آشنایی با شمعدان های چکش

معرفی کندل و انواع آن

افرادی که در بورس معامله می کنند یا به نوعی می توان گفت تریدرها، برای انجام دادن معادلات روزانه‌ای که انجام می دهند نیاز به استفاده از سه نمودار میله‌ای، نمودار خطی و کندل استیک دارند. به نوعی این سه نمودار اساس کار آنها محسوب می شود. با توجه به کاربرد و قابلیت هایی که این سه نمودار دارند، می توان گفت که کندل استیک به دو دلیل مهم کاربردی تر هستند و بیشتر استفاده می شوند.
۱- استفاده راحت تر.
۲- پوشش بهتر نوسانات قیمت.
با ما همراه باشید تا با کندل و انواع آن به صورت کامل آشنا شویم.

تعریف کندل

کلمه کندل به معنای شمع و کندل استیک به معنای شمعدان است. یکی از نکات جالب در مورد این نمودار اولین اشخاصی هستند که از آن برای شناسایی قیمت بازار و تشخیص شتاب هزینه ها و قیمت ها در بازارهای مالی استفاده می کردند. این افراد فروشندگان برنج در ژاپن معرفی شده اند. با توجه به این نکته می توان کندل را به این شکل تعریف کرد: کندل نوعی نمودار قیمتی است که قیمت های پایین، بالا، بسته شدن و باز شدن انواع اوراق بهادار را در یک دوره زمانی خاص و مشخص نشان می دهد.

هنگامی که تغییرات قیمت سهم، یک روند مشخصی داشته باشد از کندل استیک ها استفاده می شود. معمولا در نقاطی که حمایت و مقاومت سهم مورد نظر مورد توجه قرار بگیرد (البته اگر الگوی مشخصی تشکیل شده باشد)، الگوی کندل استیک مورد توجه قرار می گیرد و در همین مواقع استفاده می شود. از جمله نقاط قوت الگوهای کندل استیک می توان به انتخاب یک هزینه و قیمت مناسب برای خرید سهام جزئی اشاره کرد.
دقت کنید که این نوع الگو در تمام زمینه ها کاربرد نداشته مثلا برای قیمت های خروج از سهم به طور معمول عملکرد مناسبی نخواهند داشت. شما می توانید در نمودار شمعی یا کندل، هیجانات و احساسات سرمایه گذاران در بازار را به صورت تصویری مشاهده کنید. بدین صورت تحلیلگرانی که از تحلیل تکنیکال استفاده می کنند می توانند مناسبترین زمانی را که برای خرید و فروش وجود دارد بوسیله تحلیل این نوع نمودارها تشخیص دهند.
به همین خاطر معمولا گفته می شود که کندل ها یا نمودار های شمعی یک تکنیک بسیار عالی و کاربردی جهت ارزیابی برخی از دارایی ها مانند معاملات فارکس، آتی و سهام در نظر گرفته می شوند.

شناخت اجزای نمودار شمعی

به صورت کلی می توان اجزای نمودار شمعی را به دو قسمت بدنه اصلی و سایه دسته بندی کرد. شما می توانید با استفاده از بدنه اصلی قیمت آغاز و پایان معامله را مشاهده کنید. قیمت دیگری که وجود دارد حاوی دو خط است که با عنوان سایه شناخته می شود. خطی که در قسمت بالایی قرار دارد به عنوان سایه بالایی و خط دیگر که در قسمت پایینی قرار دارد به عنوان سایه پایینی معرفی می شوند.
سایه ها می توانند در طول دوره زمانی که داد و ستد انجام می شود دامنه نوسان سهم را نمایش دهند. اگر قیمتی که کندل در آن باز می شود از قیمتی که کندل در آن بسته می شود، پایین تر باشد، می توانید مشاهده کنید که کندل به رنگ سفید، سبز رنگ یا توخالی نمایش داده می شود. اگر این اتفاق برعکس افتاده باشد یعنی قیمتی که کندل در آن باز می شود از قیمت بسته شدن کندل بالاتر باشد، کندل به صورت قرمز رنگ، مشکی رنگ یا توپر مشاهده می شود و سهم مورد نظر با کاهش قیمت رو به رو خواهد شد.
دقت کنید قسمتی از کندل وجود دارد که از محدوده های قیمت باز شده و بسته شده خارج است، که به عنوان سایه شناخته می شود. تا اینجا در مورد اجزاء نمودار شمعی یا کندل به صورت کلی صحبت کردیم در ادامه قصد داریم جزئیات بیشتری را در این زمینه در اختیار شما قرار دهیم.

مبانی و اصول پایه نمودارهای شمعی

آشنایی با الگوهای کندل استیک در انواع مختلف

۱. الگوی ماروبزو (Marubzu) : این الگو به دو دسته مشکی و سفید دسته بندی می شود. هنگامی که کندل روند نزولی داشته باشد و سایه بالا و پایینی در آن دیده نشود می توان گفت الگو ماروبزو مشکلی است. بیشتر فروشندگان اکثر فشار خود را از جمله نتایج مربوط به این نوع کندل استنباط می کنند. در عین حال زمانی که کندل روند صعودی داشته باشد و سایه بالایی و پایینی قابل مشاهده نباشد ماروبزو نوع سفید قابل مشاهده است. از این نوع کندل در اکثر اوقات نتایجی برای فشار بیشتر خریداران استنباط می شود. در این صورت گفته می شود که قیمت باز شدن برابر با قیمت کف و برعکس قیمت بسته شدن برابر با قیمت سقف است.
۲. الگوی دوجی (doji): زمانی که قیمت شروع و پایان در یک نمودار شمعی یکسان باشد، به عنوان نمودار دوجی شناخته می شود. از ویژگی های الگوی دوجی می توان به بدنه نازک آنها اشاره کرد. از نتایج مهم این الگو تردید بین خریداران و فروشندگان سهم است. گاهی اوقات می توان دوجی هارو بعد از ماروبزو های سفید مشاهده کرد. با مشاهده این حالت می توان نتیجه گرفت که قوت خریداران از دست رفته است و جهت ادامه روند صعودی سهم به خریداران جدید نیاز داریم. این امکان وجود دارد که دوجی بعد از ماروبزو مشکی دیده شود که نشان دهنده فروشندگان سهم کم بوده و برای ادامه نیاز به فروشندگان بیشتر خواهد بود.

۳. الگوی چکش (hammer): این الگو معمولا در انتهای یک روند نزولی مشاهده می شود. سه ویژگی اصلی این الگو به صورت زیر برآورد می شود:
• بدنه کندل در این الگو در قسمت بالایی قرار دارد
• سایه پایینی در این الگو بلند است به صورتی که می توان گفت دو تا سه برابر اندازه بدنه را شامل می شود
• سایه بالایی وجود ندارد یا در صورت وجود خیلی کوتاه است.آشنایی با شمعدان های چکش
در صورتی که در این الگو رنگ بدنه سفید رنگ باشد، قدرت بالای الگو برای بازگشت را به شما نشان می دهد.

آشنایی با شمعدان های چکش

همان طور که خودتان می دانید در بورس نمودارها اهمیت زیادی دارند چون نوسانات سهام و دیگر دارایی ها را به معامله گران نشان می دهند. نمودارها در بورس به سه دسته زیر تقسیم می شوند:

نمودار خطی

نمدار میله ای

نمودار شمعی

هر کدام از این میله ها در جای خود مورد استفاده معامله گران قرار می گیرند. در این میان نمودار شمعی از همه محبوبتر است چون علاوه بر این که نوسانات یک سهم را به خوبی نشان می دهد حجم معامله، زمان باز و بسته شدن و رفتار معامله گران را نیز می آشنایی با شمعدان های چکش توان از آن فهمید.

کندل چیست؟

همان طور که خودتان می دانید واژه کندل انگلیسی است و به معنای شمع است و کندل استیک که در بازار بورس استفاده می شود به معنای شمعدان است.

اما چرا به این نمودارها شمع می گویند؟ جواب آن در ظاهر این نمودارها نهفته است. زمانی که شما به این نمودارها نگاه می کنید احساس می کنید تعداد زیادی شمع در کنار هم قرار گرفته اند. رنگ بعضی از این شمع ها یا کندل ها قرمز است که به معنای نزول قیمت است و برخی از آنها نیز سبزند که به معنای صعودی بودن قیمت است.

در تعریف کندل می توان گفت که این یک نوع نمودار است که از طریق آن می توان قیمت های بالا ، پایین و باز و بسته شدن یک سهم یا دیگر ورق بهادار را به خوبی بفهمید.

نمودار شمعی

نمودار شمعی دارای دو بخش است: بدنه اصلی و سایه. بدنه اصلی در واقع همان فاصله بین قیمت آغاز و پایان معامله است. سایه هم در اطراف بدنه قرار می گیرد و نشان دهنده قیمت های بالا و پایین یک دارایی است. سایه بالای یک بدنه را سایه بالایی و سایه پایین آن را سایه پایینی می گویند.

شما فرض کنید که یک سهم از قیمت 4000 تومان کار خود را در یک روز شروع کنید و با قیمت 4100 تومان خاتمه دهد. در اینجا بدنه اصلی، فاصله بین دو قیمت 4000 و 4100 تومان را نشان می دهد. اما سوال اینجاست که قیمت این سهم آیا از 4000 تومان پایین تر و یا از 4100 تومان بالاتر نرفته است. اینجاست که می توانیم از سایه ها استفاده می شود. شما می توانید نگاه کنید و اگر دیدید که سایه بالایی تا قیمت 4150 را نشان می دهد این یعنی معامله گران تا این قیمت تمایل به خرید داشته اند اما در اینجا دوباره فشار فروش بالا رفته است و قیمت پایین رفته است. اگر سایه پایینی هم موجود باشد شما می توانید ببینید که فروشندگان تا چه حد قدرت داشته اند که قیمت این سهم را پایین بیاورند.

اگر شمع به رنگ قرمز یا سیاه باشد یعنی قیمت در کل نزولی بوده است و اگر شمع یا کندل به رنگ سبز یا سفید باشید یعنی نوسان قیمت مثبت بوده است و قیمت سهم بالاتر رفته است.

انواع کندل ها

کندل ها یا همان شمع ها انواع مختلفی دارند و افراد می توانند با توجه به نوع آنها نکات زیادی را بفهمند. در زیر به انواع این کندل ها اشاره شده است:

1.ماروبزو

ساده ترین نوع شمع ، همین شمع یا کندل ماروبزو است. این شمع زمانی که شما هیچ سایه ای نداشته باشید. شما یک مستطیل به رنگ سبز یا قرمز(سفید یا سیاه) دارید که نشان می دهد که صعود یا نزول یک سهم به صورت مستقیم و بدون نوسان خاصی بوده است. این شمع به دو دسته ماروبزوی سفید و ماروبزوی مشکی تقسیم می شود.

در شمع ماروبزوی سفید یا سبز کف قیمت برابر با قیمت باز شدن و سقف قیمت برابر با قیمت بسته شدن است. از این شمع یا کندل می توان قدرت بالای خریدار را نسبت به فروشنده استنباط کرد.

در شمع ماروبزوی سیاه یا قرمز، کف قیمت برابر با قیمت بسته شدن و سقف قیمت برابر با قیمت باز شدن است. از این شمع یا کندل می توان قدرت بالای فروشنده را نسبت به خریدار استنباط کرد. در زیر می توانید شکلشان را مشاهده کنید:

یکی دیگر از کندل های مشهور ، کندل چکش است . از اسم این کندل مشخص است که شما دارای یک سایه بلند( دو تا سه برابر بدنه) هستید. این کندل می تواند صعودی یا نزولی باشد. این کندل ها معمولا در یک روند نزولی دیده می شوند.

اگر این کندل سفید یا همان صعودی باشد می تواند نشان دهنده بازگشت قدرتمند است. این یعنی پس از یک روند نزولی ، قرار است با قدرت خریدار قیمت سهم شروع به افزایش کند. در زیر می توانید شکل این کندل ها را مشاهده کنید.

3.دوجی

کندل دوجی یکی دیگر از کندل های مشهور است که به وفور در نمودارها دیده می شود. این کندل ها دارای سایه های کوچک هستند که در دو طرف بدنه دیده می شوند. مهم ترین نتیجه ای که می توان از این کندل ها گرفت اینست که بین فروشندگان و خریداران تردید وجود دارد. اگر کندل صعودی باشد این یعنی خریداران تردید دارند که آیا این سهم را با قدرت بیشتری بخرند و اگر کندل نزولی باشد نشان می دهد که فروشندگان برای پایین بردن سهم نیاز به قدرت بیشتری دارند. در زیر می توانید شکل این کندل ها را ببنید :

4.چکش معکوس

یکی دیگر از کندل هایی که شما در بین نمودارها مشاهده می کنید کندل چکش وارونه است. همان طور که از نامش پیداست شما پس از یک سایه بلند در پایین یک بدنه را خواهد داشت. این کندل می تواند صعودی یا نزولی باشد. این کندل مانند کندل چکش، معمولا در انتهای یک روند نزولی می آید. اگر این کندل سفید( سبز) باشد یعنی خریداران تمایل و قدرت خوبی دارند و می تواند نشانه ای برای شروع روند صعودی و افزایش قیمت دوباره پس از روند نزولی باشد. در زیر می توانید شکل این کندل را مشاهده کنید:

5.کندل دارآویز:

در این کندل شما می بینید که سایه پایینی چندین برابر سایه بالایی طول دارد. این نوع کندل معمولا در انتهای یک روند صعودی می آید و نشان دهنده آغاز نزول قیمت است آشنایی با شمعدان های چکش چچون تمایل و قدرت فروشندگان برای فروش را نشان می دهد.

کندل های دیگری هم وجود دارد که شما می توانید آنها و توضیح انها را به خوبی در اینترنت بخوانید. این کندل ها در کنار هم به شکل های مختلفی قرار می گیرند و هر بار الگویی را تشکیل می دهند که می تواند اطلاعات زیادی را به فرد تحلیلگر بدهد. حتما با انواع کندل ها و الگوهای مشهور آشنا شوید تا درت تحلیل خود را بالا ببرید.

نتیجه گیری

کندل به معنای شمع است و به این دلیل به آن شمع می گویند که ظاهری شبیه به آن دارد. این نوع کندل علاوه بر آن که قیمت آغازین و قیمت پایانی را به شما نشان می دهد ، اوج و حداقل قیمت را نیز به شما نشان می دهد.

یک کندل دارای یک بدنه اصلی و سایه است. کندل اشکال مختلفی دارد که هر کدام علامت چیزی است و در یک نمودار مشخص و با بررسی الگوی آن می توان نکات خوب و مهمی را از آن درک کرد.

سهمیران

همه ما می دانیم که بازار بورس، بازاری است که نباید در آن با دانش کم وارد شد چون باعث ضرر به افراد می شود. اگر خیلی از افرادی که حالا در حال ضرر 60 یا 70 درصدی هستند فقط به نکته حد ضرر عمل می کردند نهایتا الان 10 تا 20 درصد سرمایه خود را از دست داده بودند. درست است که بازار بورس بر اثر سیاست های غلط اوضاع بدی پیدا کرد و حتی دستکاری شد اما یک قاعده در بازار وجود کرد که شما همواره مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید. شما می توانستید با مدیریت مناسب ریسک معاملات خود از ضرر بیش از حد خود جلوگیری کنید.

سهمیران به عنوان شعبه ای از کارگزاری حافظ می تواند به خوبی به شما آموزش دهد تا شما به خوبی در این بازار پرنوسان معامله کند. سهمیران با دوره های آموزشی عالی خود انواع تحلیل ها را به شما یاد می دهد و شما می توانید با یادگیری تحلیل به خوبی فرصت های خرید و فروش را به خوبی تشخیص دهید. با اموزش های عالی سهمیران شما به یک تحلیلگر قوی تبدیل خواهید شد.

در کنار آموزش تحلیل، سهمیران انواع استراتژی ها را به شما یاد خواهد داد و به شما یاد خواهد داد که چگونه ریسک خود را مدیریت کنید. مدیریت ریسک در بازار پرریسک و پرنوسان بورس از اهمیت زیادی برخوردار است و شما می توانید با یادگیری مدیریت ریسک، ضرر خود در این بازار را به حداقل برسانید.

آشنایی با شمعدان های چکش

• چند ایده جالب برای تزئین کیک(قسمت دوم)
• چند ایده جالب برای تزئین کیک(قسمت اول)
• با چند دسر خوشمزه آشنا شوید(قسمت سوم)
• با چند دسر خوشمزه آشنا شوید(قسمت دوم)
• با چند دسر خوشمزه آشنا شوید(قسمت اول)
• چگونه صابون فانتزی درست کنیم(قسمت سوم)
• چگونه صابون فانتزی درست کنیم(قسمت دوم)آشنایی با شمعدان های چکش
• چگونه صابون فانتزی درست کنیم(قسمت اول)

۱۰ / خرداد / ۱۴۰۰

سلام به همراهان و هنردوستان سایت بانو تی وی.در این پست می خواهیم در مورد هنر مسگری صحبت کنیم .
مسگری یکی از هنرهای قدیمی و کهنه ی ایران است .در موزه های ایران می توانید اشیا و ظرف های مسی قدیمی را ببینید.

پیشینه مسگری در ایران به پنج هزار سال پیش بر می گردد و طبق تحقیقات انجام شده فلز مس جزو فلزهای اولیه ای بوده که کشف شده .

از جمله مراکز عمده این هنر شهرهای اصفهان ،کاشان، کرمان ، زنجان و شیراز است.

آشنایی با هنر مسگری

مس از گذشته های بسیار دور برای تهیه ابزارهای شکار ، مهره ها و وسایل زینتی ، سربندها و آینه های صیقلی استفاده می شده و آثار زیادی در حفاری های باستان شناسان پیدا شده .آثار مسی زیادی در حفاری های تپه حصار دامغان پیدا شده.

در دوران معاصر، استان کرمان به دلیل هم‌جواری با معادن مس غنی یکی از مراکز اصلی ساخت ظروف مسی و کارهای هنری روی آنها محسوب می‌شود.

روند تولید مس

بعد از اینکه سنگ مس از معدن ها استخراج شد و به ورقه های مسی تبدیل شد این ورقه ها در اختیار صنعتگران قرار می گیرد و با وسایل ساده ای مانند قلم های فولادی و چکش ، ظرف های مسی درست می شود.

برای درست کردن ظرف های مسی خیلی کوچک معمولا از یک تکه ورق مس استفاده می شود و صنعتگر یا مسگر با زدن ضربه هایی به ظرف مسی آن را تغییر فرم می دهد و به آن شکل می دهد.
اما در ظرف های بزرگ معمولا از چندین ورقه ی مسی استفاده می شود و با لحیم کاری این ورقه‌ها را به هم متصل می‌کنند.

صاف بودن و همگن بودن ظرف مسی از اصلی‌ترین ‌اصول کار محسوب می‌شود. در آغاز سده نهم میلادی اکثر ایرانیان مسلمان شده بودند. اسلام نیروی الهام بخش جدیدی شد.

تاریخچه مسگری

نفوذ ایرانیان در صنعت و هنر با عناصر بیزانسی در بغداد به هم آمیخت و در سراسر قلمرو اسلام گسترش یافت و از یک طرف از خاورمیانه تا اسپانیا و از سوی دیگر در آسیا تا مرزهای چین و هند کشیده شد. در عوض هنر ایرانی از سبک‌ها و روش‌های کشورهایی که در آن نفوذ کرده بود توانگر و برخوردار گردید و حامیان درجه اول صنایع و هنر، حکمرانان و سلاطين بودند. اما قدرت‌های سیاسی به ندرت زمانی طولانی پایدار می‌ماند و می‌بینیم که مراکز صنعت و هنر در نتیجه دست به دست گشتن قدرت‌ها از محلی به محلی منتقلی می‌شود.

مثلا از بغداد به بخارا و سمرقند و غزنه در خاور و ری و نیشابور در شمال تا مراغه و تبریز و سلطانیه در شمال غربی می‌رسد و دوباره به سمرقند و ری و تبریز و از آنجا به قزوین و اصفهان و شیراز و بالاخره به تهران برمی گردد. و در تمام این مراکز، هنر و صنایع دستی صدها سال پس از آن شکوفا بود بدین ترتیب گسترش تمدن در سراسر کشور دیده می‌شود. اشیای فلزی بسیارند چون سینی، دوری، کاسه، دیگ، بشقاب، آفتابه، آبخوری، هاون، چراغ، شمعدان، آینه، عودسوز، قوری، مجمعه و بسیاری از ابزار و لوازم دیگر. و روش کار کردن روی هر کدام آنها نیز تنوع زیادی دارد. این اشیاء را می‌شد ریخت، چکش کاری کرد، آشنایی با شمعدان های چکش برید، سوراخ کرد یا از فلزات کشید. آرایش و تزیینی که روی این اشیاء فلزی به کار برده می‌شود عبارتست از حکاکی، قلمزنی، موجدارسازی، خاتم کاری، میناکاری، لعاب کاری و طلاکاری. گوهرنشانی و غیره.

وضعیت رونق مسگری در حال حاضر

هنر مسگری امروزه در اصفهان ، کرمان، شیراز و کاشان و یزد از دوره ی اسلامی تا امروز وجود دارد و در این شهرها این هنر همچنان رونق دارد به طوری که در این شهرها یکی از بازارها به اسم بازار مسگرها اختصاص دارد.

در این بازار مسگرها انواع ظروف ، وسایل و اشیا مسی را درست می کنند. امروزه در این بازارها هنوز آثاری از این هنر یافت می‌شود. کشف دو کوره ذوب فلز در محوطه سه هزار ساله «اسپیدژ» در سیستان و بلوچستان نشان داد که مردم اسپیدژ، پیش از تاریخ به هنر مسگری و فلزکاری مسلط بوده‌اند.

چگونه ظرف های مسی اصل را تشخیص دهیم ؟

یکی از مشکلاتی که در خرید ظرف های مسی وجود دارد تشخیص ظرف های مسی می باشد.اگر نتوانید ظرف مسی را تشخیص دهید به راحتی ممکن است ظرف با جنس روحی و رنگ مسی را به شما غالب کنند.از جمله خصوصیات یک ظرف مسی می توان خصوصیات زیر را نام برد:

• برای کارهای مسگری چکش زنی انجام می شود و این چکش زنی باید ظریف و منظم انجام شده باشد.
• قلعی که در ظرف است باید درخشان و براق باشد.
• کارهای مسگری اصل ظرافت و ریزه کاری زیادی دارند.
• کارهای مسگری اصل از ورق مس های با کیفیت و ضخیم استفاده می کنند.
• ظرف های مسی اصل مهر سازنده ی آن ها روی ظرف هک شده است .

ابزار مسگری چیست؟

هنر مسگری هم مانند همه ی هنرها ابزار و وسایل خاص خود را دارد .از جمله ی ابزارهای مورد استفاده در صنعت مسگری می توان موارد زیر را نام برد:

انواع چکش‌ها

چکش ها در هنر مسگری انواع و اقسام مختلفی دارند (چکش چهارسو، چکش دم گرد، چکش سینه‌دار، چکش کف، چکش دم باریک، چکش دوبهری، چکش پرچ کن (مطرقه)، چکش چوبی و بالاخره چکش بی‌دسته که یک قطعه فولاد آب‌داده تخت است و به نام «قالب تنه» معروف است که آخر سر برای صافکاری رویه‌ها به کار برده می‌شود)

انواع سندان‌ها

سندان ها در هنر مسگری انواع مختلفی دارند (سندان تخت، سندان متوسط، سندان کاسه میخ، سندان نیم قلوه‌ای، سندان لب گردان)

قیچی حلبی بری

از این قیچی برای بریدن ورقه های مس استفاده می شود.

مراحل کار مسگری

همانطوری که گفتیم هنر مسگری ریشه ی بسیار طولانی ای در ایران باستان دارد و جزو هنرهای سنتی ایران است .شخصی که این هنر مسگری را انجام می دهد مسگر و یا صنعتگر نامیده می شود.
در مسگری استاد کار با استفاده از یک چکش و ابزارهای مختلف دیگر، به ساخت ظرف های بسیاری از جمله سینی، دیگ، پارچ، لگن، آفتابه و… می پردازد.

مسگری مراحلی دارد و معمولا در تمام ایران این مراحل انجام می شود :

• برش ورقه های مسی
• آتش کاری
• چکش کاری
• سفید کاری

در چه شهرهایی هنر مسگری رایج است؟

هنر مسگری از سال های بسیار دور رایج بوده و تا به امروز این هنر در شهرهای مختلف ایران مانند اصفهان ، کاشان ، شیراز و کرمان رونق زیادی دارد .اما کرمان جزو مهمترین مراکز مسگری ایران است و در این زمینه بسیار فعال هستند.

بعد از کرمان یزد هم یکی از شهرهای بسیار پر رونق در حوزه ی مسگری می باشد .
به گونه ای که بازارچه ای با عنوان پنجه علی تنها در همین زمینه در حال فعالیت بوده است و قدمتی که توانسته به خود اختصاص دهد چیزی در حدود 600 سال است.

سالانه ظرف های بسیاری در این بازارچه مسگران ساخته می شوند و بسیاری از آن ها به عنوان یک اثر برتر شناخته و نوع ظریف تر آن ها به عنوان یک شی دکوری استفاده می شود.

هر چند امروزه ظروف بسیاری پا به عرصه حضور گذاشتند؛ اما هنوز هم افراد متعددی وجود دارند که ظروف مسی را به هر چیزی ترجیح می دهند و شاید دلیل آن تلاشی است که برای ساخت آن ها انجام می گیرد.

استفاده از ظرف های مسی چه فوایدی دارد ؟

ظرف های مسی امروزه بسیار مد شده اند و به عنوان ظرف های دکوری در غالب سنتی و یا مدرن ساخته می شوند و به فروش می رسند .به غیر از اینکه ظرف های مسی بسیار زیبا هستند و در دکوراسیون نمای بسیار زیبایی دارند مزایای زیادی دارند که بای انسان ها می تواند بسیار مفید باشد.

• اگر در ظرف مسی غذا درست کنید ظرف های مسی به طور کامل باکتری های موجود در غذا را بعد از 4 ساعت از بین می برند و به نوعی غذا را ضد عفونی می کنند.
• سیستم ایمنی بدن را زیاد می کند .
• هورمون ها را در بدن متعادل می کند.
• افسردگی را کم می کند.

شیوه کار مسگری شیراز

مسگران ظرف های مختلفی را تولید می کنند .ظروف کوچک را از یک ورق مس یک تکه چکش کاری می کنند و ظرف های توگودی هستند.

اول مس را باز می‌کنند و پس از هر دور باز کردن، یک آشنایی با شمعدان های چکش تاب به آن می‌دهند.

اشیاء بزرگتر را نیز به همین طریق از ورقه‌های گرد بدست می‌آورند و این کاری است که نیاز به مهارت و استادی زیاد دارد، گاهی اوقات ظروف از دو قسمت ساخته می‌شوند: گِرده و لِوَری.

قسمت گِرده

ورقه‌ای است از جنس مس که به شکل دایره بوده و در کف دیگ، قابلمه و دیگر ظروف و اشیاء مسی قرار می‌گیرد.

ورقه‌ای از جنس مس، که به شکل مستطیل است را در هنگام کار، به صورت استوانه می‌پیچانند و اطراف گرده را با آن احاطه می‌کنند.

برای ساخت یک دیگ، قابلمه و مانند آن، لوری را به صورت استوانه در آورده و با قیچی مخصوص یک لبه آن را به صورت دندانه‌ای می‌برند.

«ملیله‌کاری» هنری به قدمت ایران باستان

ملیله‌کاری یکی از مهم‌ترین و درعین‌حال ظریف‌ترین صنایع‌دستی ایران است که وام‌دار هنرمندانی است که با ابزارهای بسیار ساده باحوصله فراوان به خلق آثاری ارزشمند مبادرت ورزیده‌اند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، ملیله‌کاری رشته‌ای از هنر فلزکاری است که با مفتول‌های نازک نقره انجام می‌شود. قدیمی‌ترین اشیا آثار ملیله ایران متعلق به سال‌های ۳۳۰ تا ۵۵۰ ق . م است. این هنریکی از صنایع‌دستی اصلی زنجان، بروجرد و اردبیل است. در این شهرها کالاهای نقره مانند سینی، قندان، گیره استکان، گل‌سینه و سایر موارد با روش ملیله‌کاری ساخته می‌شود.

ملیله‌کاری رشته‌ای از فلزکاری محسوب می‌شود. هنرمندان با مهارت‌های ظریف‌کاری خاص خلق می‌کنند. نقره به‌کاررفته در این هنر عیار ۱۰۰ دارد. شمش‌های نقره را با چکش یا دستگاه نورد به شکل مفتول‌های چهارپهلو باریک می‌کنند و ابتدا نقش‌های کوچک را می‌سازند سپس آن‌ها را در کنار هم در یک قالب قرار داده و با نقره‌ای با عیار پایین‌تر لحیم می‌کنند. نقش‌های معمول ملیله‌کاری، بته‌جقه، ریزه جقه ، برگ فرنگ، برگ، غنچه، پیچ، جفت پیچ، پیچک، سه چشمه نام دارند.

تجهیزات ملیله‌کاری

ابزار کار ملیله‌کاری شبیه به ابزار و آلات زرگری است. برای ساخت و تهیه آثار ملیله ابتدا باید نوار ملیله را از جنس طلا، مس و یا نقره تهیه کرد و با عبور شمش یا مفتول نقره از دستگاه نورد حدیده ، مفتول موردنظر را به دست آورد. بعدازآن نوبت به ساخت ملیله می‌رسد.

در این مرحله ابتدا یک صفحه‌ی مستطیلی با جنس و ابعاد متفاوت از صفحه‌ی مفتولی تهیه‌شده از مرحله نخست تهیه‌کرده و یک سطح آن را آغشته به موم می‌کنند به‌نحوی‌که لایه‌ای به ضخامت سه تا چهار میلی‌متر از موم روی صفحه را بپوشاند حال یک قالب متناسب با شکل محصول موردنظر بریده و روی صفحه‌ی مسی قرار داده سپس نواری را که پهنایی بیش از نوار میله دارد در اطراف قالب گذاشته تا شکل قالب را به خود گرفته و درون موم قرار بگیرد.

نقوش ملیله

سپس دیواره‌های بعدی کار را ازجمله قسمت‌های میانه و سطوح را با نقوش ملیله که در مراحل قبل توسط دست یا ابزاری ظریف با نوار ملیله ساخته‌شده است پر می‌کنند بعد با مفتول‌های فولادی بسیار ظریف این نقوش ملیله را می‌بندند تا به هم نخورند. حال نوبت به ذوب موم رسیده است برای این کار اسکلت ملیله ساخته‌شده را از صفحه‌ی زیرین خود جدا کرده و روی سطحی صاف و هموار قرار می‌دهند.

براده‌ی نقره

سپس مقداری از مخلوط براکس و براده‌ی نقره روی آن ریخته و شعله گاز را روی آن حرکت می‌دهند به این کار لحیم‌کاری گویند چون در اثر این کار گرده لحیم ذوب‌شده و باعث اتصال نقش‌های کوچک با یکدیگر و با دیواره نقش می‌شود. در مرحله آخر عمل آتش‌کاری را انجام می‌دهند تا کلیه قطعات توسط گرده‌ی لحیم به یکدیگر وصل شوند

سپس سیم‌های فولادی را از آن جدا کرده و آن را داخل محلول رقیق اسیدسولفوریک یا محلول حاوی راغاب که ترکیبی از زاج سفید و آبی است می‌جوشانند تا لکه‌های اضافه‌ی نقره از بین برود و در انتها با برس های سیمی ظریفی آن را پاک می‌کنند و برای از بین رفتن ناهمواری‌های ایجادشده روی آن را سمباده می‌کشند.

تاریخچه‌ی ملیله‌کاری در ایران

بر اساس سندهای به‌دست‌آمده از کشفیات باستان شناسان، قدیمی‌ترین اشیایی که ریشه‌ی ملیله در ایران را نشان می‌دهد متعلق به دوره‌ی هخامنشیان است. در دوران ساسانیان صنعتگران فلزکار و نقره‌کاران آشنایی با شمعدان های چکش برای مصرف طبقات مرفه جامعه‌ی خود ظرف‌های گران‌قیمت و شکیل می‌ساختند و در برخی از موارد هم با سنگ‌های قیمتی آن‌ها را تزئین می‌کردند که این کار جلوه‌ای ویژه به اثر خلق‌شده می‌بخشید. متأسفانه در زمان حمله‌ی اعراب بسیاری از آثار به دلیل گران‌قیمت و سبک بودن به غنیمت برده شد.

ملیله‌کاری صنایع‌دستی

در حال حاضر شواهد زیادی از آن آثار دوران تاریخی مذکور در دست نداریم و آنچه اکنون براثر تلاش‌های چند قرن اخیر باستان شناسان به‌طور تصادفی در مناطقی چون شوش، همدان، گنجینه جیحون به‌دست‌آمده است حاکی از آن است که هنر ملیله در ایران به دوران قبل از میلاد بازمی‌گردد

در دوران سلجوقی

بسیاری از سازندگان آثار نفیس فلزی هنرمندان خراسانی ساکن در شرق و شمال شرقی ایران بودند که عده‌ای از آن‌ها به دلیل جنگ و خونریزی ترک وطن کرده و به شهرهایی چون زنجان، بروجرد، همدان، تبریز و به‌ویژه شهر موصل اقامت گزیدند.

به نظر می‌رسد که هنرمندان خراسانی هنر فلزکاری ازجمله ملیله‌کاری را در سال پنجم ه . ق در زنجان رواج دارند. از دوران قاجاریه تعدادی سرقلیان، گیره استکان، سینی در اندازه‌های مختلف، گوشواره، سینه‌ریز باقی‌مانده که بخشی از آن‌ها در موزه‌های داخلی و خارجی به‌صورت مجموعه‌های خصوصی و یا نزد خانواده‌ها نگهداری می‌شود.

آثار کشف‌شده در اطراف بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی بیان‌گر قدمت سه‌هزارساله این هنر در اردبیل است. ملیله نقره اردبیل با نشان جغرافیایی ثبت‌شده که این نشان یعنی نقش و نقوش خاص ملیله در یک شئ مخصوص ملیله‌کاران اهل اردبیل است برای نمونه نقش و نقوش و مراحل کار گوشواره « زرپیاله » منحصر به استان اردبیل بوده و با ملیله‌های زنجان، اصفهان و دیگر شهرها متفاوت است.

در رابطه با تاریخچه‌ی ملیله در زنجان اطلاعات جامعی در دست نیست اما می‌توان بر دو طریق به قدمت این هنر ارزشمند پی برد:

نوشته‌ها و سفرنامه‌های سیاحانی که به این منطقه سفرکرده و از زیبایی هنر ملیله یادکرده‌اند.

آثار باقی‌مانده بسیار اندک که اکثر آن‌ها متعلق به دو سده‌ی اخیر است.

در کتب تاریخی به زنجان اشاره‌کرده‌اند

بیش از هر چیزی از صنعت فلزکاری آن سخن گفته‌اند ازآنجایی‌که هنر ملیله‌کاری شاخه‌ای از فلزکاری است می‌توان آن را در مسیر فلزکاری جستجو کرد. فلزکاری در شهر زنجان در دوره‌های هخامنشان، اشکانیان و ساسانیان از پیشرفت و رونق بسیاری برخوردار بوده است. سابقه‌ی کار ملیله در زنجان از قرن دهم ه . ق به بعد روشن است.

ملیله‌کاری تا قبل از دوره پهلوی به‌عنوان هنر دستی، تنها در این شهر معمول بوده ولی با حکومت رضاخان با مهاجرت تعدادی از این هنرمندان به شهرهای اصفهان، تهران و سایر نقاط کشور این هنر رواج یافت. سرویس‌های چای‌خوری و شربت‌خوری و جعبه‌ی جواهرات و دسته‌های چاقو عمده‌ترین محصولات تولیدی تا این دوران بوده‌اند.

شاید بتوان رونق این هنر را در زنجان، متعلق به دوران سلجوقی دانست و همچنین بر اساس آثار برجای‌مانده از دوره‌ی صفوی، این دوره را اوج شکوفایی این هنر دانست.

آشنایی با ملیله‌کاری زنجان

ملیله‌کاری همواره به‌عنوان یکی از اصیل‌ترین صنایع‌دستی استان زنجان مطرح است. ملیله به مفهوم ظریف‌کاری نقره است که با استفاده از مفتول‌ها و نوارهای ظریف نقره و به‌کارگیری طرح‌های اسلیمی و منظم ساخته می‌شود، مصنوعات ساخته‌شده شامل سرویس چای‌خوری، شکلات خوری ، گلدان، شمعدان، قاب عکس و انواع زیورآلات است.

آشنایی با ملیله‌کاری اصفهان

ملیله‌کاری اصفهان در کارگاه‌های ملیله سازی مختلفی تولید می‌گردد. ازاین‌جهت از کیفیت متفاوتی بهره‌منداست . آبکاری نقره و پلی‌استر کشیده شده بر روی ظروف ملیله‌کاری تأثیر مهمی در ظاهر محصولات خواهد داشت. درصورتی‌که بخواهیم راحت‌تر توضیح بدهیم که ملیله‌کاری چیست باید بگوییم، مثل کاری که کودکان با شابلون روی یک دفتر نقاشی انجام می‌دهند. یعنی قالب آماده را روی برگه نقاشی می‌گذارند و دورتادور آن را بامداد می‌کشند تا شکل موردنظر دربیاید. بعد استاد ملیله کار، فضاهای خالی و داخل شکل ملیله را به کمک مفتول‌ها، مدام جایگذاری می‌کند تا طرح موردنظر دربیاید. در آخر، موم را ذوب می‌کنند تا اسکلت ملیله و طرح درست‌شده از صفحه آهنی جدا شود. سپس با گذاشتن ظرف در محلول سولفوریک اسید و با استفاده از برس سیمی، لکه‌های اضافه نقره را پاک می‌کنند. چنانچه استاد ملیله کار، دقت و خلاقیت داشته باشد می‌تواند نقش‌های بسیار زیبایی بیافریند که برای مشتری بسیار جذاب و گیرا باشد.

تفاوت ملیله سازی زنجان و اصفهان

در حال حاضر ملیله سازی در تهران و زنجان توسط صنعتگران ملیله کار که بیشتر در امر جواهرسازی فعالیت دارند رواج دارد. گفتنی است که این حرفه به‌صورت محدود در شهرهای اصفهان و تبریز نیز رواج یافته است اما به دلیل اصالت نقوش و ظرافت منحصربه‌فرد، ملیله‌کاری زنجان از کیفیت بالاتری نسبت به ملیله‌کاری اصفهان برخوردار است به‌طوری‌که از دیگر تفاوت‌های ملیله سازی زنجان و اصفهان می‌توان به تفاوت ازلحاظ ساختاری و عیار نقره مصرفی اشاره کرد چراکه عیار مصرفی نقره در اصفهان ۹۰-۹۵ است درحالی‌که عیار مصرفی زنجان ۹۹.۹ معروف به عیار ۱۰۰ است و به لحاظ کیفیت ساخت، ملیله اصفهان نقش‌های بزرگ‌تری نسبت به ملیله زنجان که از ظرافت‌کاری و نقوش ریز و زیبا طراحی‌شده است دارد، پس‌ازاین رو با ظرافت‌کاری ملیله زنجان برابری نمی‌کند.

امروزه کشورهای ترکیه، تایوان و چین شروع به تولید ملیله کرده‌اند و بازار این محصولات را در سطح جهانی در دست گرفته‌اند و به همه نقاط جهان محصولات را صادر می‌کنند درحالی‌که هنر ملیله جزو صنایع‌دستی ایران است اما ایران جزو کشورهای صادرکننده نیست. هنرمندان ملیله ساز اگر طرح‌های خود را تنوع دهند و ملیله‌های زیبا تولید کنند می‌توانند در سطح جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند.

ملیله سازی هم می‌تواند به‌صورت سفارشی و هم تولیدی صورت بگیرد که در تولیدی می‌توان ملیله‌های تولیدشده را به‌صورت آنلاین یا به گالری‌ها ارائه داد آشنایی با شمعدان های چکش و از این راه کسب درآمد کرد. همچنین می‌توان این هنر و محصولات تولیدشده را در نمایشگاه‌های صنایع‌دستی به نمایش گذاشت و آن‌ها را به مشتری‌هایی که به این صنایع علاقه دارند عرضه کرد.

پارس ناز پورتال

ساخت اشیای فلزی به روش سرد به «دواتگری» معروف است که شاید بتوان گفت از نخستین شغلهاست و سابقه چند هزار ساله دارد.

سیر تحول ساخت مصنوعات فلزی
مردم نواحی بمپور، شهداد، تل ابلیس، تپه سیلک و تپه زاغه از حدود هفت هزار سال پیش با ساخت اشیای فلزی، به ویژه اشیای مسی آشنا بوده اند. پس از کشف فلزات دیگر، فلزکاران با افزودن قلع به مس آلیاژ سختی به دست آوردند و به دنبال آن عصر مفرغ آغاز شد که قدمت آن به حدود سه هزار سال قبل از میلاد می رسد.

با تشکیل حکومت هخامنشی هنر فلزکاری تحول یافت و جایگاه ویژه ای در صنعت این دوره پیدا کرد. هنر فلز کاری در دوره سامانی هنری درباری بود که هنر مردمی را نیز تحت تأثیر خود قرار داد. در اوایل دوره اسلامی استفاده از آلیاژهای مختلف رایج شد. در دوره صفویه علاوه بر آلیاژها، از آهن و فولاد نیز اشیایی نفیسی با تزئین طلاکوبی ساخته شد.

تا چندی پیش اشیای فلزی بسیاری چون سینی، دوری، کاسه، آینه و شمعدان و بسیاری ابزار و لوازم دیگر که روشهای ساخت و تزئین هر یک از آنه نیز متفاوت بود، ساخته می شود.

ساخت اشیای فلزی به روش سرد به «دواتگری» معروف است که شاید بتوان گفت از نخستین شغلهاست و سابقه چند هزار ساله دارد. در ابتدا دواتگران با کوبیدن یک قطعه سنگ بر روی فلز سرد، ظرف یا شیء ساده را می ساختند.

مصنوعات فلزی, صنایع دستی, آشنایی با هنر دواتگری

شیوه های ساخت ظروف در هنر دواتگری:
1. ساختن اشیاء به صورت یک تکه یا بدون درز؛
2. ساختن اشیاء با استفاده از دستگاه یا به روش خم کاری؛
3. ساختن اشیاء به صورت چند تکه یا درزدار.

شیوه ساخت اشیاء، به صورت یک تکه یا بدون درز؛ در این روش ابتدا ورق فلز را به شکل دایره ای که شعاع آن حداقل برابر ارتفاع ظرف مورد نظر است می برند، سپس مرکز آن را بر روی سندان قرار داده، با چکش از مرکز به طرف محیط، ضربه های یکنواخت و کنار هم، به صورت مارپیچ وارد می کنند تا ورق به شکل کاسه در آید. آن گاه آن را وارونه بر روی سندان گذاشته با ضربه هایی در پیرامون دهانه ظرف را جمع می کنند تا به شکل گلدان یا مشابه آن درآید.

شیوه ساخت اشیاء به صورت چند تکه یا درز دار؛در این روش هنرمند ابتدا فلز را به شکل مستطیل می برد. طول و عرض این مستطیل برابر اندازه حداکثر محیط و ارتفاع ظرف مورد نظر است. سپس لبه دو ضلع رو به روی هم را با چکش به حدی نازک می کند که به نصف قطر اولیه برسد. پس از اینكه لبه ظرف می کاهد، در قلمزنی و تزئین، مشکلاتی ایجاد می کند. بنابراین بیشتر قلمزنان ترجیح می دهند از ظرفهای یک تکه یا بدون درز استفاده کنند.

شیوه ساخت اشیاء با استفاده از دستگاه به روش خم کاری؛ در این روش، هنرمند از دستگاهی به نام «سه نظام» استفاده می کند. به این ترتیب که همانند روش اول یک صفحه گرد فلزی می برد و آن را همراه با قالبهایی که از جنس چدن و به شکل ظرف ساخته شده، به دستگان می بندد و در حالیکه دستگاه روشن است و فلز و قالب را می چرخاند، با قلمهای فولادی به طول 50 سانتی متر، فلز را فشرده، بر روی قالب می خواباند. در نتیجه ورق فلز به شکل قالب در می آید.