موارد که در زمان هچ جوجه ها بیشتر اتفاق می افتد، عدم خروج به موقع جوجه ها از تخم میباشد.

مطالب بیشتر .

به طور کلی حداقل 2 درصد از جوجه ها در زمان هچ قادر به خروج از تخم نیستند. در این شرایط با وجود اینکه جوجه به تخم نوک زده و آن را شکافته است اما به دلایل مختلف قادر به خروج از آن نیست.

در این نوشته ابتدا به بررسی عواملی پرداخته ایم که مانع هچ کامل جوجه ها میشوند، سپس در خصوص کمک نمودن به هچ جوجه ها، راهکارها و نکات ضروری را شرح داده ایم. پیشنهاد میشود برای دست یابی به راندمان های بالا با دستگاه جوجه کشی خواندن این مقاله را از دست ندهید.

دلایل خارج نشدن جوجه ها در زمان هچ

در جوجه کشی از پرنده های مختلف، در زمان هچر (3 الی 5 روز پایانی) جوجه ها شروع به نوک زدن و خارج شدن از تخم می نمایند. اما در برخی موارد جوجه داخل تخم موفق نمی شود تخم را بشکند و از آن خارج شود. فاکتورهای مختلفی می تواند منجر به چنین مشکلاتی در جوجه کشی شود. از مهمترین عواملی که در زمان هچ باعث مرگ جوجه ها میشود می توان به موارد زیر اشاره نمود:

کهنه بودن تخم نطفه دار:

از تخم های نطفه دار می بایست به موقع جوجه کشی شود. هر چقدر که تخم های نطفه دار مدت زمان بیشتری نگه داری و انبار شوند، از قدرت نطفه درون تخم کاسته میشود. تخم های نطفه دار حداقل 24 الی 48 ساعت بعد از تخم گذاری پرنده ماده برای جوجه کشی قابل استفاده می باشند.

همچنین حداکثر مدت زمان نگه داری تخم های نطفه دار برای جوجه کشی 10 روز میباشد. بعد از گذشت یک هفته، تخم های نطفه دار به تدریج ضعیف شده که شدت این آسیب پس از گذشت دو هفته به اوج خود می رسد و دیگر آن تخم به جوجه تبدیل نمیشود. به هنگام جوجه کشی از تخم های نطفه دار کهنه، جوجه تا مرحله هچ نیز رشد می کند.

در زمان هچ جوجه ها به انرژی بیشتری نیاز دارند تا بتوانند از تخم خارج شوند. اما متأسفانه جوجه های حاصل از تخم های نطفه دار کهنه بسیار ضعیف بوده و توان و انرژی لازم برای شکستن تخم را ندارد و در داخل تخم خفه میشوند. هر چند برخی از آنها حتی به مرحله هچ هم نمی رسند و به صورت ناقص درون تخم رشد نموده و سپس تلف میشوند.

ضعیف بودن تخم نطفه دار

همان طور که ذکر شد در زمان هچ جوجه ها انرژی بیشتری صرف شکستن و خروج از تخم می نمایند. حال اگر نطفه درون تخم ضعیف باشد، جوجه حاصل از آن نیز ضعیف خواهد بود. ضعیف بودن تخم نطفه دار بیشتر به کیفیت خوراک و تعداد خروس های موجود در گله و یا ضدعفونی نبودن تخم ها و دستگاه جوجه کشی بستگی دارد. هر چقدر تغذیه مرغ ها و خروس ها بهتر باشد، قدرت باروری و نرخ نطفه دار بودن تخم ها نیز افزایش می یابد. برای تغذیه بهتر است که از همان ابتدا به غذای جوجه یک روزه و مرغ های بالغ توجه زیادی شود.

مطالب بیشتر .

ضریب نر به ماده

در پرنده های سنگین وزن همچون غاز، اردک، بوقلمون و … معمولا درصد تخم های نطفه دار پایین تر از مرغ ها است. زیرا پرنده های سنگین وزن در برخی موارد نمی توانند به خوبی جفت گیری کنند. علاوه بر این در گله های پرورشی باید ضریب نر به ماده کاملا رعایت شود. بدین معنی که باید به تعداد کافی پرنده نر در بین گله وجود داشته باشد. اگر تعداد نر در بین گله کم باشد تمام پرنده های ماده موفق به جفت گیری نخواهند بود. همچنین کم بودن تعداد نر در بین گله های پرورشی باعث ضعف پرنده نر و کاهش کیفیت تخم های نطفه دار میگردد.

اگر تعداد نرها در بین ماده ها زیاد باشد، بین نرها نزاع و درگیری رخ میدهد. در پرورش مرغ محلی معمولا به ازای هر 8 الی 10 مرغ، یک خروس در بین گله رها میکنند. البته برخی پرورش دهندگان ضریب یک به سه و یا حداکثر یک به پنج (نسبت نر به ماده) را پیشنهاد میکنند. دقت داشته باشید که ضریب نر به ماده برای تمامی پرنده ها یکسان نیست.

بیماری های عفونی در پرنده تخم گذار

بیماری های عفونی همچون عفونت روده و سایر بیماری ها که اندام های تولید مثل پرنده ها را تحت تأثیر قرار می دهد بر کیفیت تخم نطفه دار نیز تأثیر گذار میباشد. اگر پرنده تخم گذار دچار عفونت روده ای باشد، تخم نطفه دار حاصل از آن ضعیف و کم کیفیت خواهد بود. جوجه های حاصل از این تخم یا در نیمه راه تلف میشوند و یا در زمان هچ قادر به شکستن تخم و خارج شدن از آن نیستند. برای آشنایی با علائم و عوارض بیماری های مرغ مقاله بیماری های رایج در طیور را مطالعه کنید.

موقعیت نادرست

درست قبل از هچ، سر جوجه باید زیر بال راستش باشد چرا که در این موقعیت جوجه می تواند کیسه هوایی را سوراخ کند. جوجه ای که سرش زیر بال چپ یا بین پاهایش باشد، نمی تواند سرش را بچرخاند و از پوسته تخم خارج شود. مهمترین عواملی که باعث میشوند جوجه در داخل تخم در موقعیت نامناسبی قرار گیرد شامل: رطوبت بالا، کج بودن تخم در حالت عمودی، چرخش نامنظم و یا چرخش در زمان هچر می باشد.

موقعیت کیسه هوایی درون تخم

وقتی کیسه هوا در انتهای قسمت پهن تخم در موقعیت ضعیفی قرار گرفته باشد، جوجه فضای کافی برای چرخاندن سر خود و سوراخ نمودن تخم را ندارد. قرار گرفتن کیسه هوا در موعیت نامناسب و یا آسیب دیدن آن در اثر چرخش نادرست و یا چیدن تخم در حالت اشتباه می باشد. اگر شانه جوجه کشی دستگاه از نوع سنتی است قسمت نوک تیز تخم نباید رو به بالا باشد.

رطوبت کم

در مقاطع پایانی جوجه کشی و در دوران هچر معمولا میزان رطوبت نسبت به ایام ستر 10 درصد افزایش پیدا میکند. افزایش بیش از حد رطوبت باعث خفگی جوجه ها در این زمان میشود. حال اگر میزان رطوبت پایین باشد، غشاء داخلی پوسته تخم خشک شده و جوجه به آن می چسبد. در نتیجه جوجه نمی تواند آزادانه در داخل تخم حرکت کند و از شکستن تخم عاجز می ماند.

مشکلات ژنتیکی

در برخی موارد ممکن است میزان دما، رطوبت، عمل چرخش و اکسیژن رسانی در طول جوجه کشی به درستی کنترل شوند و تخم نطفه دار نیز کیفیت مطلوب را داشته باشد ولی باز هم جوجه در زمان هچ توان خروج از تخم را نداشته باشد. در این مواقع احتمال دارد که جوجه دچار ناهنجاری های مشکلات فیزیکی شده باشد.

مطالب بیشتر .

ناهنجاری های ژنتیکی در نسل های مختلف می تواند به جوجه ها منتقل شوند. از این نوع ناهنجاری ها می توان به کج بودن پاها، گردن، چسپبندگی نوک و … اشاره کرد. در این صورت جوجه شرایط مناسب برای خروج از تخم را نخواهد داشت و احتمال خفگی آن بسیار بالا خواهد بود. هر چند اگر جوجه در این حالت از تخم خارج شود، ناهنجاری های ژنتیکی با رشد جوجه تشدید گرفته و مشکلات فراوانی ایجاد میکند.

ضخیم بودن بیش از حد پوسته تخم

برای تشکیل پوسته تخم در اندام تخم گذاری مرغ و یا هر پرنده ماده، نیاز به کلسیم میباشد. کمبود کلسیم باعث تولید تخم هایی با پوسته نازک و بسیار شکننده خواهد شد. همچنین دریافت بیش از حد کلسیم نیز منجر به ضخیم شدن و سفت شدن بیش از حد پوسته تخم میگردد. اگر در جوجه کشی پوسته تخم بیش از حد سفت و ضخیم باشد، جوجه توان شکستن تخم را نخواهد داشت.

باز نمودن درب دستگاه در زمان هچ جوجه ها

برخی از پرورش دهندگان از روی کنجکاوی در زمان هچ درب دستگاه جوجه کشی را باز می کنند. لازم به ذکر است که دوره هچر در جوجه کشی حساسیت بسیار بیشتری نسبت به زمان ستر دارد. باز نمودن درب دستگاه در این دوران باعث به هم خوردن تنظیمات دما و رطوبت دستگاه میشود. همچنین در اثر باز شدن درب دستگاه، سطح تخم ها آهکی و سفت و خشک میشود.

بنابراین در ایام هچر درب دستگاه نباید باز شود. ممکن است برای خارج نمودن جوجه ها متولد شده اقدام به انجام این کار شود. ولی در نظر داشته باشید که حداقل تا 24 ساعت نباید جوجه متولد شده از داخل دستگاه خارج شود.

چه زمان باید به خروج جوجه از تخم کمک نمود؟

اگر تحت هر شرایطی جوجه ها تخم را نوک زده باشند ولی قادر به شکستن آن نیستند می توان به خروج جوجه از تخم کمک نمود. البته برای اقدام به این عمل حداقل 20 ساعت باید از زمان نوک زنی تخم گذشته باشد. بعد از این زمان می توان به نرمی پوسته تخم اطراف کیسه هوایی را برداشت. اگر در حین انجام این کار خون مشاهده نمودید کمی صبر کنید. کیسه هوایی اطراف جوجه باید کاملا خشک شده باشد و رگ های آن بسته شده باشند. در غیر اینصورت جداکردن جوجه از این پوسته باعث زخمی شدن و خون ریزی خواهد شد.

شاید نیاز باشد تا کمی رطوبت پوسته تخم را افزایش دهید. دقت نمایید که در اثر انجام این کار جوجه داخل تخم خفه نشود. در زمان برداشتن پوسته تخم، به هیچ عنوان عجله نکنید. پوسته باید به آرامی و با صبر و حوصله جدا شود. در ضمن هرجا لازم است و یا رگ خونی بسته نشده مشاهده نمودید، باید صبر کنید.

بیشتر پرورش دهندگان برای اطمینان از شرایط بهینه و مطلوب در داخل دستگاه جوجه کشی، تمام سعی و تلاش خود را می کنند و سپس اجازه می دهند جوجه ها خود به خود از تخم خارج شوند. در اصل اگر جوجه به اندازه کافی قوی باشد، به خودی خود از تخم خارج خواهد شد و به خوبی رشد می کند. اما جوجه های ضعیف حتی پس از تولد نیز با مشکلات زیادی مواجه میشوند.

غذا خوردن بعد از کامپوزیت دندان چگونه است؟ - کلینیک دندانپزشکی دکتر شهاب محمدی

کامپوزیت های دندان در واقع رزین هایی هستند که روی سطح دندان ها را می پوشانند و شکل، رنگ یا ظاهر دندان ها را تغییر می دهند. کامپوزیت ونیر ها کاملاً طرح لبخند شما را اصلاح کرده و در صورتی که از آنها مانند دندان های طبیعی خود مراقبت کنید؛ چندین سال بدون هیچ گونه آسیبی روی دندانهای شما باقی می مانند. در کامپوزیت ونیر ها که به آن ها ونیرهای مستقیم نیز گفته می شود؛ از مواد رزین برای پوشش دادن لایه سفید دندان استفاده می شود. کامپوزیت دندان تنها در یک جلسه درمانی برای اصلاح طرح لبخند به کار می رود و جایگزین ارزانتر و سریع تری برای ونیر لمینت می باشد.

کامپوزیت دندان باید توسط دندانپزشک زیبایی روی دندانهای هر شخص شکل داده شود به همین علت مهارت دندانپزشک در فرم دهی کامپوزیت ها اهمیت بسیار زیادی دارد. کامپوزیت دندان ظاهری کاملاً طبیعی دارد و در صورتی که توسط پزشک با تجربه روی دندان ها نصب شود؛ خود بیمار و از آنها مراقبت کند تا چند سال بدون هیچ مشکلی روی دندان باقی می ماند.

یکی از مراقبت های موثر روی افزایش طول عمر کامپوزیت ها، نحوه غذا خوردن بعد از کامپوزیت دندان است. معمولاً دندانپزشک بعد از اتمام جلسه نصب کامپوزیت های دندانی به بیماران توضیح می دهد که غذا خوردن بعد از کامپوزیت دندان چگونه است. زمانی که کامپوزیت ها روی دندانهای شما نصب می شوند بافت دهان، لثه و زبان هنوز به آنها عادت نکرده است و ممکن است مدت زمانی طول بکشد تا به آن عادت کنید. همچنین در صورتی که از بی حسی موضعی استفاده کرده باشید نمی توانید به طور کامل روی خوردن و جویدن خود کنترل داشته باشید؛ بنابراین بهتر توصیه های زیر را را رعایت کنید:

• در صورتی که دندان های شما کمی حساس شده اند بهتر است تا چند روز بعد از کامپوزیت دندان از خوردن غذاها و نوشیدنی های بسیار داغ و بسیار سرد خودداری کنید.

• تا زمانی که بی حسی لثه های شما به طور کامل از بین نرفته از جویدن و وارد آوردن فشار به کامپوزیت ها پرهیز کنید.

• بعد از خوردن هر وعده غذایی دندان های خود را تمیز کنید. قرقره کردن آب نمک و مسواک زدن بعد از هر وعده غذایی تاثیر قابل توجهی در افزایش طول عمر با کامپوزیت ها دارد.

• چند روز بعد از کامپوزیت دندان بهتر است غذاهای نرم بجوید و مواد غذایی و نوشیدنی های رنگی را از رژیم غذایی خود حذف کنید.

یکی از مهمترین نکاتی که به منظور افزایش طول عمر آنها باید رعایت کنید؛ غذا خوردن بعد از کامپوزیت دندان است. اگر دندان های شما پوسیدگی های زیادی داشته یا شکسته و لب پر شده است؛ احتمالا مهمترین دلیل آن عادات غذایی نامناسب شما بوده است. بنابراین بعد از نصب ونیر کامپوزیت باید عادات غذایی خود را تغییر دهید.

تغییر عادات غذایی به معنای محدود کردن خوراکی ها و نوشیدنی ها بعد از کامپوزیت دندان نیست. پس احتمالاً این سوال برای شما پیش می آید غذا خوردن بعد از کامپوزیت دندان چگونه است؟ اگر می خواهید از ونیر های کامپوزیت خود مراقبت کنید و لبخند خود را همچنان زیبا و جذاب نگه دارید باید چند نکته را در خصوص رژیم غذایی خود را رعایت کنید:

1. از مصرف غذاهای زیر خودداری کنید

اگر به تازگی کامپوزیت دندان نصب کرده‌اید بهتر است از مصرف تعداد محدودی از خوراکی ها و نوشیدنی ها خودداری کنید:

نوشیدنی های تیره رنگ مانند کافئین، چای و شراب قرمز می‌تواند موجب زرد شدن کامپوزیت ها شود. بنابراین بهتر است بعد از کامپوزیت دندان مصرف این گونه نوشیدنی ها را محدود کنید. اگر چای یا قهوه نوشیدید؛ بهتر است بلافاصله با آب، دهان خود را بشویید و مسواک بزنید تا اثر این نوشیدنی ها از روی دندانهای شما پاک شود.

مصرف الکل بیش از حد، باندینگ بین کامپوزیت و مینای دندان را ضعیف کرده و موجب میشود کامپوزیت ها زودتر از حد معمول از روی دندانها بیفتند. بنابراین بهتر است از مصرف نوشیدنی ها یا دهانشویه های حاوی الکل خودداری کنید. می توانید از محلول آب نمک و یا چطور باید هج کنیم ؟ هیدروژن پراکسید به عنوان دهان شویه استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که کامپوزیت ونیر به اندازه دندان های طبیعی شما مستحکم نیست بنابراین باید دو برابر دندانهای طبیعی خود در مصرف غذاهای سفت با آنها احتیاط کنید. بهتر است از گاز زدن غذاهایی مانند ته دیگ یا گوشت سرخ شده همراه با استخوان با دندانهای جلویی خود که کامپوزیت شده اند؛ خودداری کنید. می توانید از دندان های آسیا برای جویدن غذا های سفت کمک بگیرید تا از ونیر های کامپوزیت خود مراقبت کنید.

2. از کامپوزیت دندان به عنوان ابزار استفاده نکنید

همانطور که اشاره کردیم مواد کامپوزیت ممکن است در اثر وارد آمدن فشار زیاد از دندان شما جدا شوند و یا ترک بردارند. در صورتی که با دندان های پیشین خود که ونیر کامپوزیت روی آنها قرار دارد؛ یخ بجوید یا سرمداد یا خودکار یا ناخن های خود را گاز بگیرید یا سعی کنید با آنها آبنبات بجوید؛ احتمال شکستن یا لب پر شدن کامپوزیت های دندان وجود دارد. بهتر است هرگز از کامپوزیت ونیر به عنوان ابزار برای باز کردن درهای بطری یا پاره کردن پلاستیک ها استفاده نکنید.

آیا بلافاصله بعد از کامپوزیت دندان می توانم غذا بخورم؟

با توجه به اینکه بعد از کامپوزیت دندان دوره نقاهتی وجود ندارد می توانید بلافاصله بعد از جلسه درمانی غذاها و نوشیدنی های مناسب را مصرف کنید. خوردن و گاز زدن غذا ها بلافاصله بعد از کامپوزیت دندان مانعی ندارد اما وارد آوردن فشار زیاد مستقیماً روی ونیر های کامپوزیت با مصرف مواد غذایی بسیار سفت می تواند به آنها آسیب وارد کند. در صورتی که پزشک از محلول بی حس کننده برای شما استفاده کرده، بهتر است تا ۲۴ ساعت از جویدن با کامپوزیت ونیر خود پرهیز کنید. چون طی این مدت میزان فشاری که به کامپوزیت ها وارد می شود را احساس نخواهید کرد. البته می توانید از دندان های آسیا برای خوردن غذا ها کمک بگیرید و بعد از رفع بی حسی می توانید خوردن غذاهای جامد را آغاز کنید.

کشیدن سیگار، مصرف بیش از حد چای، قهوه و شراب قرمز و نوشیدنی‌ها و غذاهای رنگی دیگر می‌تواند ونیرهای کامپوزیت شما را زرد کند. بنابراین بهتر است به مدت ۴۸ ساعت بعد از جلسه درمانی از خوردن و نوشیدن این مواد غذایی خودداری کنید.

آیا گاز زدن مواد غذایی به کامپوزیت ها آسیب وارد می کند؟

بعد از کامپوزیت دندان باید از گاز زدن غذاهای سفت که به باندینگ بین کامپوزیت و مینای دندان آسیب وارد میکند؛ خودداری کنید. به ندرت مشاهده شده است که وارد آمدن فشار طبیعی برای گاز زدن مواد غذایی متداول به کامپوزیت های دندان آسیب وارد کند. فقط در چطور باید هج کنیم ؟ صورتی که فشار بیش از حد روی کامپوزیت ها وارد کنید؛ احتمال از بین رفتن پیوند بین آنها و دندان طبیعی وجود دارد. مهمترین نکته‌ای که باید به آن توجه کنید؛ عدم جویدن و گاز زدن مواد غذایی بسیار سفت و عدم استفاده از کامپوزیت ها به عنوان ابزار است. گاز زدن موادی مانند آبنبات و تافی سرمداد، یخ، ناخن و از این قبیل موارد می‌تواند موجب شکستن، لب پر شدن یا افتادن کامپوزیت ونیر شود.

آیا می توانم از ونیر های کامپوزیت مانند دندانهای طبیعی برای خوردن و گاز زدن غذاها استفاده کنم؟

به خاطر داشته باشید که استحکام و قدرت دندانهای طبیعی بسیار بیشتر از ونیر های کامپوزیت است. بنابراین احتمال آسیب دیدن کامپوزیت ونیر ها در اثر خوردن یا گاز زدن غذاهای نامناسب بسیار بیشتر است. مواد کامپوزیت برای ترمیم کردن ظاهر دندان های شما راه حل فوق العاده ای هستند با این وجود محدودیت هایی نیز به منظور مراقبت از آنها وجود دارد. خوردن و گاز زدن غذاهای نرم و معمولی مثل همبرگر هیچ مشکلی برای کامپوزیت ها ایجاد نمی کند اما در صورتیکه بخواهید از آن ها برای گاز زدن غذا های بسیار سفت مانند استیک های سرخ شده یا بیسکویت ها استفاده کنید؛ احتمال آسیب دیدن آنها افزایش می یابد.

اتفاقی که معمولاً برای کامپوزیت ها بعد از وارد آمدن فشار زیاد می افتد؛ ترک خوردن و لب پر شدن است. معمولاً بخش عمده‌ای از کامپوزیت روی دندانهای شما باقی می ماند و تا چند هفته می توانید به همان شکل از آن ها استفاده کنید. مگر اینکه مجددا با خوردن غذاهای سفت پیوند بین کامپوزیت و دندان از بین برود و از روی دندانهای شما بیفتند.

خوردن چه غذاهایی بعد از کامپوزیت دندان مجاز است؟

شما می توانید تمام خوراکی ها و نوشیدنی های مورد علاقه خود را با ونیر های کامپوزیت بخورید. تا زمانی که نسبت به مصرف مواد غذایی احتیاط های لازم را در نظر بگیرید و بهداشت دهان و دندان خود را نیز رعایت نمایید؛ آسیبی به کامپوزیت های شما وارد نخواهد شد.

آیا مصرف نوشیدنی های خیلی داغ به کامپوزیت ونیر آسیب میرساند؟

مصرف نوشیدنی های خیلی داغ به ونیرهای کامپوزیت آسیبی نمی رساند. اما اگر پزشک از تزریق بی حسی برای شما استفاده کرده، در صورتی که پیش از رفع بی حسی، نوشیدنی های خیلی داغ مصرف کنید ممکن است به علت احساس نکردن داغی آن، لثه های شما بسوزد. بنابراین بهتر است از مصرف نوشیدنی های خیلی داغ تا زمانی که بی حسی دهان به طور کامل از بین نرفته خودداری کنید.

خوردن چه مواد غذایی می‌تواند به کامپوزیت دندان آسیب برساند؟

به طور کلی شما می‌توانید با کامپوزیت ونیر های خود هر نوع غذایی را که دوست دارید بخورید اما توصیه می شود که برخی از غذاها با دندان های آسیا که کامپوزیت ندارند جویده شوند تا طول عمر آنها افزایش پیدا کند در چند روز اول بعد از کامپوزیت دندان بهتر است مواد غذایی زیر را از رژیم غذایی خود حذف کنید:

• تمام مواد غذایی و نوشیدنی که می‌تواند رنگ کامپوزیت های شما را زرد کند مانند سس کچاپ، مرباها، فلفل قرمز، زردچوبه، چای قهوه و شکلات

بعد از نصب کامپوزیت دندان باید غذا های خاصی مصرف کنم؟

نحوه غذا خوردن با کامپوزیت دندان در افزایش طول عمر آنها موثر است. هرچقدر در خوردن غذاهای سفت و حاوی رنگ های زرد و قرمز و مصنوعی احتیاط کنید؛ کامپوزیت شما دیرتر آسیب میبیند و نیاز به ترمیم یا تعویض پیدا می کند. برخی از غذاهایی که می توانید بدون نگرانی از آسیب دیدن کامپوزیت دندان آنها را مصرف کنید؛ عبارتند از:

آیا کامپوزیت ونیر ها در اثر غذا خوردن زرد می شوند؟

همانطور که پیش از این اشاره شد؛ کامپوزیت‌های دندان نسبت به ونیر های لمینیت، بیشتر مستعد زرد شدن هستند. بنابراین اگر می‌خواهید لبخند زیبا و جذاب خود را برای مدتی طولانی حفظ کنید بهتر است از خوردن مواد غذایی مانند نوشیدنی های رنگی و حاوی الکل، سیگار کشیدن و جویدن تنباکو خودداری کنید.

اگر نمی توانید این خوراکی ها و نوشیدنی ها را از وعده غذایی خود حذف کنید بهتر است بعد از هر بار مصرف آنها دهان خود را با آب نمک بشویید و بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی رعایت نمایید. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بعد از هر وعده غذایی و غرغره آب نمک بعد از نوشیدنی های رنگی می ‌تواند در حفظ و نگهداری کامپوزیت دندان موثر باشد. هر چقدر مواد رنگی و غذاها بیشتر در تماس با کامپوزیت دندان شما قرار داشته باشند و روی آنها باقی بمانند؛ احتمال زرد شدن سریع تر آنها بیشتر است.

قرص داکسی سایکلین، داکسی سیکلین

کاربرد، مقدار و روش مصرف، عوارض جانبی و شرایط نگهداری داکسی سایکلین (Doxycycline)

داروی داکسی سایکلین

نام تجاری قرص داکسی سایکلین

کاربرد قرص داکسی سایکلین

اشکال دارویی داکسی سایکلین

قرص، کپسول، آمپول، سوسپانسیون خوراکی

اطلاعات دارویی قرص داکسی سایکلین

قرص داکسی سایکلین نوعی آنتی‌بیوتیک از دسته «تتراسایکلین‌ها» است که با جلوگیری از ساختن پروتئین باکتریایی، رشد این پروتئین را متوقف کرده و عفونت موجود در بدن را درمان می‌کند.قرص داکسی سایکلین برای درمان بسیاری از عفونت‌های باکتریایی اعم از آکنه، عفونت‌های مجاری ادراری، عفونت‌های روده، عفونت‌های چشم، سوزاک، کلامیدیا، پریودنتیت و … استفاده می‌شود. قرص داکسی سایکلین همچنین برای درمان لکه، برآمدگی‌های ناشی از صدمه و سایر موارد نیز کاربرد دارد.
برخی از انواع قرص داکسی سایکلین، برای درمان مالاریا، سیاه زخم و یا درمان عفونت‌هایی که توسط کنه‌ها، شپش‌ها و کرم‌های ریز معروف به میت ایجاد شده، استفاده می‌گردد. قرص داکسی سایکلین کاربرد ضدباکتریایی دارد بنابراین نمی‌توان از آن برای درمان بیماری‌های ویروسی همچون آنفولانزا و سرماخوردگی استفاده کرد چرا که اثری در درمان چنین بیماری‌هایی ندارد.

از قرص داکسی سایکلین می‌توان در درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها و عوارض استفاده کرد. که می‌توان براساس دسته‌بندی زیر معرفی کرد:

پذیرش ۲۴، این امکان را از طریق سایت و اپلیکیشن خود، برای شما فراهم کرده است تا به صورت ۲۴ ساعته سؤالات خود را به صورت متنی و تلفنی از پزشکان آنلاین عفونی در مورد این دارو پرسیده و اطلاعات لازم را کسب نمایید.

عکس کپسول داکسی سایکلین

مقدار و روش مصرف قرص داکسی سایکلین

• قبل از شروع درمان با قرص داکسی سایکلین، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به قرص داکسی سایکلین به دست آورده و از عوارض کپسول داکسی سایکلین مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف قرص داکسی سایکلین با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
• دوز و مقدار قرص داکسی سایکلین، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ قرص داکسی سایکلین را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید.
• اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع مصرف بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. هیچ‌گاه مقدار قرص داکسی سایکلین را دو برابر نکنید.
• قرص داکسی سایکلین را می‌توان با شکم خالی (یک ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از غذا) یا با غذا مصرف کرد.
• کپسول خوراکی را به صورت کامل همراه یک لیوان پر از آب ببلعید و از باز کردن یا جویدن آن خودداری کنید.
• حتماً تا یک الی دو ساعت پس از مصرف قرص داکسی سایکلین از دراز کشیدن و خم شدن و هر حرکتی که موجب برگشت قرص داکسی سایکلین از معده به سمت دهان می‌گردد، خودداری نمایید.
• در صورتی که قرص حل شدنی داکسی سایکلین (Vibramycin-D) برای شما تجویز گردد، لازم است آن را در یک لیوان آب جهت مصرف حل نمایید. چنانچه این شکل قرص داکسی سایکلین برای زخم دهانی شما تجویز شده است، باید به صورت دهانشویه به مدت ۲ الی ۳ دقیقه آن را در دهان بچرخانید و سپس از دهان خارج کنید.
• اگر نوع سوسپانسیون آن را مصرف می‌کنید، شیشه داکسی سایکلین را پیش از مصرف به خوبی تکان دهید. از پیمانه مدرج داخل جعبه داکسی سایکلین برای اندازه‌گیری مقدار داکسی سایکلین استفاده کنید.
• قرص داکسی سایکلین باید سروقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. چنانچه پیش از اتمام قرص داکسی سایکلین ، مصرف آن را قطع کنید علائمتان ممکن است عود کند.
• دورۀ درمان با قرص داکسی سایکلین باتوجه به علت تجویز و شدت عفونت می‌تواند از یک تا چند ماه متغیر باشد. لذا مصرف اقرص داکسی سایکلین را تا زمانی که پزشک صلاح می‌داند، ادامه دهید.

موارد منع مصرف قرص داکسی سایکلین

• به تاریخ انقضای قرص داکسی سایکلین یا کپسول داکسی سایکلین توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
• هرگز قرص داکسی سایکلین را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
• اگر شما به هر آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین حساسیت دارید نباید قرص داکسی سایکلین را مصرف نمایید.
• قرص داکسی سایکلین می‌تواند به جنین آسیب برساند در نتیجه خانمهای باردار باید از مصرف آن خودداری کنند.
• مصرف قرص داکسی سایکلین در دوران شیردهی نیز توصیه نمی‌شود.
• کودکان زیر ۸ سال نباید از قرص داکسی سایکلین استفاده کنند.
• قرص داکسی سایکلین در کودکان با سن کمتر از ۱۲ سال و ابتلای بیمار به لوپوس ارتیماتوز نباید مصرف شود.

موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف قرص داکسی سایکلین

برخی از داروها در بعضی شرایط تجویز نمی‌شود و برخی دیگر در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف قرص داکسی سایکلین، اگر بیماری خاصی داشته یا از داروهای دیگری استفاده می‌کنید پزشکتان را مطلع کنید. در مورد قرص داکسی سایکلین حتماً پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد: