انواع بیمه عمر؛ راهنمای کامل مزایا و پوشش‌های بیمه زندگی(مرداد 1401)
انتخاب یک راه درآمد یا تضمین آینده، همیشه یکی از گزینه‌های افراد به خصوص سرپرستان خانواده است. با انتخاب انواع بیمه عمر میتوان علاوه بر سرمایه‌گذاری برای روز‌های آینده، از پوشش‌های بیمه‌ای نیز استفاده کرد. با توجه به انواع بیمه عمر، بهتر است قبل از تهیه این بیمه از مزیت‌ها و پوشش‌های آن مطلع باشید. اینکه هر یک از انواع بیمه عمر چه شرایطی دارند و برای چه افرادی مناسب هستند، در ادامه توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.
بیمه عمر چیست؟
بیمه عمر با نام‌های گوناگونی مانند: بیمه زندگی، بیمه سرمایه گذاری و بیمه فوت شناخته میشود که در کل معنای یکسانی دارند. در حقیقت اصل و اساس این بیمه‌نامه حمایت بیمه شده در طول قرارداد و حمایت از بازمندگان در صورت فوت بیمه شده است.
راهنمای کامل و جامع بیمه عمر را در این جا بخوانید.
بیمه عمر انواع گوناگونی دارد که در تضمین آرامش آینده طراحی و ارائه شده است. انواع بیمه عمر به شرح زیر است:
- بیمه عمر و سرمایه گذاری
- بیمه عمر زمانی
- تمام عمر
- بیمه عمر مانده بدهکار انفرادی
- بیمه تامین آتیه زنان خانه دار
- عمر و بازنشستگی
- بیمه عمر و تامین آتیه فرزندان
بیمه زندگی: نام دیگر بیمه عمر
آسایش در زندگی برای همه ما اهمیت زیادی دارد. تا زمانی هم که اتفاقی نیفتاد، ارزش آن را نخواهیم دانست. جلوی اتفاق و حوادث را که نمی‌توان گرفت؛ اما میتوان با راهکارهایی، خطر ریسک آنها را کاهش داد و یکی از آن موارد بیمه زندگی است. در حالت کلی بیمه را روشی برای مدیریت و کاهش ریسک مینامند. حالا بعضی موارد مانند بیمه زندگی، انواع اصلی سرمایه گذاری علاوه برکاهش ریسک، روش سرمایه گذاری هم به حساب میآید. بیمه زندگی، نام دیگر بیمه عمر، یکی از محصولات بیمه‌ای است که بیمه‌گزار با پرداخت ماهیانه یا سالیانه مبلغی،سرمایه گذاری کرده تا بتواند بعد از مدت مشخصی مانند 30 سال، اصل حق بیمه پرداختی به همراه سود آن را دریافت کند.
نکته اصلی اینجاست بیمه زندگی هزینه نیست؛ بلکه بهترین روش برای سرمایه گذاری به حساب میآید. شما میتوانید با پرداخت مبلغی که خودتان میزان ماهیانه آن را تعیین میکنید، بعد از چند سال (بهتر است که حداقل 5 سال پرداخت حق بیمه باشد.)، هم مبلغ پرداختی و هم سود آن را دریافت کنید. حتی برای مواقعی که آسیب انواع اصلی سرمایه گذاری جدی به شما وارد میشود، میتوانید از این بیمه برای جبران و پوشش هزینه استفاده کنید.
شرکتهای عرضه کننده بیمه عمر
بیشتر شرکت‌ها بیمه عمر را عرضه میکنند؛ اما مهم‌ترین شرکت‌هایی که در این زمینه قوی‌تر فعالیت میکنند، شامل موارد زیر هستند:
انواع بیمه عمر
بیمه عمر به انواع زیر تقسیم میشود:
بیمه عمر و سرمایه‌گذاری
بیمه عمر و سرمایه گذاری یکی از محبوت‌ترین انواع بیمه عمر است که در سرتاسر جهان مورد استقبال قرار گرفته است. این بیمه‌نامه مزایایی مانند پوشش‌ها و سرمایه گذاری را برای بیمه‌گزار فراهم میکند.
این بیمه هم برای زمان حیات بیمه شده و هم در زمان فوت بیمه شده پوشش‌های گوناگونی دارد. مهم‌ترین مزیت بیمه عمر و سرمایه گذاری این است که حق بیمه عمر در پایان قرارداد به همراه سود تضمینی پرداخت خواهد شد.
بیمه عمر زمانی
در این نوع از بیمه‌نامه، فرد برای مدت محدودی قرارداد دارد و در بازه زمانی مشخص شده اگر فوت کند، شرکت بیمه، سرمایه فرد فوت شده را به بازماندگان پرداخت میکند. البته در انواع بیمه عمر، بیمه عمر زمانی شرایط خاصی دارد که اگر فرد بیمه شده در پایان قرارداد زنده بماند، شرکت بیمه هیچ مبلغی را به عنوان حق بیمه به او و ذینفعان آن پرداخت نخواهد کرد.
حق بیمه در این نوع از بیمه عمر بسیار ناچیز است و علت اصلی عدم پرداخت حق بیمه در صورت زنده بودن بیمه شده، همین موضوع است.
بیمه تمام عمر
یکی از تعهدات بیمه تمام عمر این است که اگر بیمه شده فوت کرد، سرمایه شخص بیمه شده را به بازماندگان پرداخت کند.
بیمه تمام عمر در حقیقت هیچ کدام از پوشش‌های بیمه عمر را ندارد. این بیمه فقط شامل پوشش فوت میشود که اگر بیمه شده در انواع اصلی سرمایه گذاری پایان قرارداد زنده باشد، هیچ مبلغی به او پرداخت نخواهد شد.
بیمه عمر مانده بدهکار
در بیمه عمر شرایط افراد در نظر گرفته میشود تا متناسب با آن طرح‌های گوناگون ارائه شود. بیمه عمر مانده بدهکار برای افرادی که از بانک‌ها و موسسات مختلف وام دریافت میکنند، ضروری است. شرایط این بیمه‌نامه به گونه‌ای است که اگر بیمه شده فوت کند و وام یا بدهی داشته باشد، بدهی‌ها را پرداخت میکند.
با انتخاب بیمه عمر، بدهی‌های بیمه‌گزار برای بازماندگان دغدغه نمی‌شود.
بیمه تامین آتیه زنان خانه‌دار
بیمه تامین آتیه زنان خانه‌دار یکی از محبوب‌ترین انواع بیمه است که مورد توجه خانم‌ها است. این بیمه با اضافه کردن یک برنامه سرمایه گذاری به بیمه عمر بلند مدت، طرفداران زیادی را به خود جذب کرده است.
در این طرح افراد با پرداخت حق بیمه علاوه بر سرمایه‌گذاری از پوشش‌های بیمه‌نامه هم بهره‌مند خواهند شد.
بیمه عمر و بازنشستگی
پدر و مادر‌ها همیشه به دنبال این هستند که زندگی بدون دغدغه‌ای را برای خود و فرزندانشان ایجاد کنند. از این رو انواع اصلی سرمایه گذاری به فکر سرمایه گذاری‌های مختلف خواهند بود تا در دوران بازنشستگی بتواند درآمد مطلوبی داشته باشند.
با عقد این قرارداد و پرداخت حق بیمه، مبلغ اندوخته شده به عنوان مستمری پرداخت خواهد شد. این بیمه‌نامه برای کسانی که بازنشستگی و مستمری ندارند، بسیار مفید است. تهیه آن به عنوان یک سرمایه گذاری، لذتِ دوران بازنشستگی را افزایش میدهد.
بیمه عمر و تامین آتیه فرزندان
بیمه عمر و تامین آتیه فرزندان یکی دیگر از انواع بیمه عمر است که والدین برای فرزندانشان تهیه میکنند. این بیمه‌نامه برای فرزندان در سنین پایین و با ماهیت سرمایه گذاری تهیه میشود تا هنگامی که به حمایت مالی نیاز بود بتوانند از آن استفاده کنند. مدت قرارداد بیمه عمر و تامین آتیه فرزندان 30 ساله بوده و در طول تهیه آن، میتوان از پوشش‌های بیمه عمر و سرمایه گذاری استفاده کرد. پیشنهاد می‌کنیم که مقاله بیمه عمر کودک را مطالعه کنید.
پوشش‌های بیمه عمر
در انواع بیمه عمر درباره ویژگی‌های هر بیمه‌نامه اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دادیم. مزیت مشترک برخی از بیمه‌نامه‌ها را میتوان پوشش‌های آن در نظر گرفت. این پوشش‌ها به شرح زیر است:
- پوشش فوت
- پوشش امراض
- ازکارافتادگی
- پوشش هزینه پزشکی
برخی از شرکتهای بیمه‌ای طرح‌های گوناگون دیگری را ارائه میکنند که پوشش‌های تکمیلی محسوب میشوند. شما با پرداخت حق بیمه بیشتر میتوانید از آنها بهره‌مند شوید.
مزیت‌های انواع بیمه عمر
بیمه عمر، انواع گوناگون دارد و یک قرارداد دوطرفه بین بیمه‌گر و بیمه‌گزار است که بند‌های مختلفی دارد. بیمه‌گر با توجه به دریافت حق بیمه از طرف بیمه‌گزار، موظف به ارائه پوشش‌های گوناگون است.
در حقیقت پوشش‌ها و سرمایه گذاری را میتوان جزو اصلی‌ترین مزیت‌های انواع بیمه عمر دانست. مزیت‌های بیمه عمر به شرح زیر است:
- پوشش‌ها
- معاف از مالیات
- مشخص کردن سهم بازماندگان
- نحوه پرداخت بیمه عمر
- منعطف بودن بیمه
- وام بیمه عمر
- فسخ بیمه عمر
البته معایبی هم دارد که در این مقاله میتوانید مطالعه کنید.
پوشش‌ها
پوشش‌های بیمه عمر یکی از ارزنده‌ترین مزیت‌های این بیمه‌نامه بوده و برای بیمه شده بسیار ارزشمند است. نکته بسیار جالب و مهم پوشش‌های انواع بیمه انواع اصلی سرمایه گذاری عمر این است که این پوشش‌ها در سرتاسر جهان قابل قبول بوده و شامل پرداخت غرامت است.
معاف از مالیات
بیمه عمر و سرمایه گذاری برای بازماندگان اندوخته قابل قبولی است که متناسب با درصد و الویت پرداخت میشود. بر اساس ماده 136 قانون مالیات‌های مستقیم، سرمایه بیمه عمر به طور کامل از پرداخت مالیات معاف است.
مشخص کردن سهم بازماندگان
تعیین ذینفعان یکی از قسمت‌های مهم بیمه عمر و سرمایه گذاری است. بیمه‌گزار با توجه به الویت‌های خود، بازماندگان را مشخص میکند. همچنین بیمه‌گذار این اختیار را دارد که در طول قرارداد انواع بیمه عمر، ذینفع‌های بیمه عمر را تغییر دهد یا میزان درصد تعلق گرفته به آنها را جابه جا کند.
پرداخت حق بیمه
با پرداخت حق بیمه، تهیه انواع پوشش‌ها و سرمایه گذاری انجام میشود. بیمه عمر در پرداخت حق بیمه بسیار منعطف بوده و بیمه‌گزار با توجه به شرایط خود می‌تواند به صورت ماهانه، سه ماه، شش ماه و سالانه حق بیمه خود را پرداخت کند.
منعطف بودن انواع بیمه عمر
ممکن است در طول قرارداد بیمه عمر، شرایطی به وجود آید که بیمه‌گزار مجبور به تغییر برخی از موارد باشد. تغییر در حق بیمه، نحوه پرداخت، تعداد اقساط، تعداد پوشش‌ها، تعداد ذینفعان و موارد دیگر را میتوان جزء این شرایط خاص در نظر گرفت.
وام بیمه عمر
سرمایه گذاری که در بیمه عمر ایجاد میشود، به عنوان سرمایه و دارایی بیمه‌گزار تلقی میشود. هر زمان که بیمه‌گزار درخواست دریافت وام داشته باشد، می‌تواند از اندوخته خود وام بدون ضامن دریافت کند. البته دریافت وام بعد از سال دوم قرارداد امکان پذیر است.
فسخ قرارداد انواع بیمه عمر
بیمه‌گزار این اختیار را دارد، هر زمانی که درخواست کند، بیمه‌نامه فسخ شود و ارزش بازخریدی بیمه عمر بر اساس سال قرارداد محاسبه و به او پرداخت شود.
یکی از مواردی که موجب آسودگی خاطر ما میشود، اطمینان از تامین مالی آینده و بازماندگانمان است. اگر با انواع مختلف بیمه عمر که در بالا به آنها و مزیت‌هایشان اشاره کردیم آشنا باشید، ممکن است یکی از این بیمه‌ها را انتخاب کنید. همیشه برای انتخاب آگاهانه نیاز به تحقیق و اطلاعات زیادی دارید. برای همین موضوع میتوانید مقالات مربوط به بیمه عمر را در بیمه دات کام مطالعه کنید تا بتوانید انتخاب بهتری داشته باشید.
- بیمه خودرو
- بیمه آتش سوزی
- بیمه ماشین
- بیمه تکمیلی
زمان مطالعه 6 دقیقه
حسابداری و حسابرسی
نسبتهای مالی مقادیر عددی هستند که با هدف به دست آوردن اطلاعات معنادار از صورت‌های مالی یک شرکت استخراج میشوند. اعداد استخراج شده از صورت‌های مالی شرکت مانند ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان نقدینگی، در مواردی هم چون آنالیزهای مقداری و ارزیابی نقدینگی، رشد، حاشیه سود، سودآوری، نرخ بازگشت، ارزش‌گذاری و غیره استفاده میشوند. یکی از متداول‌ترین راه‌های تحلیل مالی، محاسبه و بررسی نسبت انواع اصلی سرمایه گذاری های مالی است. این نسبت‌ها در چندین گروه تعریف شده‌اند و هر کدام به یکی از جنبه‌های وضعیت مالی شرکت‌ها می‌پردازند. نسبت های مالی به دسته‌بندی‌های اصلی زیر تقسیم‌بندی میشوند:
نسبتهای نقدینگی
نسبتهای اهرمی و پوششی
نسبتهای فعالیت
نسبتهای سودآوری
نسبتهای ارزش بازار
نگاهی به کاربردها و کاربران تحلیل نسبت های مالی
تحلیل نسبت های مالی دو هدف اساسی را دنبال میکند:
پیگیری عملکرد شرکت
تعیین نسبت های مالی در هر دوره و پیگیری تغییر مقادیر آنها در طول دوره، با هدف کشف سرنخ‌هایی است که موجب پیشرفت موسسه میشوند. مثلا افزایش نرخ بدهی نسبت به دارایی می‌تواند نشان دهنده این باشد که شرکت تحت فشار بدهی است و در نهایت آن موسسه را با خطر ورشکستگی مواجه کند.
امکان مقایسه عملکرد شرکت
مقایسه نسبت های مالی با رقبای اصلی به این منظور صورت می‌گیرد که مشخص شود کدام قسمت شرکت عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به میانگین صنعت مربوط به خودش دارد. مقایسه بازده دارایی بین شرکت‌ها به یک تحلیلگر یا سرمایه‌گذار کمک میکند تا تشخیص دهد کدام شرکت‌ها در جهت افزایش سودآوری، استفاده بهینه‌تری از دارایی‌شان داشته‌اند. استفاده کنندگان نسبت های مالی به دو گروه استفاده کنندگان داخلی و خارجی تقسیم میشوند:
استفاده کنندگان خارجی: شامل تحلیلگران مالی، سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی، اعتباردهندگان، رقبا، مقامات مالیاتی، مقامات نظارتی و ناظران صنعت میشوند.
استفاده کنندگان انواع اصلی سرمایه گذاری داخلی: شامل مدیر تیم، کارمندان و مالکان میشوند
منظور از نسبتهای نقدینگی چیست؟
نقدینگی را میتوان این طور تعریف کرد: «میزان توانایی شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه‌مدت خود.» بنابراین نسبتهای نقدینگی اطلاعاتی در مورد توانایی شرکت‌ها در پرداخت دیون کوتاه‌مدت یا عمل به تعهدات کوتاه‌مدتشان فراهم می‌آورند.
نسبتهای نقدینگی متداول شامل موارد زیر میشوند:
نسبت جاری:
توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با دارایی‌های جاری
نسبت جاری: دارایی‌های جاری/ بدهی‌های جاری
نسبت آنی:
توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل دارایی‌های نقدی
نسبت آنی (سریع) = دارایی‌های جاری – موجودی مواد و کالا / بدهی‌های جاری
نسبت وجه نقد:
توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل وجوه نقد. این نسبت محافظه کارانه‌ترین نسبت نقدینگی است که حساب‌های دریافتنی نیز در آن لحاظ نمی‌شود.
نسبت وجه نقد = موجودی نقدی+ سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت / بدهی‌های جاری
بررسی نسبتهای اهرمی یا ساختار سرمایه
نسبتهای اهرمی مقدار منابع دریافت شده از بدهی را اندازه‌گیری میکنند. در واقع، از نسبتهای اهرمی برای ارزیابی سطح بدهی‌های کوتاه و بلندمدت شرکت استفاده میشود.نسبتهای اهرمی شامل موارد زیر میشوند:
نسبت بدهی:
توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه و بلندمدت با کل دارایی‌های موجود
نسبت بدهی = مجموع بدهی‌ها / مجموع دارایی‌ها
نسبت تسهیلات به سرمایه:
میزان اتکای شرکت به استقراض از بانک و حقوق صاحبان سهام برای تامین مالی خود
نسبت تسهیلات به سرمایه = مجموع تسهیلات / مجموع تسهیلات + حقوق صاحبان سهام
نسبت پوشش بهره:
نشان دهنده توان شرکت در پرداخت هزینه‌های مالی مثلا بهره وام‌های دریافتنی از محل سود عملیاتی
نسبت پوشش بهره = سود عملیاتی/ هزینه‌های مالی
معرفی نسبتهای فعالیت
نسبتهای فعالیت یا کارایی ابزارهایی هستند که برای سنجش کاربرد دارایی‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند و از طریق ارزیابی میزان فروش و تاثیر دارایی‌ها بر آن اندازه‌گیری میشوند. این گروه از نسبت‌ها، حجم فروش شرکت را با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف مانند موجودی کالا، دارایی ثابت و … مقایسه کرده و میزان به کارگیری موثر منابع شرکت و راندمان عملیات آن را در دوره عملیات ارزیابی میکنند.
دوره گردش موجودی کالا یا میانگین سنی کالا:
دوره گردش موجودی کالا، بازه زمانی را نشان میدهد که در آن دفعات گردش کالا اتفاق افتاده است. گردش موجودی کالا بیانگر این است که موجودی کالا و مواد اولیه شرکت در یک بازه زمانی مشخص – مثلا یک سال مالی – چند بار به فروش رسیده و جایگزین شده است.
دوره گردش موجودی کالا = متوسط موجودی مواد و کالا *۳۶۵ / بهای تمام شده کالای فروش رفته
دوره وصول مطالبات:
نشان دهنده فاصله زمانی تحویل کالا به مشتری تا دریافت وجه نقد از مشتری است. به بیان دیگر، مدت زمانی است که طول می‌کشد تا شرکت مطالبات خود را از مشتریان دریافت کند. با این نسبت درمی‌یابیم که شرکت درآمد فروش خود را در چه بازه زمانی به چرخه عملیاتی بازمی‌گرداند.
دوره وصول مطالبات = متوسط حساب‌های دریافتنی *۳۶۵ / فروش نسیه
دوره گردش عملیات:
به دوره‌ای گفته میشود که در طول آن، یک شرکت، مراحل خریداری مواد اولیه، تولید کالا، ارسال به دست مشتری و در نهایت دریافت وجه نقد را سپری میکند.
دوره گردش عملیات = دوره وصول مطالبات + دوره گردش موجودی کالا
گردش دارایی:
میزان تأثیرگذاری گردش دارایی‌ها را در کسب درآمد شرکت نشان میدهد و بیانگر این است که چگونه دارایی‌های شرکت برای ایجاد درآمد به کار گرفته میشوند. با مقایسه این نسبت در دوره‌های گذشته میتوان به این نتیجه رسید که افزایش دارایی‌ها در کسب درآمد بیشتر توسط شرکت، تأثیرگذار بوده است یا خیر.
گردش دارایی = فروش خالص / میانگین جمع دارایی‌ها
گردش دارایی‌های ثابت:
بیانگر میزان تأثیرگذاری دارایی‌های ثابت شرکت بر کسب درآمد آن است.
گردش دارایی‌های ثابت = فروش خالص / میانگین دارایی‌های ثابت
دوره پرداخت بدهی‌ها:
نشان دهنده مدت زمانی است که طول می‌کشد تا شرکت بدهی خود را با تامین کنندگان – بدهی بابت خرید مواد اولیه به‌صورت نسیه – تسویه کند.
دوره پرداخت بدهی‌ها = متوسط حساب‌های پرداختنی *۳۶۵ / خرید نسیه
نسبت گردش سرمایه جاری:
سرمایه در گردش، تفاوت دارایی جاری از بدهی جاری شرکت است. این سرمایه، بخشی از خالص دارایی‌های جاری است که مستقیم یا غیرمستقیم تسهیلاتی را در چرخه تولید ایجاد میکند.
گردش سرمایه جاری = فروش / سرمایه در گردش
نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش:
با توجه به اینکه یکی از اجزای تشکیل دهنده دارایی جاری، موجودی کالا است، نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش نشان دهنده آن است که چه مقدار از سرمایه در گردش شرکت را موجودی کالا تشکیل داده است.
موجودی کالا به سرمایه در گردش = موجودی کالا / سرمایه در گردش
منظور از نسبتهای سودآوری چیست؟
توانایی شرکت برای تولید درآمد مرتبط با عملکرد و سود سهام، دارایی‌های ترازنامه، هزینه‌های عملیاتی و سهام را اندازه‌گیری میکند. مهم‌ترین نسبت های مالی سودآوری شامل موارد زیر میشوند:
بازده دارایی‌ها:
نشان دهنده آن است که شرکت چگونه از منابع و دارایی تحت اختیار خود برای کسب سود بهره برده و برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان خود بازدهی ایجاد کرده انواع اصلی سرمایه گذاری است. نسبت بازده دارایی‌ها می‌تواند شاخص نهایی برای ارزیابی کفایت و کارایی مدیریت شرکت باشد.
بازده دارایی = سود خالص / میانگین جمع دارایی‌ها
بازده حقوق صاحبان سهام:
شیوه‌ای برای اندازه‌گیری میزان سودآوری شرکت است که روش ایجاد سود با استفاده از سرمایه سهامداران را روشن میکند.
بازده حقوق صاحبان سهام = سود خالص / حقوق صاحبان سهام
حاشیه سود ناخالص:
عملیات اجرایی و کسب درآمد شرکت را ارزیابی میکند و همچنین توانایی شرکت در کنترل بهای تمام شده کالای فروش رفته را بررسی کرده و رابطه بین فروش و هزینه‌های تولید کالای فروخته شده را نشان میدهد.
حاشیه سود ناخالص = سود ناخالص / فروش
حاشیه سود انواع اصلی سرمایه گذاری عملیاتی:
نسبت سود عملیاتی نشان دهنده این است که هر یک ریال فروش محصولات یا خدمات چه تأثیری در سود عملیاتی شرکت دارد.
حاشیه سود عملیاتی = سود عملیاتی / فروش
حاشیه سود خالص:
درصد حاشیه سود خالص شرکت نشان دهنده این است که از هر ۱ تومان فروش شرکت چه مقدار آن به سود خالص تبدیل شده است.
حاشیه سود خالص = سود خالص / فروش
برای دانستنیهای مالیاتی و حسابداری با موسسه حساب جم همراه باشید.
انواع اصلی سرمایه گذاری
شرکت های سرمایه پذیر فرعی
شرکت های سرمایه پذیر فرعی
گروه مپنا مجموعه‌ای صنعتى است مشتمل بر شرکت گروه مپنا به عنوان شرکت مادر، به همراه شرکت‌هاى متعدد تخصصى تابعه و وابسته به آن که در زمینه مهندسى، احداث و توسعه نیروگاه‌های حرارتى، نیروگاه‌هاى انرژى تجدیدپذیر، تأسیسات تولید همزمان برق و حرارت، تأسیسات تولید همزمان برق و شیرین‌سازى آب، مهندسى، اجرا و توسعه پروژه‌های نفت وگاز در خشکى و دریا، مهندسى و احداث پروژه‌های حمل و نقل ریلی، خدمات تصویربرداری پزشکی، برقی‌سازی، ارائه خدمات بهره‌برداری، تعمیر و نگهدارى در صنایع مذکور و نیز سرمایه‌گذاری و تأمین مالی پروژه‌هاى یاد شده در چارچوب انواع روش‌های قراردادی و سرمایه‌گذاری فعالیت میکند.
شرکت فراب (سهامی خاص) در سال ۱۳۷۱، فعالیت رسمی خود را به عنوان پیمانکار عمومی احداث نیروگاه‌های آبی در ایران آغاز نمود. هدف از تاسیس این شرکت، ایجاد دانش فنی طراحی، اجرا و مدیریت پروژه‌های نیروگاه آبی در یک شرکت ایرانی و کاهش هزینه احداث این نیروگاه‌ها در مقایسه با اجرای پروژه به صورت کلید تحویل توسط پیمانکاران خارجی بود.
از شرکتهای اصلی سرمایه پذیر شرکت سرمایه گذاری صنایع برق و آب صبا (سهامی عام) ؛ مجری و سرمایه گذار یکی از طرح های بازسازی و نوسازی بافت فرسوده اطراف حرم مطهر رضوی ، درحال حاضر در بهترین موقعیت نسبت به حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) وافع در ابتدای خیابان شیرازی (بست بالا خیابان)، جنب صحن رضوان پروژه مشارکتی خود را با نام ((مجتمع تجاری – اقامتی نرجس و رضوان )) در دست احداث دارد. پروژه بزرگ نرجس و رضوان نزدیک ترین پروژه به حرم مطهر رضوی می باشد.
گروه مهام شرق با سابقه بیش از دو دهه فعالیت به عنوان مجموعه ای از شرکای تجاری در زمینه پیمانکاری عمومی و تامین مالی پروژه های زیر بنایی در صنایع برق ، آب ، نفت ، گاز ، پتروشیمی ، پالایشگاه ، معدنی و فلزی و صنعت حمل و نقل مترویی در سطح داخل و خارج از کشور قادر به ارائه خدمات مرتبط در انواع روش های قراردادی (BOT، BOO ، EPCF,EPC …)و یا روش های نقدی -تهاتری می باشد.
ابزار های مالی
فعالان بازار و کارشناسان این خطه باور دارند کمرنگ بودن نقش ابزار های مالی مانند آپشن، فیوچرز، قرارداد آتی و… شده است، بازار سهام ایران به بازاری پر ریسک و تک بعدی تبدیل شده است.
به معنای واقعی می توان گفت که بازار سهام، سود خود را از طریق رشد قیمت به دست می آورد و با سقوط قیمت، روند کاهشی و نزولی را در پیش می گیرد.
استفاده از ابزار های مالی به این دلیل است که بتوان در زمان کاهش قیمت ها، از سقوط بازار جلوگیری به عمل آید.
اگر استفاده از ابزار های مالی رایج نباشد، هم سرمایه گذاران خارجی و هم داخلی، تمایل خود را برای سرمایه گذاری از دست می دهند و بازار سهام با استقبال مواجه نمی گردد.
ابزار های مالی:
در دنیای سرمایه گذاری، ابزار مالی (financial instrument) به هر نوع دارایی قابل معامله می گویند، مانند موارد زیر که قرضه که ارزش مبادله ای داشته باشد.
- پول نقد
- ملک
- سند رسمی (قانونی)
- برگه سهام
- اوراق بهادار
- اوراق قرضه
طبق استاندارد های گزارشگری مالی بین المللی، ابزار های مالی به گروه های زیر تقسیم میشوند، که عبارتند از:
- ابزار های نقد
- ابزار های مشتقه
لازم به ذکر است که به منظور پوشش نیاز های متنوع سرمایه گذاران، ابزار های مالی جدیدی معرفی می شوند که استفاده از آنها در بازار سهام به بهبود سرمایه گذاری کمک می کند.
نقش ابزار های مالی:
ابزار های مالی، سه نقش متمایز زیر را دارند که در زیر به آنها اشاره شده است:
نقش اول: این ابزار ها وسیله ای برای نقل و انتقال وجوه سهامداران هستند که تمایل به سرمایه گذاری با مازاد سرمایه خود دارند و از این طریق، سرمایه خود را در اختیار افرادی می گذارند که نیاز به سرمایه دارند.
نقش دوم: کار ابزار های مالی در انتقال وجوه به شکلی صورت می گیرد که ریسک سیستماتیک جریان نقدی را کاهش دهند. این ریسک ناشی از سرمایه گذاری در دارایی های حقیقی، بین متقاضیان و عرضه کنندگاه وجوه نقد می باشد.
نقش سوم: انباشته کردن پس انداز ها به منظور تامین مالی برای طرح های کلان سرمایه گذاری، بدون تجمیع امکان پذیر نمی باشد. تجمیع بخش تفکیک نا پذیری از نظام مالی به شمار می رود که به وسیله ابزار های مالی این کار صورت می گیرد.
انواع ابزار های مالی:
ابزار های مالی در دنیای سرمایه گذاری کنونی، در چهار قالب مورد استفاده هستند که در زیر به آنها اشاره شده است:
- ابزار های سرمایه ای (مالکیتی)
- ابزار های استقراضی (بدهی)
- ابزار های مشتقه
- ابزار های ترکیبی
به منظور پوشش نیاز هایی که روز به روز تنوع آنها بیشتر می شود، ابزار های مشتقه و ابزار های ترکیبی به وجود آمده اند.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله معامله سلف را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
انواع ابزار های مالی
دارایی های مالی:
در برابر دارایی های حقیقی، دارایی های مالی نامشهود طبقه بندی می شوند که سهم الشرکه ای از یک مجموعه دارایی های شرکت می باشند.
تامین مالی مالکیت دارایی نامشهود، به وسیله انتشار یکی از انواع دارایی های مالی و در قالب ابزار سرمایه ای یا ابزار بدهی (استقراضی) صورت می گیرد.
سرمایه گذاران با خرید اوراق بهادار و یا اوراق قرضه، بخشی از سرمایه شرکت را به مالکیت خود در می آورند که برای آنها با عایدی همراه می باشد. این عایدی، از فعالیت شرکت ها به دست می آید.
انواع دارایی های مالی:
دارایی های مالی به سه گروه دسته بندی می گردند که در زیر به شرح آنها پرداخته می شود.
گروه اول، ابزار با درآمد ثابت:
دارایی های مالی گروه اول، بدهی هایی هستند که ادعای مقابل آنها ثبت می باشند. صاحب این اوراق، مبلغ ثابتی از سود را مطالبه می کند که به این ابزار، ابزار با درآمد ثابت می گویند.
گروه دوم:
در این گروه سهامدار مانده سود را مطالبه می کند. در واقع یعنی، پس از پرداخت سود به افرادی که ابزار بدهی دارند، مبلغی نیز به عنوان عایدی به دارنده این نوع از دارایی ها پرداخته می شود.
گروه سوم:
در گروه سوم، اوراقی جای دارد که تلفیقی از دو گروه بالا می باشند و به این ابزار مالی، ابزار دو زیستی یا دو رگه می گویند که دارای انواع زیر می باشد.
- سهام ممتاز
- اوراق قرضه قابل تبدیل
علاوه بر این سه گروه، دارایی های مالی دیگری نیز وجود دارند که مشتق شده از سه گروه دارایی های مالی که ذکر شد، هستند.
توافق نامه بازخرید:
توافق نامه بازخرید یا رپو (repurchase agreement)، یکی از مهم ترین ابزار های بازار پول محسوب می شود که نقش مهمی در تخصیص سرمایه در بازار های مالی دارد.
این نوع توافق نامه، به وام وثیقه ای شباهت زیادی دارد که توافقی بین دو طرف است به صورتی که یک طرف قرارداد، اوراق بهادار خود را به قیمت مشخص به طرف دیگر معامله می فروشد و در قبال آن تعهد می کند که همان اوراق بهادار را در آینده و به قیمت مشخص مجددا خرید نماید (بازخرید کند).
نکته ۱: نرخ بهره ای که در قرارداد ذکر می شود نرخ بهره رپو نامیده می شود.
نکته ۲: توافق نامه بازخرید معکوس نقطه مقابل توافق نامه بازخرید می باشد.
ابزار رپو در بازار مالی ایران از نظر تاریخ سررسید به سه دسته تقسیم می شود:
- توافق نامه بازخرید یک شبکه (ovemight repo) که به سررسید یک روزه اطلاق می شود.
- توافق نامه بازخرید با دوره زمانی مشخص (term repo)، که سررسید آن بیشتر از یک روز و در توافق نامه ذکر می شود.
- توافق نامه بازخرید باز (open repo)، که از ویژگی های آن عدم سررسید مشخص و قابلیت فسخ توافق نامه توسط هریک از طرفین می باشد.
نکته: نرخ بهره رپو به طور معمول، روزانه و بر اساس نرخ بهره بازار تعدیل می شود.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله قرارداد سوآپ را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
توافق نامه بازخرید
انواع توافق نامه بازخرید:
توافق نامه بازخرید به چهار شکل انجام می شود:
توافق نامه باز خرید کلاسیک (classic repo):
در این توافق نامه، اگر در طول دوره توافق، به اوراق بهاداری که به وثیقه گذاشته شده است سودی تعلق بگیرد، این وجوه به صاحب اصلی اوراق بهادار (وام گیرنده) پرداخت می شود.
توافق نامه بازخرید- فروش و خرید متقابل (buysell back repo):
تفاوت اصلی این توافق نامه با توافق نامه بازخرید کلاسیک در این است که هر گونه بهره تعلق گرفته به اوراق بهادار در طول دوره قرارداد به وام دهنده تعلق می گیرد.
توافق نامه بازخرید نگهداری در حساب ها (hold in oostody):
بر اساس این توافق نامه، دریافت کننده وام، وثیقه را به وام دهنده منتقل نمی کند و به جای آن دارایی مورد وثیقه را در طول دوره قرارداد در حسابی داخلی به نام قرض دهنده نگهداری می کند.
این نوع قرارداد فقط برای موسسات با ثبات از نظر مالی استفاده می شوند که دلیل آن ریسک بالای این قرارداد ها برای وام دهنده می باشد.
توافق نامه سه طرفه (tri-party repo):
در نوع آخر توافق نامه ها، به اتاق پایاپای یا بانک به عنوان یک واسطه بین دو طرف نگاه می شود و اجرای معامله که شامل موارد زیر است را به عهده دارد.
- نگهداری وثیقه
- انتقال وثیقه
- به روز کردن حساب ها
وجود وثیقه در توافق نامه های بازخرید، باعث می شود که ریسک اعتباری این توافق نامه ها به میزان زیادی کاهش یابد. این کاهش ریسک به معنی حذف کامل ریسک نمی باشد و میزانی از ریسک باقی می ماند. دلیل وجود این ریسک این است که ممکن است وام گیرنده به تعهد خود پایبند نباشد و در سررسید قرارداد خود بازخرید را انجام ندهد.
سپس وام دهنده، می تواند اوراق بهادار را ضبط کند و بفروشد اما لازم به ذکر است که ممکن است در این مدت زمان از ارزش اوراق مذکور کاسته شود.
نکته: ریسک اعتباری به عوامل مختلفی مانند دوره قرارداد و نقد شوندگی وثیقه بستگی دارد.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نهادهای مالی را به شما پیشنهاد می کنیم.
بازار های مالی و انواع آن
بازارهاي مالی، منابع پولی را از بازارهاي داراي وجوه اضافی به بازارهاي نیازمند به این منابع انتقال میدهند.
مشارکت کنندگان اصلی در بازارهاي مالی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:
خانوارها،بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی. مشارکت کنندگانی که سرمایه بازارهاي مالی را تامین میکنند(واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد( نامیده میشوند.خانوارها بخش اصلی این واحدها را تشکیل میدهند. مشارکت کنندگانی که براي تهیه پول وارد بازارهاي مالی میشوند، «واحدهاي انواع اصلی سرمایه گذاری داراي کسري وجوه نقد « نامیده میشوند. بسیاري از «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد» براي تهیه پول اقدام به انتشار اوراق بهادار به «واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد» مینمایند.
یک ورقه بهادار، گواهی ادعاي دارنده آن نسبت به ناشر است.
تعریف بازار مالی
بازار مالی، بازاري است که در آن دارایی هاي مالی از قبیل سهام و اوراق قرضه، خرید و فروش میشوند.
در بازارهاي مالی زمانی وجوه انتقال مییابند که یک طرف معامله، دارایی هاي مالی را خریداري میکند.
بازارهاي مالی جریان انتقال وجوه را تسهیل میکنند و بدین ترتیب امکان سرمایهگذاري خانوادهها، بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی را فراهم میسازند. این فصل درباره بازارهاي مالی و نهادهاي مالی فعال در آن بحث میکند.
نقش بازار های مالی
نخست :روابط متقابل خريدار و فروشنده در بازار مـالي، قيمـت دارايـي مبادلـه شـده را تعيين ميكند.
به عبارت ديگر، اين روابط بازده مورد انتظار دارايي مالي را تعيـين مـيكنـد.
هم چنان كه انگيزه بنگاه براي به دست آوردن وجوه به بازده مورد انتظاري كه سرمايه گذارطلب ميكند بستگي دارد، اين ويژگي بازار مالي نيز نشان ميدهد كه در هر اقتصـاد، وجـوه چگونه ميان دارايي هاي مالي مختلف تقسيم شود. اين فرآيند را قيمت يابي مينامند.
دوم:بازارهاي مالي،مكانيسمي براي سرمايه گذار فراهم ميكنند تادرزمان دلخـواه، بتواند دارايي ماليش رابه فروش رسـاند.ايـن ويژگـي بـازار را اصـطلاحاً ايجـاد نقـدينگي مينامند.
سوم: ، بازارهاي مالي موجب كاهش هزينه معاملات مي شـوند. معـاملات دو نـوع هزينـه دارند: هزينه جستجو و هزينه اطلاعات.
هزينه جستجو بيانگر هزينه هاي آشكار مثل هزينه درج آگهي، خريد يافروش وهزینه های پنهان مانند زمان صرف شده اسـت.
هزينه هاي اطلاعـات، هزينـه هاي مربوط به برآورد ويژگي هاي سرمايه گذاري يـك دارايـي مـالي اسـت.
انواع بازار های مالی
هر بازار مالی به منظور تامین نیازهاي خاص مشارکت کنندگان در آن بازار ایجاد میشود.مثلا:
برخی از مشارکت کنندگان ممکن است به سرمایه گذاري کوتاه مدت وتعدادي دیگر به سرمایه گذاري بلندمدت تمایل داشته باشند.
برخی از مشارکت کنندگان در زمان سرمایه گذاري ریسک بالایی را میپذیرند، حال آنکه برخی دیگر از ریسک پرهیز میکنند.
تعدادی از مشارکت کنندگان هنگام نیاز به پول ترجیح میدهند قرض بگیرند، درحالیکه دیگران به فروش سهام روي می آورند.
انواع بازار های مالی بر اساس سررسید و ساختار معاملات اوراق بهادار، میتوان به این شرح طبقه بندي کرد:
بازار پول و سرمایه:
معمولا بازارهاي مالی که معاملات اوراق بدهی را تسهیل میکنند بر اساس سررسید تقسیم بندي میشوند. بازارهاي مالی که جریان وجوه کوتاه مدت (با سررسید کمتر از یکسال) را تسهیل م ینمایند، به عنوان بازارهاي پول و بازارهایی که جریان وجوه بلندمدت را تسهیل میکنند، به عنوان بازارهاي سرمایه شناخته میشوند.
بازار اولیه و ثانویه:
صرف نظر از اینکه اوراق بهادار متعلق به بازار سرمایه هستند یا بازار پول، تفکیک میان معاملات بازار اولیه و بازار ثانویه ضروري است.
بازارهاي اولیه، انتشار اوراق بهادار جدید و بازارهاي ثانویه معامله اوراق بهادار موجود را تسهیل مینمایند.
بازار های خارج از بورس یا سازمان یافته:
برخی از معاملات بازار ثانویه در چارچوب معاملات سازمان یافته یا در بازاري مشهود انجام میشوند.
دانش بازارهاي مالی، قدرت انواع اصلی سرمایه گذاری است: دانش بازارهاي مالی قدرت تصمیم گیري مالی را افزایش میدهد.
مشارکت کنندگان در بازار مالی باید تصمیم بگیرند که از کدام بازارهاي مالی استفاده کنند تا به اهداف سرمایه گذاري خود دست یابند یا سرمایه مورد نیاز خود را تامین کنند.
اوراق بهاداري که در بازارهاي مالی معامله میشوند:
اوراق بهادار را میتوان به اوراق بهادار بازار پول، اوراق بهادار بازار سرمایه یا اوراق بهادار مشتقه طبقه بندي کرد.
ابزار بازار سرمایه
1-سهام
سهام صرف نظر از شكل آن، نشاندهنده منافع مالـك در شـركت اسـت و از آنجاكـه طلب و ادعاي سهامداران در مورد دارايي هاي شركت در مرحله آخر تمام طلبها قرار دارد، منافع سهام به عنوان “منفعت باقيمانده” شناخته ميشود.
متداولترين نوع سهام، سهام عادي است.
2-اوراق قرضه (اوراق مشارکت)
اوراق قرضه اسنادي هستند كه به موجب آنها ناشر متعهـد ميشود مبالغ معيني (بهره سالانه يا سود تضمين شده) را در فاصله هاي زماني مشخص به دارنده پرداخت كند و در سررسيد اصل مبلغ را باز پرداخت كند.
اوراق قرضه يك ابـزار بـدهي بلندمـدت براي تأمين مالي است و با تعهدات مشخصي همراه است.
3-ابزار های ویژه مدیریت ریسک
علاوه بر كاركرد تأمين مالي واحد هاي تجاري، مقابله با ريسك همراه بـا سـرمايه گـذاري و بـه ويژه ريسك ناشي از نوسان هاي قيمتي از ديگر كاركرد هاي مهم بازار سرمايه اسـت.
ايـن كـاركرد بازار سرمايه، از طريق به كارگيري ابزارهايي تحت عنوان ابزارهاي مشتقه انجـام مـيشـود.
اطـلاق مشتقه به اين ابزارها به آن دليل است كه ارزش اين ابزارها براسـاس ارزش اوراق يـا دارايـي هـاي ديگر تعيين ميشود و در واقع مشتق از دارايي هاي ديگر است.
ابزار بازار پول
1- اسناد خزانه:
اسنادخزانه، اوراق بهادار كوتاه مدتي هستند كه توسط دولت منتشر ميشوند وسررسيد آنها به طورمعمول سه ماه،شش ماه ويكسال است.
اين اسناد هنگام فروش به صورت تنزيل شده (به مبلغي كمتر از مبلغ اسمي) به فروش ميرسند و در تاريخ سررسيد، دارنده آن مبلغ اسمي سند را دريافت ميكند.
2-پذیرش بانکی
پذيرش بانكي كه دستور پرداخت مبلغ معيني به حامل آن در تاريخ معيني است، از جمله قديمي ترين و كوچكترين (از نظر حجم و مبلغ)ابزارهاي بازار پول به شمار ميرود.
درهرحال اين ابزار به منظور تأمين مالي كالاهايي كه هنوز از فروشنده به خريدارمنتقل نشده است مورد استفاده قرار ميگيرد.
3-اوراق تجاری
نوعي اوراق قرضه كوتاه مدت (با سررسيد 270 روز يا كمتر) است كه توسط شركتهاي مالي و مؤسسات غيرمالي منتشر ميشود.
اوراق تجاري براي شركتهايي كه در كوتاه مدت به وجه نقد نياز دارند، ابزار مالي مؤثري محسوب ميشود.
4-گواهی سپرده
گواهي سپرده جديدترين و در عين حال مهمترين ابزار بازار پول است.
اين گواهي از اوايل دهه 1960 ميلادي مطرح شد و به دليل انعطاف پذيري، تنوع و بازار دست دوم سازمان يافته، به سرعت گسترش يافت.
دیدگاه شما